ایران پرسمان - آخرین خبر / خاقانی شعری داره که میگه:
آن لعل شکر خنده گر از هم بـگشایـی
حقا که به یک خنده دو عالم بگشایـی
ورچه نگشایی لب و در پوست بخندی
از رشــتــهٔ جـانـم گـره غـم بـگـشــایـی
شاید از این شعر و توضیحات لغتنامه دهخدا بشه نتیجه گرفت که «پوزخند» در ابتدا به شکل «پوستخنده» بوده، یعنی خندهای که ازش جلوگیری شده و خیلی زیر جلدیه.
اگه شما هم منظورتون همینه که هیچ، ولی اگه منظورتون لبخند تمسخرآمیز و همراه با تحقیر طرف مقابله که باید عرض کنم حضور انورتون که کلمه رو به اشتباه انتخاب کردهاید.
در ادبیات امروز شکل درست و رایج این کلمه پوزخند، پوزهخند یا پوزخنده است که به معنی لبخندی از روی استهزا یا تحقیره.
از صفحه اینستاگرام dorost.nevisi.official