چاپ

ایران پرسمان - آخرین خبر / آدم تا وقتی به رویاهاش نرسیده یه تصویر مبهم غیرواقعی داره، وقتی به‌شون می‌رسه، فوری تبدیل می‌شن به چیزای معمولی و همیشگی. واسه همینه که الان فکر می‌کنم آدم هیچ‌وقت نباید به رویاهاش برسه. شاید هم مثل همیشه تو ذهنم حساب کتاب می‌کنم. مشکل من اینه که همیشه در حال معامله با زندگی هستم. حتا بدتر از این، معامله با خودم. یا حتا با دیگران. محاسبه‌ی مداوم این که واسه رسیدن به چی چقدر هزینه می‌کنم. فکر کنم این هم رو حالم تاثیر زیادی داشته، چون احتمالا تو این محاسبه خودم رو متضرر می‌بینم. واسه رسیدن به اینجا هزینه زیادی دادم. انگار یکی تو مخم مدام ازم می‌پرسه ارزشش رو داشت؟ ارزشش رو داشت؟ بعد گاهی جواب اینه که آره داشت و گاهی هم با قاطعیت به این نتیجه می‌رسم که نه نداشت. واسه همین مدام حالم از این رو به اون رو می‌شه. یه دفعه سر و حال و پر انرژی می‌شم و گاهی بعدش، باتریم خالی می‌شه. انگار چند نفر مختلفم....
کتاب : مه
کامران محمدی