چاپ

ایران پرسمان - ایرنا / داستان‌ همیشه در تاریخ راهی برای رهایی از رنج و زیستن در سایه امید بوده است؛ داستان‌های ایرانی، از قلب جامعه سخن می‌گویند، از سکوت و صدا، روایت آن‌ها را بخوانیم.
در ادبیات معاصر ایران ویژگی‌های بسیاری وجود دارد که آن را به زندگی عادی و روزمره مردم نزدیک می‌کند، این ویژگی‌ها در داستان‌ها بهتر دیده می‌شود و راویان قصه‌ها بهتر می‌توانند از مردم نسل خود سخن بگویند. این آخر هفته را با سه نویسنده ایرانی بگذرانید.
گوینده، صدا ندارد
تک‌گویی در این جهان پرسر و صدا و پر گفت‌وگو، بسیار است اما گاهی سخن نگفتن، با گفتن هم معنی می‌شود. کتاب‌ها می‌توانند، صدایی مردی بی‌حنجره باشندکه صدایی برای گفتن ندارد اما سخن می‌گوید.
کتاب آقا رضا وصله‌کار، روایت یک بازجویی و شبیه گفت‌وگو با خود، مونولوگی تک صداست. رضا، آوازه‌ خوانی است که حنجره‌اش دچار آسیب شده و حتی سخن گفتن برایش مشکل است. این داستان از روزگار گذشته مردی سخن می‌گوید که زندگی پر فراز و نشیبی را تجربه کرده است..
آقا رضا وصله‌کار حنجره‌اش آسیب دیده اما می‌تواند این قصه را بازگو کند. بازجو سخنی نمی‌گوید اما در کلام رضا وصله‌کار دیده می‌شود.
مهیار رشیدیان، این قصه را با گویش لری آغاز می‌کند و در ادامه آن را به فارسی رسمی نزدیک می‌کند. کتاب آقا رضا وصله‌کار، نوشته مهیار رشیدیان، در 87 صفحه توسط نشر نیلوفر منتشر شده است.
یوزپلنگ‎ها پست مدرن می‌شوند
یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، مجموعه ده داستان کوتاه است که هر یک ویژگی‌های روایی منحصر به فردی دارند. ادبیات بیژن نجدی خیال‌انگیز و تصویرپرداز است. سپرده به زمین، استخری پر از کابوس، روز اسبریزی، تاریکی در پوتین شب، سهراب‌کشان، چشم‌های دکمه‌ای من، مرا بفرستید به تونل، خاطرات پاره‌پاره دیروز، سه‌شنبه‌ خیس و گیاهی در قرنطینه، نام 10 داستان کوتاه این کتاب است.
روایت‌های این اثر گاهی پست مدرن هستند و گاهی در قالب رئالیسم جادویی جای می‌گیرند، توانایی نویسنده در اثرگذاری بر مخاطب در کوتاه‌ترین زمان ممکن، خواننده را شگفت‌زده خواهد کرد.
یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، در زمان انتشار یکی از پیشروترین آثار در زمینه ادبیات پست مدرن به شمار می‌آمد. کتاب یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، نوشته بیژن نجدی در 85 صفحه توسط نشر مرکز منتشر شده است.

روایت تاریخی از مرگ و عشق
عشق، قتل و شعر، سه مفهوم ناموزون اما پیوسته هستند، مصطفی انصافی در آخرین کتابش این مفاهیم را به هم پیوند داده است.
کتاب فرمان ششم یا یک روایت دست اول از سوم شخص مقتول، ماجرای نویسنده‌ جوانی به نام امیرعلی است که بعد از چند سال، کم و بیش عاشق هم‌دانشگاهی سابقش، لیلا، شده است. لیلا شاعر است و کافه ای هم در گوشه شهر دارد، اتفاق از جایی آغاز می‌شود که لیلا به قتل می‌رسد و حالا راز این مرگ باید گشوده شود.
مصطفی انصافی، هوش تاریخی شگفت‌انگیزی دارد و می‌تواند رویدادهای تاریخی را در قالب یک داستان با نگاهی پست مدرن بازگو کند، این کتاب هم با اشاره‌های غیرمستقیم تاریخی، مخاطب را در زمان روی دادن اتفاقات سر در گم می‌کند و در نهایت رازها را می‌گشاید. فرمان ششم یا یک روایت دست اول از سوم شخص مقتول، نوشته مصطفی انصافی در 140 صفحه توسط نشر چشمه منتشر شده است.