چاپ

ایران پرسمان - ایسنا / افسانه بایگان، بازیگر سینما و تلویزیون، معتقد است برای داشتن نسلی آرام و عمیق در آینده نیاز داریم هر روز بچه‌ها را بیش‌تر به سوی ادبیات سوق دهیم و این کار را با روایت متفاوت، جذاب و گویش درست‌تر قصه‌های قدیمی‌مان می‌توانیم انجام دهیم.
بیست و دومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی با شعار آینده ساختنی است در قالب 2 بخش صحنه‌ای و 90 ثانیه‌ای با حضور شرکت کنندگان و علاقه‌مندان برنامه‌ریزی شده‌ است. مرحله پایانی بیست‌ودومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی از 26 تا 30 آذر در تهران برگزار و شرکت‌کنندگان در بخش بین‌الملل این دوره از جشنواره 27 آذر در حضور داوران و علاقه‌مندان قصه‌گویی روی صحنه می‌روند.
هم‌چنین در بخش منطقه‌ای بیست و دومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی، برگزیدگان در مرحله کشوری 30 آذر و همزمان با شب یلدا در تهران باهم رقابت می‌کنند. در بخش قصه‌ 90 ثانیه ‌که از دوره بیست‌ویکم به جشنواره قصه‌گویی افزوده شده، علاقه‌مندان به قصه‌گویی سرگذشت و نکته‌های عبرت‌آموز زندگی خود یا دیگر افرادی را که شنیده‌اند و برای‌شان جذابیت دارد در قالب یک فیلم 90 ثانیه‌ای روایت می‌کنند.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، افسانه بایگان است که از دوازده‌سالگی وارد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شده، بخشی از خاطره‌های دوران نوجوانی خود را با قصه‌ قصه‌گویان کانون رقم زده است.
وی با یادآوری این‌که کانون همچون مادربزرگی قصه‌گو در ذهنش ماندگار شده، گفت: خاطرم هست اولین قصه‌ای را که شنیدم خانم عاطفی روایت می‌کرد؛ آن قصه در آن زمان تاثیر زیادی روی من گذاشت و حتی در سال‌های بعدتر هم در منش و کنش‌های رفتاری من تاثیرگذار بود. به نظر من قصه می‌تواند فرمول شخصیت باشد. برای من که این‌طور بود چون با شنیدن قصه‌ای در سن نوجوانی عشق، عاطفه، ایثار و دوست داشتن را یاد گرفتم. من هم اگر بخواهم امروز قصه‌ای را برای دختری در سن و سال‌های آن روزهای خودم تعریف کنم، قصه سیاوش و سودابه را می‌گویم.
صاحب بضاعت فرهنگی، ادبی و عرفانی بسیار غنی هستیم که آنچنان که باید به آن پرداخته نشده و هر کدام از این قصه‌ها یادآور نکته‌های ظریف و عمیقی از پیچیدگی‌های شخصیت انسان‌هاست. در قصه‌های ما به انسان‌های والا و انسان‌هایی که اسیر اهریمن نیستند بسیار پرداخته شده که جا دارد آن‌ها را برای بچه‌هایمان روایت کنیم. نمونه‌ای از این قصه‌ها را اگر بخواهم مثال بزنم باز همین قصه سیاوش و سودابه است که داستان پاکی و معصومیت سیاوش است و این‌که چه‌طور اسیر حسادت‌های شخصی و بددلی اطرافیانش می‌شود. این قصه در مراسم و آیین‌های بسیاری از نواحی ایران جایگاه خاصی دارد و مراسم سووشون از جمله آیین‌هایی است که هر ساله در این رابطه برپا می‌شود و جایگاه خاصی در فرهنگ ما دارد. بنابراین پرداختن به آن از ضروریات است.
