چاپ

ایران پرسمان - خراسان / از بچگی عاشق هواپیما و موشک بود و ماکت‎ها و اسباب‎بازی‎هایش به آسمان ربط داشتند. دیدن سریال «پیشتازان فضا» از محبوب‏‎ترین تفریحاتش بود، هر قسمتش را حتی چندین بار می‏‌دید. پدر و مادر بابک سال‏‌های زیادی را در آمریکا زندگی کرده‌بودند. بابک هم فرصتی پیدا کرد تا در دانشگاه واشنگتن، هواوفضا بخواند. سال‏‌های تحصیل در دانشگاه برایش بی‎اندازه جذاب بود. حالا دقیق‎تر می‏‌فهمید هر موشک چطور کار می‏‌کند و برای ساخت کاوشگرهای فضایی و جت‎ها به چه تعداد متخصص و مهندس نیاز است. بخش‌‏های زیادی وجود داشت که کلی مهندس برق و الکترونیک، متخصصان روباتیک و کامپیوتر باید در آن کار می‏‌کردند تا مهندس‎های هواوفضا و دانشمندان بتوانند کارشان را به پایان برسانند. همه چیز به هم وابسته بود و بدون حضور متخصصان دیگر ابزاری ساخته نمی‌‏شد. حدود سال 2004 بود که از بابک 25 ساله دعوت کردند تا در پروژه مربوط به «آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا» همکاری کند. این پروژه مربوط به کاوشگر «کنجکاوی» بود که برای پیدا کردن آب و بررسی خاک مریخ به سیاره سرخ فرستاده شد. بابک بعد از موفقیت‌‏های مریخ‌نورد کنجکاوی، به یکی از معروف‎ترین مهندس‎های ناسا در این ماموریت تبدیل شد. او در جایی می‌گوید «درست است از بچگی شیفته فضا بودم ولی روزی که مریخ‌نورد Pathfinder روی مریخ نشست تازه فهمیدم چقدر شگفت‌آور است کاوشگری که ما روی زمین ساخته‎ایم بعد از مدت‎ها روی یک سیاره دیگر فرود بیاید و از سطح آن‌جا برای‌مان عکس بفرستد، واقعا شبیه یک رویا بود». روزنامه‌ واشنگتن‌پست بعد از فرود مریخ‌نورد کنجکاوی در مریخ این‌طور نوشت: «در اوج عملیات فرود کاوشگر کنجکاوی، این بابک فردوسی بود که به سوژه‌ محبوب خبرنگاران و عکاسان تبدیل شد.» بابک درباره توجه ویژه مردم به مدل موهای خودش گفته‌است «همه فکر می‎کنند کسانی که درگیر کارهای علمی هستند، ظاهری خشک و رسمی دارند. اگر مدل موی من باعث شده جوان‎ترها تصور جذاب‎تری درباره علم داشته‌باشند خب خیلی عالی است». مدل موی تاج خروسی بابک در آمریکا به «موهاک »
مشهور است . موهاک نام قبیله ای از سرخ پوستان آمریکای شمالی است .