چاپ

ایران پرسمان - آرمان ملی / « منافع خاص سیاسی و قانون انتخابات » عنوان سخن روز در روزنامه آرمان ملّی به قلم داریوش قنبری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در بسیاری از کشورها، ترکیب پیچیده‌ای برای تدوین قانون انتخابات در نظر گرفته می‌شود و منظور این است که صرفا نمایندگان فعلی که قانون تصویب می‌کنند منافع خودشان را لحاظ نکنند. ما در گذشته شبیه این مورد را داریم. مثلا الان شرط مدرک تحصیلی را در نظر بگیرید که چه معنی دارد که نمایندگانی که الان هستند یک مقطع هر کدام برای خودشان در نظر بگیرند. درحقیقت نماینده‌ای که اکنون نماینده مجلس است، به صرف اینکه در مجموع در مقام نمایندگی انجام وظیفه می‌کند یک مقطع تحصیلی برایش لحاظ شود! این خودش به نوعی به معنی دادن امتیاز به آن تصویب کنندگان قانون است. یعنی برای خودشان یک امتیازاتی را در نظر می‌گیرند و دیگری را محروم می‌کنند. ضمن اینکه اصلا این شرط‌ها نباید در نظر گرفته شود. یعنی اگر این ملاک باشد کسانی که در جاهای دیگر هم خدمت می‌کنند به ازای هر چهار سال باید یک مقطع تحصیلی برای خودشان در نظر بگیرند. آیا نمایندگان مجلس می‌خواهند تجربه شان را به رخ بکشند و با توجه به تجربه شان باید این مقطع برایشان لحاظ شود؟ اگر اینطور است در جاهای دیگر هم تجربه اندوخته می‌شود. این امر در مجموع یک تبعیض آشکار است که در این قانون انتخابات وجود دارد. می‌توان به مسائل دیگر هم اشاره کرد مثلا نمایندگان خودشان نیاز به استعفا ندارند منتها کسانی که جزو مقامات اجرایی هستند باید از شش ماه مانده به ثبت نام استعفا دهند. اگر بحث سوءاستفاده از مقام است شاید یک مدیرکل که در یک اداره جزء در استانی مشغول خدمت است، نفوذش هیچ‌وقت به اندازه یک نماینده هم نرسد. به هر حال یکسری منافع اینچنینی در قانون انتخابات را نمایندگان برای خود لحاظ می‌کنند چرا که به هر حال مرجع تصویب که خود نمایندگان مجلس هستند، منافع خودشان را در نظر می‌گیرند. برای قانونی مثل قانون انتخابات که یک قانون ارگانیک است باید ترکیب پیچیده‌ای را درنظر گرفت. معمولا شأن قانون ارگانیک بین قانون اساسی و قانون عادی است.یعنی از قانون عادی بالاتر و از قانون اساسی پایین‌تر است. به همین دلیل باید شرایط پیچیده‌تری را برای انتخاب آن کسانی که می‌خواهند قانون انتخابات را تصویب کنند، در نظر بگیرند.
مثلا در کنار نمایندگان مجلس یک ترکیبی از اساتید دانشگاه را به انتخاب گروه‌ها و احزاب سیاسی در نظر بگیرند که آنها هم دخالت داشته باشند و در مجموع باید یک ترکیب خاص و پیچیده‌ای را برای قانون انتخابات در نظر گرفت تا منافع یک طیف و قشر خاص تامین نشود. مساله دیگر بحث استانی شدن انتخابات بود که کار می‌توانست انتخابات را به سمت دیدگاه‌های حزبی هدایت و مجلس جایگاه واقعی خود را پیدا کند. نمایندگانی که در حوزه‌های کوچک به مجلس ورود پیدا می‌کنند، چقدر دنبال انجام وظایف نمایندگی هستند و چقدر به دنبال گرفتن امتیازات برای کسانی که در انتخابات کمک شان کردند و به همین جهت نیاز دارند وارد حوزه اجرا شوند و تفکیک قوا را زیر سوال ببرند. قانون انتخابات به شیوه فعلی قانونی نیست که از دل آن یک مجلس قدرتمند، توانمند، مجلسی که به وظایف خودش آشنا باشد، بیرون بیاید. در حال حاضرچند درصد مردم در حوزه‌های به‌خصوص کوچک شناخت دقیقی از وظایف و اختیارات نمایندگان دارند و با توجه به این وظایف و اختیارات از آنها می‌خواهند به انجام وظایف خودشان بپردازند؟ اگر یک بررسی جدی شود، می‌بینیم از همان انتخاب کنندگان و نحوه انتخاب مشکل هست تا بعدها که همه چیز تنظیم و تشکیل می‌شود و مجلس شکل می‌گیرد. اکنون کاندیداها اکثرا به شکل غیرقانونی تبلیغات غیررسمی را شروع کرده‌اند. رصد کنید مطالبی که در فضاهای مجازی در حوزه‌های کوچک می‌نویسند! وعده‌هایی که دارند می‌دهند و خودشان را به‌عنوان ناجی و معجزه گر که می‌توانند در این شرایط تحول و توسعه ایجاد کنند، معرفی می‌کنند، گاها خنده دار است. آیا واقعا نماینده اختیاری برای این کارها دارد؟! وعده‌هایی که می‌دهند عمدتا کار دولت و مسئولان اجرائی است و ربطی به وظایف نماینده ندارد. نماینده نه اختیار و نه ابزاری ندارد. این وعده‌های غیرواقعی باعث ایجاد یک فرهنگ سیاسی غلط می‌شود و مردم به غلط انتظارات غیرقانونی و خارج از حوزه وظایف نمایندگی از نمایندگان طلب می‌کنند و همین مساله باعث می‌شود که نمایندگان به حوزه‌های دیگری کشیده شوند و عملا از وظایف واقعی خودشان باز بمانند. در مجموع شاهدیم هنوز در کشور ما خلأ عدم وجود یک قانون نه جامع بلکه درست و حسابی که متناسب با شأن و جایگاه مجلس برای انتخابات باشد، وجود دارد و به این دلیل است که طیف‌ها و گروه‌های مختلف منافع متضادی دارند که همین منافع متضاد باعث شده قانون مناسبی برای انتخابات در کشور ما وجود نداشته باشد.