چاپ

ایران پرسمان - صبح نو /متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن در اخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
بحث بر سر حمایت از نامزد خالص اصلاح‌طلبی یا نامزد اجاره‌ای، به طور شدیدتری در میان اصلاح‌طلبان در گرفته است. با وجود اینکه بسیاری معتقد بودند اصلاح‌طلبان ناچار به حمایت از نامزد ائتلافی یا اجاره‌ای در انتخابات پیش‌رو خواهند شد، حالا اظهارنظر برخی چهره‌‌‌های اصلاح‌طلبی علیه سیاست ائتلاف، کنشگری اصلاح‌طلبان را با اما‌و اگرهای زیادی مواجه کرده است. با‌وجود این، رییس پیشین مجلس که رسانه‌ها بیشتر درباره او قلم می‌زنند، همچنان یکی از گزینه‌‌‌های محتمل برخی طیف‌‌‌های اصلاح‌طلبی برای نامزدی اجاره‌ای در انتخابات است. اظهارنظر برخی چهره‌‌‌های نزدیک به این نامزد اجاره‌، گویای این است که تایید یا تصدیق سیاست ائتلاف با راست میانه، آنطور که باید و شاید برای اصلاحات، کار راحتی نیست.
مدت زیادی تا انتخابات سیزدهمین دوره ریاست‌‌جمهوری باقی نمانده است و اصلاح‌طلبان دارند روی این مساله که آیا باید مانند دو انتخابات 92 و 96، بار دیگر از نامزد غیراصلاح‌‌‌طلب یا به‌اصطلاح اجاره‌ای حمایت کنند یا اینکه به یک نامزد تماما اصلاح‌طلبی روی آورند، بحث می‌کنند. با وجود اینکه بسیاری از خود اصلاح‌طلبان از جمله حزب کارگزاران سازندگی معتقدند که حمایت از نامزد ائتلافی به سبب احتمال بالای تایید صلاحیت و رای‌‌آوری،
بر حمایت از نامزد خالص اصلاح‌طلبی ارجحیت دارد اما برخی دیگر از اصلاح‌طلبان که از قضا رای و نظرشان ذی‌نفود به شمار می‌‌آید بر این اعتقاد هستند که حمایت دوباره از نامزد اجاره‌ای، به صلاح و ثواب نخواهد بود.
خرازی: رییس‌جمهور اجاره‌ای، دوای درد ما نیست
صادق خرازی، دبیرکل حزب ندای ایرانیان، روز جمعه در همایش این حزب با بیان اینکه رییس‌جمهور و وزیر اجاره‌ای برای کشور، دوای درد ما نیست، گفت: دوای درد ما این است که هر گروه موفق، صادقانه نیروی کارآمد خود را وارد انتخابات کند. وی افزود: مهم این است که اقتصاد و امور فنی را با مسائل انتزاعی ترکیب نکنیم. ما با فلسفه، محراب و ارزیابی‌‌‌های درست می‌خواستیم کشور را اداره کنیم و باید از داشتن رییس‌جمهور اجاره‌ای توبه کنیم.
عارف: کاندیدای عاریه‌ای، توهین به اصلاحات است
محمدرضا عارف، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رییس بنیاد امید ایرانیان نیز در همین همایش، استفاده از هرگونه کاندیدای عاریه‌ای را توهین به جریان اصلاحات برشمرد و تاکید کرد: افراد شایسته درون جریان اصلاحات بسیار داریم. باید با استفاده از نیروهای شایسته و کارآمد، بسیاری از برنامه‌ها را برای پاسخگویی به همه مطالبات مردم انجام دهیم. رییس فراکسیون امید در مجلس دهم اضافه کرد: امروز همه ما اصلاح‌طلبان البته با ایستادگی بر اصول و مبانی اصلاحات نیازمند اصلاحات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هستیم و نه ماله‌کشی؛ درواقع نیازمند صداقت با خود و ملت هستیم.
البته عدم‌حمایت عارف از سیاست حمایت از نامزد ائتلافی، تا حد زیادی به این خاطر است که عارف خود را در مقام نامزد انتخابات ریاست‌‌جمهوری 1400 ذی‌حق و ذی‌صلاح می‌داند و معتقد است که پس از کناره‌گیری به نفع حسن روحانی از انتخابات 92، حالا باید اصلاح‌طلبان مزد زحمات و ایثارگری‌هایش را بدهند و با حمایت از او، راه را برای به قدرت رسیدن جریان اصلاحات فراهم کنند. هر چند به نظر می‌رسد عارف هم‌اکنون از اقدام خود مبنی بر کناره‌گیری از عرصه انتخابات به نفع روحانی آن هم با فشار شخص محمد خاتمی به‌شدت پشیمان است.
در همین‌باره، چندی پیش محمدعلی ابطحی، فعال اصلاح‌‌‌طلب و رییس‌دفتر رییس دولت اصلاحات در مطلبی اینستاگرامی، دیدار و گفت‌وگویش با عارف را این‌گونه روایت کرد: «کمی از اوضاع فعلی صحبت شد. گفتم کاش آن سال کنار نمی‌رفتی و اصلاحات بلوغ حمایت از کاندیدای خودش را داشت و سرمایه اصلاحات باقی می‌ماند؛ حتی اگر هم رای نمی‌آوردی، اصلاحات به پای رییس‌جمهوری که خودش هم نمی‌گفت اصلاحاتی است، ریخته نمی‌شد و الان اینقدر هم‌پرونده با این دولت نبودیم. نگاهی کرد که سال‌ها گلایه در آن بود؛ من هم همه آنها را می‌دانستم.»
