چاپ

ایران پرسمان -
روی دیگر انتخاب یک وزیر جدید
٤١٧
٠
صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
محسن حاجی‌میرزایی که از 6 سال قبل به‌عنوان دبیر هیات دولت در کابینه روحانی حضور داشته، روز گذشته توانست با اکثریت آرا بر کرسی وزارت آموزش‌و‌پرورش تکیه بزند. برخی نمایندگان مجلس از سیاسی بودن این انتخاب سخن می‌گویند و برخی دیگر آن را بهترین گزینه ممکن برای بزرگ‌ترین دستگاه دولت می‌دانند؛ اما سوابق کاری او نشان می‌دهد ارتباطش با حزب حاکم بهتر از آن است که عنوان می‌کند. اگرچه حاجی‌میرزایی اعلام کرده وابسته به هیچ حزبی نیست اما گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد از سوی همان حزبی انتخاب شده که با فشار بطحایی، وزیر پیشین را مجبور به استعفا کرده است.
روز گذشته صحن مجلس شورای اسلامی روز پرهیجانی را به خود دید. سرانجام پس از سه ماه وزیر آموزش‌و‌پرورش مشخص شد و آقای «محسن حاجی‌میرزایی» وزیر پیشنهادی آموزش‌و‌پرورش از مجموع 255 رأی با 200 رأی موافق، 48 رأی مخالف و هفت رأی ممتنع موفق به کسب مجوز مجلس برای تصدی وزارت آموزش‌و‌پرورش شد. سه ماه از رفتن سیدمحمدبطحایی، وزیر پیشین آموزش‌و‌پرورش می‌گذرد و در این مدت ابعاد تازه‌ای از ماجرای استعفای او و روی کار آمدن حاجی‌میرزایی مشخص شده است.
خرداد سال‌جاری بطحایی به بهانه شرکت در انتخابات مجلس استعفای خود را تسلیم رییس‌جمهوری کرد؛ موضوعی که روز گذشته نیز روحانی با کنایه از آن یاد کرد و در صحن مجلس خطاب به نمایندگان گفت: «بطحایی به عشق شما نمایندگان مجلس، علاقه‌مند شد که در کنار شماها باشد و برای همین از سمت خود استعفا داد و در نامه استعفای خود هم نوشت که می‌خواهد در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کند.»
برای صحت این سخن رییس‌جمهوری باید به چند ماه قبل و ایام استعفای بطحایی بازگشت. آن زمان اگرچه بطحایی روی کاغذ دلیل استعفایش را شرکت در انتخابات مجلس عنوان کرده بود اما طولی نکشید که این سناریو رنگ باخت و اطرافیان او از اختلاف دولت با این وزیر خبر دادند. گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن بود که اختلاف بطحایی با حلقه یاران نزدیک به روحانی بر سر چگونگی پیشبرد اهداف سیاسی برای انتخابات پیش رو در این وزارتخانه بوده است؛ ماجرایی که به انتظارات حلقه‌های سیاسی از این وزارتخانه بازمی‌گشت؛ موضوعی که بعدها بطحایی آن را دلیل اصلی استعفایش عنوان کرده بود.
احزاب و حلقه‌هایی که عمدتاً جنس سیاسی و لابی‌گری دارند و به‌دنبال منافع خود هستند، از وزیر آموزش‌و‌پرورش انتظار تأمین خواسته‌هایشان را دارند. بطحایی اما ظاهراً زیر بار عمل به این انتظارات نرفته و آن را برآورده نکرد که همین موضوع در نهایت او را ناچار به استعفا کرد. آموزش‌وپرورش این سال‌ها دربرابر دو لبه قیچی، یعنی انتظارات بدنه آموزش‌وپرورش از یک‌سو و خواسته‌ها و انتظارات گروه‌های سیاسی از سوی دیگر قرار گرفته و همین مسائل سبب ناپایداری سکانداران آن شده است.
با این حال پس از فشارها بر بطحایی و استعفای ناگهانی‌اش، رییس‌جمهوری در اقدامی عجیب سیدجواد حسینی از مشهد را به‌عنوان سرپرست این وزارتخانه انتخاب کرد. کارنامه کاری حسینی تئوری استفاده سیاسی از وزارت آموزش‌و‌پرورش را به حقیقت نزدیک‌تر کرد. فردی که معاون استاندار خراسان رضوی بود و در انتخابات ریاست‌جمهوری 96 حمایت تمام‌قدی از روحانی کرده حالا با همه ترفندهای انتخاباتی‌اش بدون داشتن رزومه‌ای قابل قبول در حوزه تعلیم و تربیت برای تصدی این پست مهم و حیاتی انتخاب شد؛ اما در همین سه ماه گذشته نیز که از سرپرستی حسینی بر این وزارتخانه می‌گذرد کار ویژه‌ای از او دیده نشد که البته موضوع مسلط نبودن وی بر این حوزه را تاکید می‌کرد.
