چاپ

ایران پرسمان - خراسان / اولین باری که چشم‌‏های‌مان دنیا را می‎بینند، چه زمانی است؟ همان موقع که متولد می‎شویم و با گریه و زاری به دنیا نگاه می‎کنیم؟ یا وقتی هنوز به این دنیا پا نگذاشته‎ایم و یک جنین چندماهه توی شکم مادر هستیم هم می‎توانیم جایی را ببینیم؟ دانشمندها می‎گویند نخستین باری که چشم‎های ما با دنیا آشنا می‏‌شوند، قبل از تولد است. خب احتمالا با خودتان می‎گویید آن‎جا که چیز خاصی را نمی‎شود دید، پس معنایش دیدن واقعی نیست. حرف‎تان درست است، وقتی از دیدن قبل از تولد صحبت می‎کنیم، منظورمان با تماشا کردن چیزها در لحظه حال فرق دارد. قبل از تولد در سه ماهه دوم بارداری تقریبا وقتش است که سلول‏‌های حساس به نور در چشم جنین شکل بگیرد؛ سلول‏‌هایی که مخصوص تشخیص تاریکی از روشنایی هستند. با تحقیقات تازه دانشمندان مشخص شده‌است که این سلول‎ها در یک شبکه متصل به هم ارتباط دارند و باعث می‌شوند شبکیه‌ چشم بیشتر به نور حساس باشد و این‌طوری می‎شود که اثر نور روی رفتار و رشد مغز را افزایش می‌دهند.
سلول‏‌های درون چشم درحال رشد، مسئولیت‎های مختلفی دارند که باید قبل از تولد برایش آماده بشوند. بعضی به نور حساس هستند و پیام تصویری به مغز منتقل می‎کنند، تعدادی ساعت درونی بدن را با چرخه‌ روز و شب هماهنگ می‌کنند و برخی دیگر باعث تنگ شدن مردمک چشم در اثر افزایش نور می‌شوند. مسئولیت بعضی‌های‌شان هم کنترل وضعیت روحی و احساسی فرد است.
نویسنده : مریم ملی| روزنامه نگار علم