چاپ

ایران پرسمان -
یادداشت طنز/ دوستی خاله خرسه!
٦٠
٠
خراسان / پیرمرد تنهایی از زندگی در شهر و دیار خود خسته شد و به راه افتاد. از کوه‌ها و دشت‌های زیادی عبور کرد و در راه معاملات زیادی انجام داد و سر عده زیادی را کلاه گذاشت. هر بار با اسم مستعار به شهر جدیدی می‌رفت و سر مردم شیره می‌مالید و از آن‌ها «پیش پرداخت خرید مسکن»، «سپرده زودبازده با سود پایین» و «پول بده برم خارج جنس بیارم» می‌گرفت.
بالاخره از این کار هم خسته شد (قابل توجه عزیزانی که سیرمونی ندارند) و به بخش‌هایی از جنگل که هنوز خودش یا همکارانش نخورده بودند، پناه برد و آن‌جا زندگی جدیدی را شروع کرد.
روزی از روزها، خرسی را دید که او هم تنها بود. به خرس غذا داد. خرس هم چون آدم نبود، قدر محبت پیرمرد را دانست و با هم دوست شدند. مرد به خرس غذا می‌داد و خرس هم در مقابل، او را در برابر خطرات جنگل حفظ می‌کرد. هروقت پیرمرد می‌خوابید، خرس بالای سرش می‌ایستاد و مراقب بود جانوران موذی به او نزدیک نشوند. اما یک روز، چند مگس سمج روی صورت پیرمرد نشستند و هرچقدر خرس تلاش کرد، ول کن قضیه نبودند. خرس عصبانی شد و برای فراری دادن آن‌ها سنگ کوچکی به سمت‌شان پرت کرد. اما مگس‌ها نرفتند. خرس سنگ بزرگ‌تری برداشت و روی پیشانی پیرمرد زد، ولی مگس‌ها باز نرفتند. پیرمرد از خواب پرید و فریاد زد: «چی کار می‌کنی حیوون؟» اما خرس توجهی نکرد و یک پاره آجر توی صورت پیرمرد زد. مگس‌ها اداهای ناشایستی برای خرس درآوردند و دوباره روی صورت پیرمرد نشستند.
پیرمرد دهن باز کرد که چیزی بگوید، ولی خرس امان نداد و یک بلوک سیمانی بر سرش کوبید. مگس‌ها باز هم سر جایشان برگشتند. پیرمرد با آخرین رمق‌هایش برگشت به خرس بگوید که بس کند، ولی خرس مهلت نداد و یک چوب بیسبال برداشت و چند بار بر سر و صورت پیرمرد کوبید که مگس‌ها بروند. مگس‌ها باز سر جایشان نشستند، ولی پیرمرد دیگر از بین رفته بود.
خرس بالای سر او رفت و نبضش را گرفت و وقتی مطمئن شد تمام کرده، دست کرد داخل کیف پول پیرمرد و پول مگس‌ها را داد و از آن‌ها تشکر کرد و فرستادشان بروند. بعد هم لباس خرس را از تنش درآورد و چهره یکی از طلبکاران عمده پیرمرد نمایان شد.
داستان ما هم که قرار بود درباره ضرب‌المثل دوستی خاله خرسه باشد، بیشتر به نتیجه‌ «دست بالای دست بسیار است» رسید.
نویسنده : مهرشاد مرتضوی| طنزپرداز