تا همین 10روز گذشته هم اگر از نزدیکان روحانی سؤال می‌کردید، باز هم محتمل‌ترین گزینه پیشنهادی را حسینی مطرح می‌کردند اما ظاهراً تندروی‌های حسینی انتقادات زیادی از سوی کارشناسان و بدنه آموزش‌و‌پرورش به همراه داشت که سرانجام گزینه نهایی دولت برای این پست مهم و تاثیرگذار از حسینی به حاجی‌میرزایی تغییر کرد.
حاجی‌میرزایی کیست؟
با نگاهی به کارنامه کاری محسن حاجی‌میرزایی نخستین چیزی که توجه هرکسی را به خود جلب می‌کند فاصله زیاد او با حوزه آموزش و پرورش است. وی بیش از 20 سال است که از هرگونه فعالیت در این زمینه دور بوده و آخرین سمت او در آموزش‌و‌پرورش مربوط به سال 78 به‌عنوان قائم مقام سازمان نهضت سوادآموزی بوده است، به طوری که حتی قاضی‌پور، نماینده مردم ارومیه در جلسه علنی دیروز مجلس با اشاره به این نکته و سابقه کاری نامزد پیشنهادی گفت: «چرا فقط باید اعضای دفتر رییس‌جمهوری رییس شوند، حاجی‌میرزایی 20 سال از امور آموزش‌و‌پرورش دور بوده است. هنوز حادثه شین‌آباد و مدرسه زابل فراموش نشده است. با انتخاب آقای حاجی‌میرزایی در روز قیامت چه پاسخی خواهیم داد.» وی در مجلس خطاب به حاجی‌میرزایی گفت: «شما از بدنه آموزش‌و‌پرورش نیستید. انتخاب شما سیاسی است و موجب سیاسی شدن بزرگ‌ترین دستگاه کشور با حدود 13 میلیون دانش‌آموز و بیش از دو میلیون معلم خواهد شد.»
حاجی‌میرزایی در طول 6 سال گذشته در دولت روحانی، دبیر هیات دولت بوده و بالطبع رابطه بسیار خوبی با رییس‌جمهوری، جهانگیری، معاون اول، واعظی، رییس دفتر رییس‌جمهوری و دیگر اعضای هیات دولت دارد. گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد حزب اعتدال و توسعه که اعضای آن حلقه یاران روحانی را تشکیل می‌دهند بیشترین فشار را به بطحایی برای استعفا وارد کرده و حالا حاجی‌میرزایی، وزیر فعلی آموزش‌و‌پرورش انتخاب نهایی این حزب برای دولت است. گواه این ادعاها، صحبت‌های جلایی‌پور، فعال اصلاح‌طلب در دفاع از حاجی‌میرزایی است. وی روز گذشته در یادداشتی نوشت: «محسن حاجی‌میرزایی را حدود 40 سال است که می‌شناسم. چند امتیاز مهم دارد: اهل کار جمعی و مشورت‌پذیری است، جهت و اهداف اصلی را گم نمی‌کند، اسیر حواشی نمی‌شود، مورد اعتماد همه اعضای کابینه است، توان بسیج بهترین نیروهای کشور در حوزه تحت مدیریتش و جلب اعتماد و حمایت مهم‌ترین نهادهای کشور را دارد.» جلایی‌پور در بخش دیگری از یادداشتش از ارتباط خوب حاجی‌میرزایی با اسحاق جهانگیری، حسن روحانی و همه اعضای کابینه و حمایتی حرف زده که می‌تواند توان اجرایی او را برای محقق‌کردن سیاست‌ها در دولت اضافه کند.
حاجی‌میرزایی خود اما در جمع خبرنگاران وابستگی‌اش به حزب حاکم را انکار کرده و در این مورد گفت: «بنده عضو هیچ حزب و گروه سیاسی نیستم و رفتار من در طول سال‌های گذشته نشانگر خط فکری بنده بوده است که می‌توان آن را دریافت. من از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در همه دولت‌ها حضور داشتم.» با این حال حاجی‌میرزایی توانست با دفاعیه خود که تماماً نطقی آرمان‌گرایانه و کلی‌گویی بود، رأی موافق 200 نفر از نمایندگان مجلس را کسب کند؛ نمایندگانی که گویی از قبل تصمیم خود را برای این موافقت گرفته بودند. حالا باید منتظر ماند و عملکرد وزارت آموزش‌و‌پرورش را با تمام حساسیت‌هایی که در حوزه کاری خود دارد، رصد کرد و دید تا پایان سال چه فعالیت‌هایی در این وزارتخانه صورت می‌گیرد.