چاپ

ایران پرسمان - شرق / « امید به کاهش تنش در منطقه » عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم کوروش احمدی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
‌حملات موشکی ایران به دو پایگاه آمریکایی در عراق که حمله‌ تروریستی با هدف به‌شهادت‌رساندن سردار سلیمانی از مبدأ یکی از آن دو صورت گرفته بود، وجه نظامی در تلافی حمله تروریستی مذکور بود. اینکه آیا برابر اعلام برخی منابع رسانه‌ای ایران تعدادی از نیروهای آمریکایی در این عملیات کشته شده باشند یا بنا بر ادعای طرف آمریکایی کسی در این حمله کشته نشده باشد، اهمیت ثانوی دارد. واقعیت این است که باید از مقامات نظام به خاطر درجه بالای سنجیده و حساب‌شده بودن این اقدام تمجید کرد. این حمله موشکی نشان داد که ایران توانایی کافی و لازم برای به‌چالش‌کشیدن نیروهای آمریکایی در منطقه و شلیک مستقیم موشک از قلمرو خود علیه پایگاه‌های آمریکا و پذیرش رسمی و علنی مسئولیت آن را دارد و در صورت لزوم می‌تواند به چنین اقداماتی دست بزند و البته در صورت لزوم آن را ادامه دهد. مقامات ما به نحو قابل تمجیدی همه جهات امر را سنجیده و رعایت کرده بودند. نخست اینکه آنها توجه داشتند پایگاه آمریکا در قلمرو یک کشور دوست و مستقل قرار دارد و برخلاف رویه قلدرمآبانه آمریکا در حمله به پنج پایگاه حشد شعبی و ترور سردار سلیمانی که بدون اطلاع و اجازه دولت میزبان انجام شد، مقامات ما آن‌طور که نخست‌وزیر عراق اذعان کرد، قبل از اقدام مراتب را به اطلاع دولت عراق رسانده و به عبارتی ضمن احترام به حاکمیت ملی عراق، به طور ضمنی یا صریح مجوز لازم برای عملیات را دریافت کرده بودند. دوم اینکه مقامات ما توجه داشتند که اقدام نظامی تلافی‌جویانه تا حداکثر ممکن خارج از تناسب نباشد. در این مورد نیز ایران نهایت پایبندی خود را به هنجارها و اصول حقوق بین‌الملل نشان داد. این در حالی است که دو اقدام نظامی توسط آمریکا علیه پنج مقر کتائب حزب‌الله و نیز اقدام تروریستی علیه سردار سلیمانی کاملا در تعارض آشکار با حقوق بین‌الملل قرار داشتند.‌نکته مهم دیگری که از سوی همه مقامات نظام، از جمله مقام معظم رهبری، رئیس‌جمهور و وزیر خارجه مورد تأکید قرار گرفت این بود که این پایان کار نیست و اقدام اصلی و راهبردی ایران تلاش برای ایجاد زمینه‌های لازم برای اخراج آمریکا از منطقه خواهد بود. دکتر ظریف در این مورد تأکید کرد که «پایان کار خروج آمریکا از منطقه است که نیاز به اقدام نظامی ندارد و از طرق دیگر پیگیری خواهد شد». این در واقع اقدام تلافی‌جویانه اصلی ایران خواهد بود و نیاز به شکیبایی و پیگیری از سوی مردم و مسئولان دارد؛ به این معنی که در این صورت ایران در زمینی بازی خواهد کرد که در آن باید قاعدتا از مزیت نسبی برخوردار باشد. تحقق این مهم مستلزم تأکید بر دیپلماسی، روابط عمومی و کار روی علقه‌های فرهنگی و دینی و بین مردمان مختلف در منطقه است. ثبات و آرامش از یک سو و توسعه روابط دوستانه با دولت‌ها و ملت‌های منطقه به عنوان پیش‌شرط تحقق این مهم و بی‌اثرکردن تلاش‌های مستمر آمریکا با هدف ترساندن کشورهای منطقه از ایران است.واکنش اولیه آمریکا در رابطه با اقدام نظامی ایران علیه دو پایگاه آمریکایی توأم با احتیاط بود. ترامپ برخلاف انتظار رسانه‌ها از ایراد سخنرانی بعد از انجام این عملیات در سه‌شنبه‌شب خودداری و آن‌را به روز بعد موکول کرد که حاکی از سیر نزولی تنش در کاخ سفید بود. وی صبح چهارشنبه به وقت واشنگتن در سخنرانی خود برکنار از لفاظی‌های بی‌معنی خود، نشان داد که آماده کاهش تنش نظامی است (البته او مطالب دیگری نیز در این سخنرانی گفت که پرداختن به آنها خارج از حوصله این مختصر است).
بی‌شک، مخالفت دموکرات‌ها در کنگره، مخالفت جامعه آمریکا و نیز مخالفت گسترده جامعه جهانی با اقدامات ماجراجویانه آمریکا در عراق و در نهایت اینکه از نظر مقامات آمریکایی حملات موشکی ایران تلفات جانی نداشته است، نقش عمده‌ای در عقب‌نشینی کاخ سفید و پذیرش کاهش تنش در این مرحله داشت. این در حالی است که برخی از عناصر تندروتر در واشنگتن مانند سناتور لیندسی گراهام بعد از حملات موشکی در عصر سه‌شنبه علنا خواستار اقدامات نظامی گسترده علیه ایران و هدف‌قراردادن تأسیسات نفتی و هسته‌ای ایران بودند.
نکته ناروشن در این معادله واکنش گروه‌های حشد شعبی در عراق است. دو گروه از بین این گروه‌ها اعلام کرده‌اند که ایران سهم خود را در تلافی ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس و همراهان آنها انجام داده و اکنون نوبت گروه‌های حشد شعبی است که انتقام بگیرند. اگر اقدامی نظامی از سوی این گروه‌ها صورت گیرد، زمینه بی‌ثباتی همچنان بر جا خواهد ماند که بیشتر ناشی از تلاش غیرمنطقی آمریکا برای نسبت‌دادن هر اقدامی توسط این گروه‌ها به ایران خواهد بود. در این رابطه نیز باید اولا برای جامعه بین‌المللی روشن کرد که ایران مسئول تصمیمات و اقدامات خود است و ثانیا امیدوار بود این گروه‌ها در چارچوب راهبرد عمومی اخراج آمریکا از منطقه به‌ویژه بر تصمیم مهم پارلمان عراق متمرکز شوند و برای اجرای آن بکوشند.