چاپ

ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
آخرین رییس‌جمهوری که مانند دونالد ترامپ برای پیروزی مجدد در انتخابات ریاست‌جمهوری به مشکل خورد، جیمی کارتر در انتخابات سال 1980 بود. رکود اقتصادی و ضعف در مدیریت یک بحران ملی باعث شد کارتر شکست سنگینی را متحمل شود.برای اینکه بدانید دونالد ترامپ در چه مخمصه‌ای گیر افتاده است، کافی است مدیریت اسف‌بار او در بحران کرونا را با ناتوانی کارتر در آزادی گروگان‌های امریکا در ایران جایگزین کنید. حال به آمار و ارقام نگاهی بیندازیم.آخرین نظرسنجی‌های سراسری نشان می‌دهد ترامپ نسبت به رقیب دموکراتش جو بایدن 10 درصد عقب افتاده است. این درست برابر است با میزان محبوبیت جیمی کارتر در مقایسه با رقیب جمهوری‌خواهش رونالد ریگان که توانست در یک پیروزی بزرگ، آرای الکتورال 44 ایالت را از آن خود کند و هم‌حزبی‌هایش نیز کنترل سنا را در دست گرفتند. تنها یک هفته مانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020، کمتر تحلیلگر سیاسی را پیدا می‌کنید که پیش‌بینی کند روز سوم نوامبر ترامپ و حزب جمهوری‌خواه با اختلاف از بایدن و دموکرات‌ها شکست می‌خورند. این مساله سه دلیل دارد.
پایگاه هواداران ترامپ او را در بازی نگه می‌دارد
دلیل اول این است که پایگاه سیاسی متعصب ترامپ متشکل است از افرادی با تحصیلات اندک، روستاییان، مسیحیان انجیلی، و سفیدپوستان یقه‌آبی (کارگران). ترامپ که در سال 2016 تنها 1/46 درصد از آرای مردمی را به خود اختصاص داد، در طول چهار سال ریاست‌جمهوری خود نیز نتوانست به محبوبیت خود چیزی اضافه کند و همچنان به‌طور کلی نامحبوب است. اما به‌رغم بحران کرونا، رکود اقتصادی، ناآرامی‌های ناشی از تبعیض نژادی، و رفتار غیرعادی و تحریک‌آمیز ترامپ، طرفداران وفادار او اجازه نداده‌اند میزان محبوبیتش خیلی از 5/42 درصد پایین‌تر بیاید. این میانگین نظرسنجی‌هایی است که پایگاه «538 دات کام» اوایل هفته منتشر کرد. لری ساباتو، رییس مرکز سیاست دانشگاه ویرجینیا می‌گوید: ترامپ بدترین رییس‌جمهور تاریخ امریکاست. بعید می‌دانم بحث در مورد این مساله بیش از 10 دقیقه از وقت مورخان را بگیرد. اما او واقعا پایگاه طرفداران سفت و سختی را برای خود دست و پا کرده است؟ این مساله بیشتر به این دلیل است که دوقطبی فعلی در جامعه امریکا باعث شده حزب جمهوری‌خواه از نظر ایدئولوژیک نسبت به دموکرات‌ها در زمان کارتر، یکدست‌تر باشد. اندک نفوذی که برای دموکرات‌ها در محافظه‌کارترین مناطق امریکا باقی مانده بود به کارتر، فرماندار سابق جورجیا کمک کرد در انتخابات سال 1976 پیروز شود. اما مشکلاتی که در دوران ریاست‌جمهوری‌اش به وجود آمد باعث شد جمهوری‌خواهان از حمایت خود پشیمان شوند و محبوبیت 75 درصدی او در سال نخست تا پاییز 1980 به نصف کاهش یابد. کارتر در نهایت بهتر از پیش‌بینی‌ها عمل کرد و 41 درصد آرای مردمی را به خود اختصاص داد.
جامعه دوقطبی و پراکندگی جمعیتی
علت دوم: ترکیبی از دوقطبی شدن جامعه و تغییر در پراکندگی جمعیتی امریکا باعث شده برخی ایالت‌ها از نظر سیاسی اهمیت بیشتری پیدا کنند. در سال 2000، جورج دابلیو بوش در حالی توانست آرای الکتورال را به خود اختصاص دهد که آرای مردمی را به ال‌گور با نیم درصد اختلاف واگذار کرده بود. در سال 2016، ترامپ نیز در آرای مردمی با اختلاف دو درصد از رقیب خود هیلاری کلینتون شکست خورد، اما توانست اکثریت آرای الکتورال را از آن خود کند. امسال نیز اوضاع به گونه‌ای است که حتی اگر ترامپ در آرای مردمی با دو برابر اختلاف سال 2016 شکست بخورد، باز هم شانس پیروزی در آرای الکتورال را خواهد داشت. این مساله در انتخابات میان‌دوره‌ای سال 2018 ثابت شد و دموکرات‌ها توانستند با استفاده از انزجار عمومی از ترامپ و سیاست‌هایش، پیروز انتخابات شوند.
