چاپ

ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
احمد دستمالچیان/ دخالت‌های خارجی در تعیین کابینه لبنان امری بی‌سابقه نیست و همواره قدرت‌های خارجی در زمان تشکیل کابینه لبنان از طریق گروه‌های متحدشان در این کشور سهم‌خواهی‌هایی در تعیین وزرای کابینه لبنان مطرح کرده‌اند. این‌بار فرانسه علنا دخالت خود را در تشکیل دولت لبنان اعلام کرده است. سهم‌خواهی‌های گروهی و جناحی و دخالت‌های خارجی، بار دیگر بن‌بستی در تشکیل کابینه لبنان پیش آورد و مسیر تشکیل دولت جدید را مسدود کرد. بر کسی پوشیده نیست که گروه‌های مختلف لبنانی هر یک به یک کشور خارجی یا قدرت خارجی وابستگی دارند. با انتخاب مصطفی ادیب به عنوان نخست‌وزیر مکلف بحث این بود که کابینه‌ای که تشکیل می‌شود مسوول اجرای اصلاحات مد نظر فرانسه در حاکمیت لبنان باشد. یعنی کابینه لبنان قرار است اهرمی برای اجرای خواسته‌های فرانسه در این کشور باشد. هر اندازه هم که جناح‌های سیاسی لبنان با این خواست فرانسه کنار آمده‌باشند، به هر ترتیب نمایندگان مردم لبنان در پارلمان این کشور هم نظرات خاصی در مورد عملکرد کابینه و انتخاب وزرا دارند، به خصوص که کابینه لبنان قرار نیست از دولت فرانسه رای اعتماد بگیرد، بلکه قرار است از نمایندگان پارلمان لبنان رای اعتماد دریافت کند.
به نظر می‌رسد که فرانسه قصد دارد فردی مثل آقای حریری را سر کار بیاورد که این مورد توافق کامل گروه‌های لبنانی نیست. به گمان من هر بار که مقرر می‌شود کابینه‌ای جدید در لبنان تشکیل شود، به دلیل ساختار سهمیه‌ای کابینه، همین بحث‌ها و همین پیچیدگی‌ها پیش می‌آید. در نتیجه برای تشکیل یک کابینه مرضی‌الطرفین، باید فرصت کافی وجود داشته‌باشد تا اجماعی میان گروه‌های متعدد قومی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی لبنان شکل بگیرد. فرانسه با شعار تحول و به اسم اصلاحات قصد دارد که اغراض سیاسی خودش را در لبنان پیاده کند. من معتقدم که اگر قرار باشد اصلاحات و تغییرات در لبنان، بار دیگر توسط قدرت‌های خارجی دیکته شود و از خارج به لبنان تحمیل شود، نه تنها باعث بهبود اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی این کشور نمی‌شود، بلکه به بی‌ثباتی‌ها و ناآرامی‌ها در این کشور دامن می‌زند. کسی منکر این واقعیت نیست که اصلاحات سیاسی و ساختاری عمیق در لبنان ضروری است. ساختار فعلی حکومت در لبنان یک ساختار پوسیده بازمانده از استعمار است که ناکارآمدی خود را نشان داده و شدیدا رنگ و بوی طایفه‌ای دارد. اما تغییر این ساختار باید در چارچوب گفت‌وگوی لبنانی- لبنانی و بدون دخالت خارجی صورت گیرد. اگر قدرت‌های خارجی بخواهند اعمال نظر کنند و خواسته‌های خودشان را به ملت لبنان در قالب اصلاحات تحمیل کنند، چنین تغییراتی بی‌نتیجه خواهد بود. سرنوشت لبنان و راه برون‌رفت این کشور از بحران کنونی وابسته به این است که آیا گروه‌های لبنانی، بدون وابستگی به خارج می‌توانند مستقلا دور یک میز بنشینند یا نه. در این شرایط مشخص نیست تا چه اندازه به یک گفت‌وگوی فراگیر ملی در لبنان نزدیک باشیم، اما قطعا دخالت خارجی در امور این کشور به وضوح دیده می‌شود و این دخالت‌ها بدون تردید باعث آشفتگی، بی‌ثباتی و ناآرامی بیشتر در لبنان خواهد شد. مردم لبنان بیش از یک سال است که صدای اعتراض‌شان را علیه ناکارآمدی نظام سیاسی و همچنین وضعیت وخیم اقتصادی بلند کرده‌اند. وضعیت کنونی اقتصاد لبنان نتیجه طبیعی تحریم‌های ظالمانه‌ای است که امریکا در لبنان، ایران و دیگر جاهای جهان به کار می‌برد. نتیجه مستقیم تحریم‌های امریکا در وضعیت معیشتی مردم مشاهده می‌شود. دولت کنونی امریکا کوچک‌ترین احترامی برای عرف‌های بین‌المللی و حقوقی قائل نیست و عامدانه تلاش می‌کند که مردم لبنان را به تنگ بیاورد و آزار بدهد. همین سیاست را امریکایی‌ها در مقابل ایران هم در پیش گرفته‌اند. بازیگران خارجی باید این نکته را در نظر بگیرند که اگر لبنان بی‌ثبات و ناامن شود، تبعات چنین ناامنی دامن کسانی را خواهد گرفت که خودشان این ناامنی و بی‌ثباتی را دامن زده‌اند. امروز امریکا و فرانسه اصلی‌ترین نیروهای خارجی هستند که به صورت مستقیم در حال دخالت در امور لبنان هستند، این دو قدرت غربی و متحدان‌شان باید بدانند که لبنان جایی نیست که بتوان در آن ناامنی ایجاد کرد و جان سالم به در برد. ناامنی و بی‌ثباتی در لبنان قطعا سرایت می‌کند و دامن دامن‌زنندگان به ناامنی را می‌سوزاند.