چرا اولویت جو بایدن تمرکز بر سیاست داخلی است؟
پنجشنبه 25 دي 1399 - 00:32:46
|
|
ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در اخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست سارا معصومی/ دونالد ترامپ و تلاشهای او برای باقی ماندن در راس هرم قدرت در ایالات متحده امریکا سرفصل تمام اخبار را به خود اختصاص داده است. از نخستین ساعات قطعی شدن پیروزی جو بایدن، نامزد دموکراتها در انتخابات 2020، دوربینها بیش از آنکه بر شخصیت بایدن و تلاش برای کاوش در تیم آتی راه یافته به کاخ سفید متمرکز شوند، به دنبال دونالد ترامپ و اعضای کابینه او بودند. شخصیت متفاوتی که ترامپ در چهار سال گذشته از خود نشان داد این پرسش بدیهی را به وجود آورده که آیا چهل و پنجمین رییسجمهور قرار است مانند روسای جمهور پیشین امریکا، تلفن را برداشته به جو بایدن تبریک بگوید، بلافاصله روند انتقال امن و آرام امور به ساکن بعدی کاخ سفید را آغاز کند و در نهایت در بیستمین روز از ماه ژانویه دست در دست بانوی اول به استقبال جانشینش برود؟ درباره ترامپ خیلی زود مشخص شد که پاسخ به تمام این سوالها و پرسشهایی از این جنس منفی خواهد بود. ترامپ همان طور که در چهار سال گذشته تمام تلاش خود را به کار گرفت تا میراث باراک اوباما، رییسجمهور پیشین را نیست و نابود کند، همچنین چشم دیدن این را ندارد که معاون اول او مانع تداوم ریاستجمهوریاش در دور دوم شود. با پایان شمارش آرای ماخوذه و قرار گرفتن قریب به 74 میلیون رای در سبد انتخاباتی دونالد ترامپ، زنگهای خطر به صدا درآمد. صدایی که به نظر میرسد در جمع تحلیلگران مسائل امریکا به خوبی به گوش رسید اما باید دید که آیا سیاستمداران امریکایی اعم از دموکرات و جمهوریخواه هم این صدا را شنیدند یا خیر. این روزها همه از چگونگی پایان دادن به عمر سیاسی دونالد ترامپ سخن میگویند یا بعضا از چالشهای رنگارنگی میگویند که جو بایدن باید در عرصه سیاست خارجی با آنها دست و پنجه نرم کند. اما اصلیترین چالش جو بایدن نه شخص دونالد ترامپ خواهد بود و نه مثلا فرجام توافق هستهای با ایران یا توافقنامه آب و هوایی پاریس. بایدن پیش و بیش از همه باید فکری برای جامعه تکه تکه شده و دو قطبی ایالات متحده بکند. جامعهای که جمعیت قابل توجهی از آن خود را حق مطلق میدانند و برای احیای حق ابایی از بالا رفتن از دیوارهای کنگره هم ندارند در چهار سال آتی میتوانند به راحتی برای جو بایدن دردسر درست کنند. Domenico Montanaro خبرنگار رادیو ملی امریکا پس از تحولات کنگره در یادداشتی تحلیلی به دوپاره شدن جامعه امریکا در نتیجه سیاستهای ترامپ اشاره کرده و نوشت: «در چهار سال گذشته امریکا به اتفاقهایی عادت کرده که در حالت نرمال میتوانست بسیار شوکهکننده باشد. ترامپ در این مدت بهرغم اثبات دخالت ولادیمیر پوتین در انتخابات ایالات متحده، اخراج مدیر افبیآی، جداسازی کودکان مهاجر از والدینشان که برخی از آنها همچنان مفقود هستند و مرگ بیش از 300 هزار نفر در نتیجه کرونا، محبوب بخش قابل توجهی از مردم است و این در حالی است که هرکس دیگری جای او بود این پایگاه رای را از دست داده بود. هنوز هیچکس نمیداند که منظور ترامپ از این جمله در کمپین انتخاباتی سال 2016 چه بود: «من میتوانم به فردی در خیابان پنجم شلیک کنم و این کار به قیمت حتی یکی از طرفدارانم هم تمام نخواهد شد.» چهار سال پس از آغاز ریاستجمهوری او هیچکس نمیداند که اگر ترامپ اینکار را هم کرده بود آیا از تعداد طرفدارانش کم شده بود یا نه؟ دونالد ترامپ در جریان انتخابات 2020 حتی تعداد آرای بیشتری را هم در مقایسه با انتخابات 2016 به خود اختصاص داد. جو بایدن نیز بیشترین آرایی را که یک رییسجمهور در ایالات متحده کسب کرده در سبد رای خود دارد و دلیل آن هم مخالفت شدید با سیاستهای ترامپ در میان قشرهای مختلف در امریکا است. نویسنده در ادامه این مطلب با اشاره به طرح ادعاهای بیپایه و اساس درباره تقلب در انتخابات 2020 از سوی ترامپ تاکید میکند که هزاران نفر از طرفداران ترامپ این سخنان او را باور کردهاند و در این میان تنها چیزی که برای ترامپ مهم نیست مساله دو پاره شدن جامعه در ایالات متحده است. زمانی که مجری فاکسنیوز از ترامپ سوال میکند که آیا نگران این نیست که رفتارهایش منجر به تشدید شکاف در ایالات متحده شده باشد، او به راحتی میگوید: «خیر؛ من بیشتر نگران کشوری هستم که رییسجمهوری غیرقانونی دارد.» خبرنگار رادیو ملی امریکا در نهایت مینویسد: شاید دموکراسی امریکایی از این مهلکه جان سالم به در ببرد اما