دموکرات‌ها توانستند در آن انتخابات اکثریت مجلس نمایندگان را در دست بگیرند. اما در انتخابات سنا و فرمانداران در برخی از مهم‌ترین حوزه‌ها نتوانستند جمهوری‌خواهان را شکست دهند.
امی والتر، دبیر «کوک پولیتیکال ریپورت»، می‌گوید حتی برتری هشت درصدی دموکرات‌ها در سرتاسر کشور نیز برای کسب آرای الکتورال ایالت‌هایی مثل اوهایو یا آیوا کافی نیست. امروز عملکرد ترامپ در ایالت‌هایی که آرای الکتورال مهمی دارند، بسیار بهتر از عملکرد او در سطح کشور است. به علاوه پیروزی‌های میلی‌متری ترامپ در ایالت‌هایی که‌گرای بیشتری به جمهوری‌خواهان دارند - مثل جورجیا، آیوا و کارولینای شمالی - می‌تواند ابعاد شکست حزبش در انتخابات مجلس سنا را محدودتر کند. در سال 2016 رقابت بر سر کرسی‌های مجلس سنا در هر ایالت به نفع نامزدی تمام شد که نامزد ریاست‌جمهوری حزبش در آن ایالت پیروز شده بود. ریگان در سال 1980 توانست 12 کرسی از مجلس سنا را به سبد راست‌گرایان اضافه کند. اکنون هیچ کس انتظار ندارد دموکرات‌ها بتوانند کار او را تکرار کنند.
عبرت از سال 2016
سومین دلیلی که باعث می‌شود تحلیلگران از الان جو بایدن را پیروز بلامنازع انتخابات ندانند، دمدمی بودن رای‌دهندگان و احتمال تغییر نظر آنها تا روز انتخابات است. اینکه دموکرات‌ها نتوانستند در انتخابات قبلی پیروزی ترامپ را پیش‌بینی کنند باعث می‌شود به نظرسنجی‌ها و شواهد کنونی نیز اعتمادی نداشته باشند.ساباتو می‌گوید دموکرات‌ها از چهار سال قبل دچار اختلال اضطراب پس از سانحه هستند. نظرسنجی‌های سراسری سال 2016 تقریبا دقیق عمل کرده بودند. اما برخی نظرسنجی‌ها در ایالت‌های مهم، میزان رای طبقه کارگر را دست کم گرفته بودند. این خطاها به اضافه موفقیت ترامپ در جلب نظر رای‌دهندگان لحظه‌آخری باعث شد روز انتخابات همه شوکه شوند.این بار نیز ممکن است نظرسنجی‌ها درست از آب درنیاید. البته هیچ تضمینی وجود ندارد که نظرسنجی‌ها تعداد حامیان ترامپ را نیز درست نشان دهند. در جریان تبلیغات انتخابات باراک اوباما در سال 2012، نظرسنجی‌ها در برخی ایالت‌های مهم آرای او را کمتر نشان می‌دادند.
کرونا تفاوت‌ها را رقم می‌زند
یکی از متغیرهای منحصر به فردی که ارزیابی دقیق آن دشوار است، تأثیر بحران کرونا بر الگوی آرای مردمی است. حجم عظیم آرای پستی و زودهنگامی که به صندوق‌های رای انداخته می‌شود حاکی از مشارکت بسیار بالای مردم است.در سال 2018 الگوی مشارکت مردمی به نفع دموکرات‌ها بود. اما امروز هیچ کس نمی‌تواند با اطمینان بگوید این میزان رای پستی و زودهنگام به علت ترس مردم از ابتلا به ویروس است یا اینکه طرفداران یکی از دو حزب بیش از دیگری خواستار پیروزی نامزد خود هستند. با این حال نشانه‌هایی در نظرسنجی‌های روزهای آخر وجود دارد که نشان می‌دهد بعید نیست ترامپ شکستی شبیه به کارتر را تجربه کند. دیو واسرمن، کارشناس برجسته رقابت‌های انتخاباتی مجلس نمایندگان، می‌گوید نظرسنجی‌ها در حوزه‌های رقابتی نشان می‌دهند ترامپ 8 تا 10 درصد از بایدن عقب افتاده است. واسرمن می‌گوید بر اساس محاسبات او، بایدن مثل ریگان 40 سال قبل می‌تواند بیش از 400 رای الکتورال را از آن خود کرده و وارد کاخ سفید شود.
دیو واسرمن، کارشناس برجسته رقابت‌های انتخاباتی مجلس نمایندگان، می‌گوید نظرسنجی‌ها در حوزه‌های رقابتی نشان می‌دهند ترامپ هشت تا ده درصد از بایدن عقب افتاده است. واسرمن می‌گوید بر اساس محاسبات او، بایدن مثل ریگان 40 سال قبل می‌تواند بیش از 400 رأی الکتورال را از آن خود کرده و وارد کاخ سفید شود.