چاپ

ایران پرسمان - خراسان / آیت‌ا... شیخ حسنعلی نجابت، ارادت عجیبی به سادات داشت. زمانی که استاد در قم تشریف داشت، با هم در منزلی زندگی می‌کردیم. استاد در طبقه همکف و بنده و عیالم که از سادات بود، در طبقه بالا زندگی می‌کردیم و محل رفت و آمد ما از کنار اتاق استاد بود. آقای نجابت هر وقت که متوجه می‌شد عیالم در حال بیرون رفتن از ساختمان یا ورود به خانه است، به احترام ایشان که از سادات بود، می‌ایستاد تا کاملاً مطمئن شود که خانم بنده از آن محل گذر کرده است.