چاپ

ایران پرسمان - ایسنا / ناسا اخیرا تصاویر زیبایی از برخی اجرام آسمانی منتشر کرده که محصول ادغام داده‌های چند تلسکوپ هستند.
ناسا اخیرا برخی کارهای رصدخانه اشعه ایکس چاندرا و سایر تلسکوپ‌ها به ویژه تلسکوپ فضایی هابل را با یکدیگر ادغام کرده است که نشان می‌دهد وقتی به یک جسم مشابه در طول موج‌های مختلف نوری نگاه می‌کنید، چه نوع تصاویری می‌تواند تولید شود.
"ام 82"

ایران پرسمان

ام 82 یا مسیه 82 یا کهکشان "ان‌جی‌سی 3034 "که با نام کهکشان "سیگار" نیز مشهور است یک کهکشان در صورت فلکی" دُبّ اکبر" است و در فاصله 12 میلیون سال نوری از ما قرار دارد. کهکشان سیگار که "مسیه 82"(M82) نیز نام دارد، یکی از نزدیک‌ترین و فعال‌ترین کهکشان‌های انفجار ستاره‌ای است. یعنی میزان زیادی ستاره تشکیل می‌دهد. مسیه 82 با کهکشان همسایه خود یعنی "مسیه 81" در تعامل گرانشی است که به احتمال زیاد دلیل فعالیت انفجار ستاره‌ای در اطراف مرکز کهکشان است. شکل‌گیری فعال ستاره‌ای در داخل کهکشان و تاثیر آن روی گاز و گرد و غبار می‌تواند به خوبی از زمین مشاهده شود. این ویژگی، مسیه 82 را به یکی از کهکشان‌هایی تبدیل کرده که به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است. تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا موفق به ثبت این تصویر زیبا شده است. در مرکز این تصویر رنگ آبی و صورتی قابل مشاهده است که نشان دهنده انفجار دمای بالا است که هنگام گرم شدن گاز توسط انفجارهای ابرنواختر ایجاد می‌شود. تصاویر نوری تلسکوپ فضایی هابل(نشان داده شده به رنگ قرمز و نارنجی) شکل کهکشان را نشان می‌دهد.
"آبل 2744"

ایران پرسمان

در این تصویر "خوشه پاندورا"(Pandora"s Cluster) قابل مشاهده است. علت نامگذاری این خوشه این بوده است که همه ساختارهای مختلف در آن یافت می‌شوند. این خوشه کهکشانی که با نام" آبل 2744"(Abell 2744) نیز شناخته می‌شود حدود 3.5 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. خوشه کهکشان آبل 2744 شامل مقدار زیادی گاز بیش از حد گرم است که در اشعه ایکس به شدت می‌درخشند. اشعه ایکس در داده‌های چاندرا به صورت ابرهای آبی دیده می‌شود که با در کنار هم قرار گرفتن تصاویر نوری ثبت شده توسط هابل به رنگ‌های قرمز ، سبز و آبی نشان داده می‌شود. خوشه‌های کهکشانی مجموعه عظیمی از کهکشان‌ها هستند که توسط جاذبه در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و این ساختارهای عظیم به منجمان درباره ساختار جهان می‌آموزند.
" اس‌ان 1987ای"

ایران پرسمان

سومین تصویر، ابرنواختر موسوم به "اس ان 1987ای"(SN 1987A) است که یکی از درخشان‌ترین ابرنواخترهای دیده شده به شمار می‌رود. داده‌های تلسکوپ چاندرا، رنگ آبی و داده‌های تلسکوپ هابل، رنگ‌های نارنجی و قرمز را نشان می‌دهند. گرچه انفجار ابرنواختر مذکور در 24 فوریه 1987 رخ داد اما هنوز هم اطلاعات علمی ارزشمندی در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. تلسکوپ‌ها مرتباً از آن بازدید می‌کنند تا ببینند که چگونه گاز و گرد و غبار در طول سال‌ها شکل گرفته است. داده‌های چاندرا(به رنگ آبی) نشان می‌دهد که امواج شوک ابرنواختر به پوسته‌ای با قطر تقریباً چهار سال نوری از مواد اطراف ستاره منفجر شده برخورد کرده است. داده‌های هابل همچنین برخی از فعل و انفعالات در طول موج‌های نوری را نشان می‌دهد که در اینجا با رنگ‌های نارنجی و قرمز قابل مشاهده است.
"اتا کارینا"

ایران پرسمان

چهارمین تصویر، "اتا شاه‌تخته" یا "اتا کارینا"(Eta Carinae) را نشان می‌دهد که یک سامانه ستاره‌ای در صورت فلکی شاه‌تخته است. این سامانه، دو ستاره بزرگ را در بر دارد که بسیار نزدیک به یکدیگر در حال گردش هستند. در این تصویر، داده‌های نوری تلسکوپ هابل، رنگ سفید و همچنین پرتو فرابنفش را نشان می‌دهند و پرتو ایکس تلسکوپ چاندرا نیز انتشارات بنفش را مشخص می‌کند. مقامات ناسا در بیانیه منتشر شده درباره این تصاویر گفتند: انفجارهای قبلی این ستاره به ایجاد حلقه‌ای از اشعه ایکس داغ منجر شده است که گازی از آن ساطع شده و قطر آن حدود 2.3 سال نوری است که اطراف دو ستاره را احاطه کرده است.
"کهکشان چرخ گاری"

ایران پرسمان

این تصویر مربوط به "کهکشان چرخ گاری"(Cartwheel Galaxy) است که شبیه به چشم گاو به نظر می‌رسد. شکل ظاهری این کهکشان، به خاطر وجود کهکشان کوچکتری است که از میان آن گذر می‌کند. اشعه ایکس تلسکوپ چاندرا، گازهای داغ آشفته‌ای را با رنگ بنفش نشان می‌دهند که در اثر برخورد پراکنده شده‌اند. داده‌های نوری تلسکوپ هابل نیز که به رنگ‌های قرمز و سبز و آبی هستند، نشان می‌دهند که این برخورد در کدام قسمت ممکن است به شکل‌گیری ستاره منجر شود.
"سحابی چشم خدا"

ایران پرسمان

تصویر آخر، تصویر "سحابی هلیکس"(Helix Nebula) است که "سحابی چشم خدا" نیز نامیده می‌شود. این تصویر، داده‌های مادون قرمز "تلسکوپ فضایی اسپیتزر"(Spitzer Space Telescope) را برای رنگ‌های سبز و قرمز، داده‌های "تلسکوپ فضایی هابل"(Hubble Space Telescope) را برای رنگ‌های نارنجی و آبی، داده‌های تلسکوپ فضایی "گلکس"(GALEX) برای نور فرابنفش و داده‌های تلسکوپ چاندرا را برای رنگ سفید در بر دارد.