چاپ

ایران پرسمان - آرمان ملی / « راه‌های مسالمت‌آمیز برای بیان اعتراضات » عنوان سخن روز در روزنامه آرمان ملّی به قلم داریوش قنبری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در اینکه حق تجمعات به شکل قانونی برای همه باید به رسمیت شناخته شود هیچ تردیدی نیست. به هر حال حق اعتراض هم در کشور حتما باید وجود داشته باشد. اما وقتی اعتراضی صورت می‌گیرد، قطعا مخالفین و دشمنان هم درصدد بهره‌برداری هستند و بین بهره‌برداری دشمنان از اعتراضات و اعتراضاتی که واقعی هستند، باید تفاوت قائل شد. درحقیقت اگر اعتراضات به سمت مسیر مدنی پیش رود و تشکل‌ها بتوانند به‌راحتی تجمعات خودشان را داشته باشند و آزادی تجمعات به شکلی که در قانون اساسی است، به رسمیت شناخته شود، می‌توانیم شاهد خیلی از مسائل در کشور نباشیم. واقعیتی که در کشور ما وجود دارد این است که از چند سال پیش هم شاهد این اتفاقات بودیم و بحثی مطرح شد که محلی برای تجمعات درنظر گرفته شود اما آن بحث رها شد و دنبال نشد درحالی که اگر آن بحث دنبال می‌شد و مکان‌هایی برای تجمعات درنظر گرفته می‌شد که مردم به شکل قانونی اعتراضاتشان را بیان کنند و صدایشان را به گوش مسئولان برسانند، شاید آن موقع می‌شد جلوی خیلی از مسائل را گرفت. باید از همین الان ترتیبات قانونی برای نحوه بیان اعتراضات در نظر گرفته شود که این ترتیبات قانونی قطعا باعث می‌شود اعتراضات مورد سوءاستفاده یک عده خاص هم قرار نگیرد؛ کسانی که در داخل یا خارج از کشور می‌خواهند سوءاستفاده کنند. اگر به شکلی منطقی راهی قانونی برای بیان اعتراضات باز شود و یک راه قانونی در نظر گرفته شود، همان مکان‌هایی که دولت در نظر داشت برای تجمعات در نظر بگیرد، می‌تواند مناسب باشد و به تجمعات حالت مدنی داده شود. معمولا این نکته را هم باید در نظر داشت که در ارتباط با تصمیمات این‌چنینی در همه کشورها یکسری اتفاقات می‌افتد. اعتراضات فرانسه هم که در پی افزایش قیمت بنزین رخ داد را حتما به خاطر داریم که آنجا هم اعتراضاتی را رقم زد. طبیعی است عده‌ای درباره مسائلی که به معیشت‌شان مربوط است، ناراضی می‌شوند اما اگر راهی پیدا شود که اعتراضات به شکلی قانونی بیان شود و مسئولان هم صدای معترضین را به شکل مناسبی بشنوند، نتیجه بهتری خواهد داشت. اما در چنین حوادثی صدای معترضین در چارچوب ناآرامی‌هایی که ایجاد می‌شود، گم می‌شود و آنچه مورد توجه قرار نمی‌گیرد، صدای معترضینی است که به تصمیم یا سیاستی اعتراض دارند. اعتراض هم حق طبیعی است اما همانطور که مسئولان کشور بارها اعلام کرده‌اند برای بیان این حق باید راهکارهایی در نظر گرفته شود و به نوعی یک حالت مدنی به اعتراضات داده شود تا اعتراضات به سمت خشونت پیش نروند. اگر راه‌های مسالمت آمیز برای بیان اعتراضات باز شود آنوقت ایجاد خشونت هم نمی‌شود و راه خشونت‌ورزی نیز مسدود می‌شود. در کل روش مدنی می‌تواند مانع روش‌های خشونت‌آمیز شود. آنچه به لحاظ جامعه شناسی مطالعه می‌کنیم گویای این است که معمولا در این رابطه اکثر نظریه پردازان هم‌عقیده هستند، هر اندازه تشکل‌های جامعه مدنی قوی‌تر و مقتدرتر باشند و راه‌های بیان مدنی اعتراضات بیشتر باز باشد، زمینه به خشونت کشیده شدن کمتر فراهم می‌شود و مشکلات این‌چنینی را می‌توانیم شاهد نباشیم.