همچنان رقمی حدود نیمی از جامعه تصور میکنند که ادعاهای دونالد ترامپ درباره تقلب در انتخابات صحیح است و برهمین اساس او میتواند همچنان به کسب درآمد از این منبع ادامه بدهد همان طور که از روز انتخابات تا همین یک هفته پیش رقمی حدود 200 میلیون دلار به جیب زد.» خبرگزاری فرانسه پس از تحولات کنگره در نوشتاری کوتاه به بررسی تاثیر این اتفاقها بر رویکرد جو بایدن در کاخ سفید پرداخته و مینویسد: انتظار میرفت که جو بایدن قدرت راهبری ایالات متحده در سطح بینالمللی را احیا کند اما حمله شورشیها به کنگره که دستپخت سلف او در کاخ سفید یعنی دونالد ترامپ است، عملا همه چیز را تحتالشعاع قرار خواهد داد. برخی از قانونگذاران و نخبههای سیاسی میگویند که بایدن که شهره به تمایل به حوزه سیاست خارجی است مجبور خواهد شد تمرکز خود را بر حوزه سیاست داخلی و سر و کله زدن با طرفداران ترامپ بکند که معتقدند در انتخابات 2020 تقلب شده است. یکی از اعضای دموکرات کنگره که سابقه کار در سازمان سیا را هم در پرونده خود دارد در این باره به خبرگزاری فرانسه میگوید: «دوره پسا 11 سپتامبر به اتمام رسیده است. امروز تنها تهدید مهم و جدی برای امنیت ملی ایالات متحده، شکاف داخلی است. اگر ما نتوانیم این دو امریکا را دوباره به هم پیوند بزنیم، نیازی به تهدید خارجی وجود نخواهد داشت.» سارا مارگون از تحلیلگران موسسه جامعه آزاد نیز در این باره میگوید: «ما شاهد نوعی از بیاعتمادی به دولت نه فقط در داخل ایالات متحده بلکه در خارج از مرزها هم هستیم. در خارج از کشور بسیاری به ایالات متحده به چشم رهبری برای توسعه دموکراسی و البته مقید به قانون نگاه میکردند. هرچند که برخی انتقادهایی هم به این خودبزرگبینی ما داشتند. بنابراین من فکر میکنم آنچه در کنگره رخ داد عملا سیاست داخلی و خارجی ما را بیش از همیشه به هم پیوند زد. بسیاری از رهبران خارجی در ماههای نخست با دقت هر چه بیشتر رفتارهای داخلی بایدن را بررسی خواهند کرد. بایدن باید بتواند به همه این اطمینان خاطر را بدهد که هجوم به کنگره دوباره رخ نخواهد داد و عاملان این شورش هم بازداشت و مجازات خواهند شد. خبرگزاری فرانسه در ادامه مینویسد: با وجود آنکه مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالات متحده ادعا میکند آنچه در کنگره رخ داد مانند وقایعی نیست که در پارلمانهای دیگر کشورها رخ میدهد اما به عنوان مثال سفیر ایالات متحده در اوگاندا پس از این تحولات در بیانیهای به درستی اعلام کرد که پس از تحولات کنگره، بسیاری از مردم حق امریکا برای اظهارنظر درباره موضوعاتی نظیر دموکراسی در سطح بینالمللی را به رسمیت نخواهند شناخت. به عنوان مثال رییسجمهور زیمباوه در واکنش به تحولات کنگره، خواهان لغو تحریمها علیه کشورش شد و تاکید کرد که هجوم به کنگره که به درخواست ترامپ انجام شد، نشان داد که امریکا از هیچ جایگاه اخلاقی برای تنبیه سایر کشورها به بهانه عدم احترام به دموکراسی برخوردار نیست. همچنین دولت چپگرای ونزوئلا هم که در چهار سال گذشته بیشترین فشارها از سمت ترامپ را متحمل شده ابراز امیدواری کرد که امریکا بتواند مسیر خود به سمت عدالت اجتماعی و ثبات را بیابد. همچنین گروه بینالمللی بحران که معمولا در گزارشهای خود چندان درباره تهدیدهای داخلی در امریکا هشدار نمیداد اینبار با انتشار یک بیانیه هشدار داد که خشونتهای سیاسی در ایالات متحده یک تهدید جدی است. در بخشهایی از این بیانیه آمده بود: امریکا امروز کشوری است که میلیونها نفر معتقدند که رییسجمهور جدید غیرقانونی انتخاب شده و البته نیمی از جمعیت هم مسلح هستند و از توسل به خشونت برای رسیدن به آنچه حق خود میدانند هم ابایی ندارند. امریکایی که سالها و سالها به سایر کشورها گفته برای مقابله با مشکلات خود چه کنند اکنون باید نگاه خود را به سمت داخل ببرد و متوجه باشد که تبعات نادیده گرفتن این تهدیدها بسیار زیاد است. یکی از تحلیلگران شورای آتلانتیک هم در این باره در فارن پالیسی نوشت: از این به بعد بسیاری امریکا را منبع ریسک و خطر میدانند و نه ثبات. کشوری که ارتش پرجمعیت و مجهزی برای خود دست و پا کرده اما سیاست داخلی در آن هر روز غیردموکراتیکتر میشود. سایت هیل وابسته به کنگره نیز به نقل از Bill Schneider تحلیلگر مسائل سیاسی مینویسد: محیط سیاسی در ایالات متحده پرشکافترین روزها از زمان جنگ داخلی تاکنون را تجربه میکند. هیچ چیز ثابتی وجود ندارد و ما کاملا در هم شکستهایم.
http://www.PorsemanNews.ir/fa/News/241770/چرا-اولویت-جو-بایدن-تمرکز-بر-سیاست-داخلی-است؟
|