سرمقاله اعتماد/ وظیفه دولت
سه شنبه 2 ارديبهشت 1399 - 10:57:46
|
|
ایران پرسمان - اعتماد / « وظیفه دولت » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته علیرضا حیدری(نایبرییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید: صحبت از بیکاریهای گسترده و کلان پس از شیوع ویروس کرونا که به میان میآید باید بدانیم که معضلی که پیش روی ما قرار گرفته، مختص ایران نیست و همه کشورهای دیگر کم و بیش با آن درگیر شدهاند. در این میان برخی کشورها از زاویه پیشگیرانه وارد شدهاند و پوشش حمایتهای اجتماعی را از ناحیه دولت گستردهاند چرا که غیر از دولتها هیچ حمایتی از سوی افراد به صورت خرد نمیتواند اینبار را به دوش بکشد. کمکهای خیرخواهانه و انساندوستانه به جای خود اما به لحاظ سیستماتیک نمیشود از هیچ نهادی جز دولت انتظار حمایت و کمکرسانی را در این ابعاد داشت. یکی از ابزارهای دولت برای این حمایت، صندوق بیمه بیکاری است که به افراد مشمول در قالب قانون کمکهای لازم را میدهد و اگر کسری هم داشته باشد، در قانون بیمه بیکاری پوشش کسری منابع هم دیده شده که میتواند به عنوان راهکاری مورد استفاده قرار بگیرد. اما کسانی هستند که خارج از این چرخه قرار دارند، حتی کارگرانی که بخشی از حق بیمه به نام آنها از طریق کارفرمایشان پرداخت میشود هم بعضا بعد از بیکاری به خاطر نداشتن ویژگی مشمولیت، طبیعتا نمیتوانند از قانون بیمه بیکاری به شکلی که تاکنون اجرا شده است استفاده کنند. بنابراین بخش رسمی و غیررسمی، ترکیبی است از کارگرانی که درآمدشان و شغلشان رااز دست میدهند یا کمدرآمد میشوند. در این موقعیت تنها مرجعی که میتوان انتظار داشت تا پوشش نسبی حمایتی را برای گذران حداقل امور معیشتی فراهم کند، دولتها هستند. در همه جای دنیا هم دولتها بودهاند که به صورت جدی وارد شدهاند و از امکاناتی که در اختیارشان بوده کمک گرفتهاند تا پوشش لازم دستکم برای بازه زمانی گرفتاری این بیماری فراهم شود. اما اجرای این سیستم حمایتی پیش از هرچیز نیازمند یک بانک اطلاعاتی بسیار قوی است که کار شناسایی با ضریب اطمینان قابل قبولی همراه باشد. واقعیت این است که در سالهای گذشته وقتی صحبت از توزیع برخی کمکها و حمایتها در قالب هدفمندی یا بستههای معیشتی مطرح میشد، همیشه این نگرانی و اعتراض اجتماعی وجود داشت که دولت نتوانسته است جامعه مخاطب خودش را به خوبی شناسایی کند و کمکها با ضریب خطای معناداری در توزیع قسمت شدهاند. حالا هم به دلیل نقص در بانک اطلاعاتی قابل اعتماد حتما ضریب خطایی شامل حال برخی از افراد جامعه خواهد شد، افرادی که بهطور طبیعی در جایی ثبت و ضبط نمیشوند. حالا بیش از هر زمان دیگری به نظرم، شناسنامهدار کردن افراد تبدیل به وظیفه اصلی دولتها شده است. وقتی موضوع دولت الکترونیک به میان میآید دیگر نمیتوان قبول کرد که نهادی در قالب دولت نتواند اطلاعات کافی در مورد اشخاص و خانوارها را برای انجام وظیفه حمایت اجتماعی فراهم کند. در چنین برهههایی که نیازمندی افراد قطعی است و بیکاری سبب میشود که کل یک خانواده به مشکل بربخورند، دولت به صورت قطعی باید بتواند اثربخشی خودش را به رخ جامعه بکشد و نشان دهد خانوادهای که تاکنون کسی حتی سراغش نرفته را میتواند پیدا کند و بستههای حمایتیاش را به آنها برساند. یک عامل از بیرون آمده و اقتصاد را تحت تاثیر خودش قرار داده است. درست مثل لکه ابری است که بر آسمان ایران ظاهر شده و به هر جا که میرسد میبارد و بر وضعیت آن نقطه اثر میگذارد. اگر اینبارندگی شدید باشد آسیب با خود در پی دارد و این اتفاقی است که برای اقتصاد ما افتاده است. این اتفاق نهادها را تحت تاثیر قرار میدهد اما مهم این است که چطور در این مدت میتوانیم مقاومت کنیم تا اثر این عامل خارجی برطرف شود و از جامعه ایرانی خارج شود. ما در یک دوره فترت هستیم که باید از آن بگذریم و نباید فراموش کنیم که این عامل ماندگار نخواهد بود، بالاخره خواهد رفت، آثارش از بین خواهد رفت و قاعدتا مشاغل باید بر جای اول خود برگردند. برای همین است که همزمان با کمکهای معیشتی باید برای احیای کارگاهها و کسبوکارها تلاش کرد. تعادل باید دوباره به امید خدا به جامعه بازگردد و در این مدت که بیماری دوران جهش و اوج و رکود و بعد ریکاوری را طی میکند، در مورد جامعه، کسبوکارها و اقتصاد هم باید این مراحل را در نظر بگیریم و با توجه به آن عمل کنیم.
http://www.PorsemanNews.ir/fa/News/128357/سرمقاله-اعتماد--وظیفه-دولت
|