بایگان اظهار داشت: ما برای داشتن نسلی آرام و عمیق در آینده نیاز داریم هر روز بچه‌ها را بیش‌تر به سوی ادبیات سوق دهیم و این کار را با روایت متفاوت، جذاب و گویش درست‌تر قصه‌های قدیمی‌مان می‌توانیم انجام دهیم. واقعیت این است که جوانان امروز مثل نسل من نیستند که با یک قصه گفتن بتوانیم توجه آن‌ها را به سمت موضوعی جلب کنیم. باید یاد بگیریم از انواع وسایل و فناوری‌های روز استفاده کنیم تا بچه‌ها را پای شنیدن قصه‌ها بنشانیم. ما در شاهنامه، گلستان، کلیله و دمنه، قصه‌های مولانا قصه‌ها و بضاعت‌های فوق‌العاده‌ای داریم که اگر بتوانیم از این فرهنگ عجیب و غریب درست بهره‌برداری کنیم، می‌توانیم نسلی را تربیت کنیم که عمیق به زندگی نگاه می‌کند و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
کلمه، ظرف معنی است و قصه‌ها کلمه‌هایی هستند که به دنبال هم موضوعی را روایت می‌کنند به خصوص که ادبیات غنی و اساطیری ما از این ظروف معنی به بهترین شکل بهره برده‌اند و می‌توانیم برای تربیت بچه‌ها کمک بسیاری از آن‌ها بگیریم. البته باید در نظر داشته باشیم کودک امروز آنقدر با سرگرمی‌های مختلف سمعی و بصری در فضاهای مجازی مشغول است که نمی‌توانیم با یک قصه‌گویی صرف و ساده او را جذب کنیم. به‌ویژه اگر بخواهیم به شکل شعاری قصه‌ای را برای او روایت کنیم. نیاز داریم در قصه‌گویی هم مانند بسیاری از مسائل با علم روز آشنا شویم و از شیوه‌های نو روایت بیشتر بهره ببریم. اگر بتوانیم قصه‌ها را به شیوه‌ای روایت کنیم که مخاطب احساس نکند می‌خواهیم به‌اجبار پیامی را به او منتقل کنیم و این فرصت را در اختیارش قرار دهیم که خودش پیام قصه را دریافت کند، موفق‌تر خواهیم بود.
این بازیگر در خصوص برگزاری جشنواره قصه‌گویی کانون یادآور شد: اگر جشنواره بتواند مسئولیت خود را بر عهده بگیرد و کارش را درست انجام دهد می‌تواند کمک کند تا پیوند بچه‌ها با دنیای قصه‌ها پر رنگ‌تر شود. اگر ما این جشنواره را با عشق و باور برگزار کنیم تاثیرش را هم روی مخاطبان در سنین مختلف خواهیم دید و بعد از به پایان رسیدن آن، شرکت کنندگان در جشنواره در واقع راویان و بازگوکنندگان وقایع آن برای دیگران خواهند شد و افراد بیشتری را ترغیب می‌کنند تا نسبت به موضوع قصه و قصه‌گویی رغبت پیدا کنند.
وی در رابطه با بخش قصه 90 ثانیه جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون نیز که از دوره پیش بنیان آن گذاشته شده و مخاطبان بسیاری هم جذب کرده است، گفت: قرار دادن این بخش با ویژگی‌هایی که دارد، می‌تواند کمک روان‌شناختی خوبی هم برای افراد باشد.
انتشار مجدد کتاب تیستوی سبز انگشتی
کتاب تیستوی سبز انگشتی به نویسندگی موریس دروئون، با ترجمه لیلی گلستان و با طراحی جلد ابراهیم حقیقی، یکی از آثار محبوب نوجوانان دهه‌ 50 و 60، به چاپ ششم رسید. این کتاب که برای نخستین بار در سال 1352 در انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ شده بود، به چاپ ششم با شمارگان 2 هزار و 500 نسخه رسید.
تیستوی سبز انگشتی، به نویسندگی موریس دروئون، نویسنده فرانسوی‌ که در سال 1957 برای کودکان نوشته شده که تاکنون بیش از 57 هزار نسخه از آن به چاپ رسیده است. نسخه صوتی این کتاب هم با صدای افسانه بایگان از سوی انتشارات کانون پرورش فکری منتشر شده است.
داستان این کتاب درباره پسرکی به نام تیستو است که درمی‌یابد انگشتانش خاصیت سبزکننده دارند. بذر هر گیاهی که با انگشتان تیستو تماس برقرار کند سبز می‌شود و به‌سرعت به گیاهی زیبا تبدیل می‌شود. تنها دوست و همدم او باغبان پیری‌ است به نام سبیلو که به تیستو می‌آموزد ویژگی منحصر به فرد انگشتان او می‌تواند تغییرهای شگرفی در دنیای اطرافش ایجاد کند.
کتاب تیستوی سبزانگشتی در 88 صفحه با قیمت 12هزار تومان در فروشگاه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و مجموعه‌های شهر کتاب در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد. این کتاب مناسب مخاطبان بالای 11 سال است.