چاپ

ایران پرسمان - روایت فلاحت‌پیشه از واکنش امام خمینی به پیشنهاد ساخت بمب هسته‌ای
k ١.٦
٠
خانه ملت / عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از از واکنش امام خمینی به پیشنهاد ساخت بمب هسته‌ای در زمان جنگ روایت کرد.
نماینده مردم اسلام آباد غرب و دالاهو با بیان اینکه این رویه ریشه در فقه و زمان جنگ تحمیلی دارد، بیان داشت: بر اساس فقه، فقط باید کسانی را در جنگ حق طلبانه مورد حمله قرار داد که به شما حمله کرده اند، در ابتدای جنگ تحمیلی و قبل از تهاجم رژیم صهیونیستی به مجموعه هسته ای عراق، عده‌ای از امام(ره) خواستند که ایران به سمت برنامه هسته ای پیش برود، همان زمان این اصل فقهی مطرح شد که بمب هسته ای را نمی توان سلاح تدافعی دانست چون طبق فقه اسلامی ما فقط باید به مهاجم حمله کنیم، اما اگر بمب هسته ای استفاده شود علاوه بر نیروی مهاجم بسیاری از افراد غیرنظامی هم کشته خواهند شد.
این نماینده مجلس ادامه داد: منع فقهی رویه دیگری هم دارد، آن زمان که صدام به شهرهای ایران حمله می کرد مرحوم امام اجازه جنگ در قالب شهر را ندادند و گفتند غیرنظامی های عراقی به ما حمله نکردند و ما باید نظامی ها را بزنیم. در طول تاریخ می بینیم این مهم ترین عامل اخلاقی بوده که عراقی ها در طول 8 سال جنگ، کینه ای از ایران به دل نگرفته اند، چرا که مردانگی ایرانی ها را در جنگ دیده اند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی تاکید کرد: ایران این دو رویه منع فقهی را پیش گرفته و به سمت بمب هسته ای نرفته است، با این حال با افزایش فشارها به جمهوری اسلامی در طول دهه اخیر و سوء استفاده از بازرسی ها عملا ایران منع فقهی را به عنوان سند در سازمان ملل ثبت کرد، از این رو مقام معظم رهبری در دیدار با نخبگان مطرح کرده اند که جمهوری اسلامی ایران از راه های مختلف به توان علمی و فن آوری لازم برای رسیدن به بمب هسته ای دست پیدا کرده ولی درمسیر ساخت بمب هسته ای نرفته است و سعی کرده از این توان استفاده علمی و صلح آمیز داشته باشد.
فلاحت پیشه تاکید کرد: ما می توانیم در حداقل 700 رشته علمی و صنعتی از فن آوری هسته ای استفاده کنیم همچنین در زمینه هایی چون داروسازی، پزشکی و غیز پزشکی از این صنعت بهره بگیریم و از سوی دیگر به سمت بمب هسته ای نرویم.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در خصوص تصویب قانونی در راستای منفع فقهی استفاده از بمب اتم در مجلس گفت: رهبر جمهوری اسلامی ایران منع فقهی را به دولت داده اند تا از طریق دولت در سازمان ملل ثبت شود، از سوی دیگر این منع بر اساس قوانین ایران نیست بلکه بر پایه نوع نظام ولایت فقیه شکل گرفته، بنابراین طرح این موضوع در مجلس و جایی که سطح بحث ها فقهی نیست محلی از اعراب ندارد.