شورش علیه دموکراسی یا حمایت از نامزد تحمیلی؟
چهره مهم و شناخته‌شده اصلاح‌طلبی دیگر که طی هفته گذشته، علیه سیاست حمایت از نامزد ائتلافی سخن گفت، احمد زیدآبادی بود. این روزنامه‌نگار، تحلیلگر و فعال اصلاح‌طلبی اخیرا در گفت‌وگو با سایت فردا، درباره وضعیت بغرنج اصلاح‌طلبان برای حمایت از نامزد اجاره‌ای، تصریح کرده بود که اصلاح‌طلبان مدعی‌اند اگر فلان شخصیت که موردنظر ماست، بتواند رییس‌جمهور شود منشأ اثر خواهد بود و می‌گویند که وقتی چنین نامزدی ردصلاحیت می‌شود، نامزدهای طفیلی یا به تعبیر جناح راست، اجاره‌ای تحمیل می‌شوند و باید با آنها وارد انتخابات شویم زیرا سیستم فشار می‌آورد که باید در انتخابات شرکت کنید. وی افزود: حالا وقتی با آن نامزد تحمیلی در انتخابات شرکت می‌کنند، اگر رأی نیاورد، در سرشان زده می‌شود که شما پایگاه اجتماعی ندارید و اگر رأی هم بیاورد، آن نامزد تحمیلی کاری نمی‌تواند انجام دهد. این تناقض در ابعاد کلان هم وجود دارد. اگر اصلاح‌طلبان نخواهند در دوره‌ای از انتخابات شرکت کنند، به شورش علیه دموکراسی متهم می‌شوند؛ بنابراین این راه که بسته است، راهی هم که باز است، نتیجه‌اش می‌شود همین که می‌بینیم. همه این عوامل، وضعیت را پیچیده کرده است.
آمادگی لاریجانی برای نامزدی؟
با وجود اظهارات برخی اصلاح‌طلبان علیه سیاست ائتلاف، آنطور که به‌نظر می‌رسد نامزدهای ائتلافی به طور جدی دارند خود را آماده حضور در انتخابات 1400 می‌کنند. یکی از این چهره‌‌‌های مهم، علی لاریجانی، رییس پیشین مجلس است. در همین باره، کمال‌الدین پیرمؤذن نماینده پیشین مجلس و از چهره‌‌‌های نزدیک به لاریجانی، چندی پیش در گفت‌وگو با مثلث آنلاین، تصریح کرد: برخی اصلاح‌طلبان شاید از سر بی‌مهری دولت فعلی هرگونه سیاست ائتلافی را انکار می‌کنند، در صورتی که ما باید به قواعد عالم سیاست تن دهیم و ببینیم که چه کسی می‌تواند رأی‌آورتر باشد. اصلاح‌طلبان باید به دنبال فردی باشند که بتواند از سوی شورای نگهبان تأییدصلاحیت شود. آقای لاریجانی در عین حال که مورد وفاق اعتدالیون، بخشی از اصول‌گرایان و مستقلین است، می‌تواند رأی‌آور هم باشد.
پیشتر منصور حقیقت‌پور، نماینده پیشین مجلس و از دیگر چهره‌‌‌های نزدیک به لاریجانی، در گفت‌وگو با «صبح‌نو» با اشاره به طیف حامیان علی لاریجانی در انتخابات آینده، گفت: آقای لاریجانی چهره‌ای انقلابی و فوق‌جناح‌بندی‌های سیاسی است. تمام انقلابی‌های دیندار و عاقل در میان اصلاح‌طلبان، اصول‌گرایان و مستقلان می‌توانند حامی دکتر لاریجانی باشند. حقیقت‌پور در این گفت‌وگو با تاکید بر اینکه لاریجانی نامزدی‌اش در انتخابات 1400 را مشروط به حمایت گروه خاصی نکرده است، اظهار کرد: مشروط نکرده‌اند اما ارزیابی ما این است که ایشان از سبد اصلاح‌طلبان، اصول‌گرایان و مستقلان، دارای رأی است و این امتیاز بزرگی است که نشان می‌دهد آقای لاریجانی فردی فراجناحی است.
با این حال، لاریجانی فعلا ترجیح داده مادامی که نیروهای به‌اصطلاح میانه و اصلاحات به جمع‌بندی جامعی برای حمایت از نامزد مورد نظر خود نرسیده‌اند، رسما اعلام کاندیداتوری نکند. لاریجانی به خوبی می‌داند که صرفا با حمایت همزمان هر سه ضلع مذکور توسط حقیقت‌پور، امکان و شانس پیروزی او افزایش پیدا خواهد یافت و به‌خصوص اگر اصلاح‌طلبان نخواهند از او حمایت کنند، او نیامدن را به آمدن ترجیح خواهد داد. از طرفی دیگر، از نگاه لاریجانی حمایت اصلاح‌طلبان حتما باید همزمان با حمایت نیروهای راست سنتی باشد چون در غیر این صورت، لاریجانی برای حراست از شأنیت سیاسی خود نخواهد پذیرفت که صرفا توسط نیروهای تجدیدنظرطلب، راهی عرصه انتخابات شود.
در مجموع باید دید که آیا اصلاح‌طلبان بار دیگر حاضر می‌شوند که صرفا برای ماندگاری در قدرت، هویت سیاسی خود را به پای یک نیروی محافظه‌کار به نام علی لاریجانی بریزند یا اینکه با عبور از سیاست‌های پیشین خود، نامزد تماما اصلاح‌طلبی را بر دیگران تقدم خواهند بخشید.