ایران پرسمان - گروههای اپوزیسیون که پروژه حذف حامیان ایران از فضای مجازی را کلید زدهاند، این بار سراغ کارشناسان رسانههای ماهوارهای رفتند!
به گزارش جام نیوز ، صفحه پرهام فرهنگ وصال، کارشناس حقوق بین الملل که در سوییس اقامت دارد، با نقشه سایبریهای غربی_عربی از اینستاگرام حذف شد!
بهانه اپوزیسیون برای حذف فرهنگ وصال از اینستاگرام، اظهارنظر او درباره سه جوانی است که با جنجال سازی در فضای مجازی، ماجرایشان بر سر زبانها افتاد؛ گرچه این اقدام اپوزیسیون در راستای پروژه آنها برای حذف حامیان ایران صورت گرفته است؛ پروژه ای که در ابتدا سلبریتیها و هنرمندان ایرانی را هدف گرفته بود اما ناکام ماند.
فرهنگ وصال درباره این ویدئو در کانال تلگرامی خود نوشت:
چند روز پیش ویدئویی تقطیعشده از بنده پخش شد که ظاهراً دارم در آن از صلب و اعدام دفاع میکنم. چرا کلام را تقطیع میکنند؟ سخن را کامل گوش کنیم! به گویایی و چندین بار تاکید میشود: حکم «اجرا» نشود! برای اجرانشدن هم راهکار داده میشود. حتی آرزومندی «ما» به تبرئه است، اما «اگر» محاربه قطعی بود «اجرای قانون» قطعی باشد و دستخوش فضاسازیها نگردد؛ لذا حکم «صادر» شود اما «اجرا» نگردد.
اما چرا «صادر» بشود ولی «اجرا» نه؟ دقیقاً به همان دلیل که حق دسترسی به وکیل را الزامی میدانیم؛ زیرا «قانون» باید و باید دقیقاً همانطور که هست (droit positif) رعایت گردد. برای «صدور حکم» در مورد فلان جرم «قانون» داریم، پس «صادر» میکنیم؛ برای «اجرانکردن مجازات» هم «قانون» داریم، پس «اجرا» نمیکنیم! نتیجه اینکه هم به «فرهنگ قانونگرایی» کمک کردهایم، هم اثر بازدارندگی قانون نمایان میشود و در آینده کسی خیال سوءاستفاده از نارضایتیهای عمومی برای مطامع مجرمانه و گروهکی به سرش نمیزند، و هم جان تعدادی انسان (ولو محارب و متجاوز و تروریست) گرفته نشده است.
گرفتن جان انسانها هرگز هیچ صرفهای برای هیچکس ندارد، اما قاطعیت در «اجرای قانون» همیشه برای همهکس صرفه دارد. باید درک کنیم که بخشی بزرگ از جامعه «ما» فریاد زد «اعدام بکنید»! وظیفهٔ خردورزان راستین این است که فهمی واقعگرایانه از جامعه داشته باشند و مبتنی بر قوانین موضوعه (droit positif) راهکارهایی عملیاتی ارائه دهند تا هر دو گروه «اعدام نکنید» و «اعدام بکنید» تا جایی که ممکن است اقناع گردند. لیکن برای کسبهای که با حقوق بشر «دکّهگردانی» میکنند، صرفه در آن است که شکاف در جامعه تعمیق گردد!
اینها کسانی هستند که معاش خود را از محل اجساد «ما» تامین میکنند! برای اینها ایرانی خوب «ایرانی مُرده» است، حال چه مرگ در نبرد با داعش، چه حمله تروریستی به یک سردار بیهمتا، چه انفجار و تحریق در هیاهوی اعتراضات، و چه اعدام! در عین حال این آدمخوارها در پی تخریب سازوکارهای قانونی «ما» نیز هستند؛ و صرفهشان در این است که شاکله قوانین و مقررات «ما» (که در جای خود خالی از ایراد نیست) فرو ریزد.
از این روست که «ما» باید در آن واحد در چند جبهه با آدمخوارها مبارزه کنیم: هم حق اعتراض در چارچوب «قانون» حفظ شود، هم راه سوءاستفاده از اعتراضات بر جانیان بسته شود، هم قوانین جزایی در پرتو فضاسازیها لوث نشوند، هم اگر حکم اعدامی «صادر» شد تا جایی که راه دارد «اجرا» نشود. و دقیقاً همین تلاش «ما» برای «ما بودن» و «ما ماندن» است که دکّهگردانهای حقوق بشر را زجر میدهد!
یک نکته هم هست که انگار برای کسانی درست جا نیافتاده. حکم «صَلب» در حقوق اسلامیِ شیعی از اقسام «به دار آویختن» است، نه آن چلیپا و میخکوبکردنهایی که بنیاسرائیل روی عیسی (ع) اجرا کرد! با یک مراجعه ساده به فرهنگهای مختلف لغات فارسی (و عربی) میتوان این را دید!
106
http://www.PorsemanNews.ir/fa/News/169904/سایبریهای-غربی_عربی،-به-خارج-نشینان-هم-رحم-نکردند--عکس