چاپ

ایران پرسمان - روزنامه شهروند / در همین چند روز اخیر برخی از قیمت‌ها یکهویی خودشان را کشیدند بالا. درحالی‌که جیب ما به همان اندازه قبل و بلکه هم بیشتر داخلش شپش جاساز کرده است. گرچه بهتر از من با این اقلام آشنایی دارید، اما بگذارید محض آشنایی اون یکی، دو مرفه بی‌درد که بین‌مان هستند، به معرفی این کالاها بپردازیم.
یکی از چیزهایی که در این چند وقت خیلی گران شد، کره بود. احتمالا هنوز در ذهن‌تان باشد کره چیست و لازم نباشد توضیح‌دهم که یک محصول معمولا قالبی مستطیل‌شکل، لیز و گاهی لزج بود که با آن یکی محصول سفید و نرم که اسمش پنیر بود، خورده می‌شد. کره چیز زیاد مهمی نیست. نخوریم اتفاقی برایمان نمی‌افتد و به جایش می‌توانیم پنیر که البته گفته می‌شود آن هم گران شده و نمی‌شود خورد... کلا حالا شما صبحانه نخوری به هیچ جای بشریت ضربه اساسی نمی‌خورد. منتها فقط این وسط گند می‌خورد به حال مبدع ضرب‌المثل چند روز بخور نون و تره یه عمر بخور نون و کره که حالا باید برود و تره‌اش را با یک چیز دیگر مقایسه کند.
جنس دیگری که در این مدت گران شد، تخم‌مرغ بود، یعنی الان کسانی که یک بار در عمرشان صبحانه تخم‌مرغ با کره خورده‌اند، سلطان شکم حساب می‌شوند و می‌توانند این خاطره را تا آخر عمر برای نوه و نتیجه‌هایشان تعریف کنند. تخم‌مرغ قوت غالب خیلی از ما‌ها بود. معده ما بیشتر از هر چیز دیگری این زرد و سفید را به خودش دیده بود. گاهی سرخ و گاهی آبپز، کوفتش می‌کردیم، اما دیگر نمی‌توانیم. قبلا هر چیزی که گران می‌شد، می‌گفتیم اشکالی ندارد به جایش تخم‌مرغ می‌خوریم. من خودم حتی وقتی پراید و سکه گران شدند، به جایشان تخم‌مرغ خوردم؛ شاید بگویید اینها چه ربطی به هم دارند که باید بگویم درسته ربطی ندارند، اما شکم من این چیزها را نمی‌فهمد.
چیز دیگری که گران شد، مادر همه قیمت‌ها یعنی دلار بود. دلار همان چیزی است که اگر عُرضه داشت و کمی دست از سست‌عنصری برمی‌داشت و با ثبات قدم آشنا بود، الان وضع ما این نبود. یک ملت و کلی جنس هر روز منتظر پایین کشیدن او هستند، اما او هر چند ماه یک‌بار و بعد از اینکه نفس گرفت، یک عربده می‌کشد و با ذکر مردم ایران بیاید دنبالم، می‌کشد بالا. دلار و قیمتش، پایه‌ترین دوستان مسئولین هستند. اصلا می‌توان گفت دلار رقیب جدی داعش در قبول کردن مسئولیت خرابکاری‌های مختلف است. مثلا دسته بیلی که با قطع درختان بلوط نواحی این‌ور و اون‌وری مملکت ساخته می‌شود و هیچ ربطی به قیمت دلار ندارد، گران می‌شود و مسئولین مربوطه می‌گویند تقصیر دلار بود و این بچه هم نجابت به خرج می‌دهد و هیچ چیزی نمی‌گوید.
خودرو: در مورد خودرو و پراید و اون مدل‌های شبیه دمپایی جلو بسته به اندازه‌ کل تاریخی که بشریت سوار چیزهای مختلف شده، طنز نوشته‌ایم و از خودروسازان داخلی و قیمت و کیفیت‌شان گفته‌ایم، اما آنها الگوی اعتمادبه‌نفس هستند. عوض اینکه آب بروند از خجالت، هر روز بیشتر رشد می‌کنند. درنهایت اینکه مشکلات بسیار بیشتر از اینهاست، ولی ما هنوز هم دوست داریم امکان خوردن کره و تخم‌مرغ و دیدن قیمت دلار و خودرو را داشته باشیم.
شهاب نبوی