چاپ

ایران پرسمان - مجله ایلیاد / تیمی از محققین ژاپنی و کره‌ای دریافته‌اند که دسته‌ای از نورون‌ها وجود دارند که برای آموزش آواز در پرنده‌های جوان اهمیت بالایی دارند. آواز پرندگان مانند صحبت کردن انسان‌ها بر اساس مجموعه‌ای دقیق و زمان‌بندی شده از صداهای دیگر پرندگان شکل می‌گیرد. دکتر «کازوهیرو وادا» از دانشگاه هوکایدو، می‌گوید: «سیستم آواز پرندگان شباهت‌های زیادی با مدارات موجود در بدن پستانداران دارد.»
در پرندگان، فرآیند یادگیری آواز بستگی به نواحی خاصی از مغز دارد. این نواحی در سیستم محرکه‌ی پستانداران نیز یافت می‌شوند و برای یادگیری و حفظ ترتیب حرکات پشت‌سر‌هم اهمیت بالایی دارند. به هر حال تا کنون نقش ارتباطات عصبی بین این نواحی شناخته نشده بود. برای بررسی این نقش، دکتر وادا و همکارانش مطالعات گسترده‌ای انجام داده‌اند و دریافته‌اند که در زمان قطع شدن ارتباط نورونی این مناطق چه اتفاقی رخ می‌دهد. سموم می‌توانند این نورون‌ها را از بین ببرند. آن‌ها دریافتند که از بین رفتن این نورون‌ها در پرندگان جوان، باعث اختلال در توانایی این پرندگان برای الگوبرداری از آوازها می‌شود و به این ترتیب صدای این پرندگان ناموزون و با ترتیبات ناصحیح ‌خواهد شد.
انجام مجدد این آزمایش با پرندگان بالغ نشان داد که این نورون‌ها در پرندگان بالغ نقش مهمی بر عهده ندارند، زیرا این پرندگان توانسته‌اند آوازها را به خوبی و کامل یاد بگیرند و در حافظه‌ی خود ثبت کنند.
نتایج به‌دست آمده نشان داد که نورون‌های کشف شده در یادگیری ساختار آوایی آواز مهم هستند، ولی برای پرندگانی که الگوی آواز را آموخته‌اند دیگر این نورون‌ها کارایی ندارند. دکتر وادا می‌گوید: «مطالعه‌ی این نواحی مغزی می‌تواند درک ما از نحوه‌ی پیشرفت گفتاری و برقراری ارتباط در جوامع انسانی را افزایش دهد.»
نتایج یافته‌های این دانشمندان در کنفرانس آکادمی ملی علوم آمریکا ارائه و چاپ شده است.