چاپ

ایران پرسمان - شرق / « تغییر اقلیم و سیلاب » عنوان ستون "حرف اول" در روزنامه شرق به قلم رضا شهبازی‌(مدیرکل ‌‌مخاطرات زیست‌محیطی ‌سازمان زمین‌شناسی) است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سیلاب‌های اخیری که در کشور شاهد آنها هستیم، این سؤال را به ذهن می‌آورد که چرا در چند سال اخیر مناطق گسترده‌ای از کشور با سیلاب مواجه شده‌اند و شاهد بروز بارش‌های سنگین و نامتعارف در کشور هستیم؟ باید به خاطر داشته باشیم که این بارش‌ها در یک بازه زمانی مشخص اتفاق افتاده‌اند و بخش‌های مختلف کشور را در فصول مختلف تحت‌ تأثیر خود قرار داده است. هرچند ‌ در تحلیل شرایط کنونی باید از داده‌ها و اطلاعات موجود در سازمان هواشناسی کشور بهره ببریم؛ ولی موضوع را می‌توان از جنبه‌های زمین‌شناختی و علوم ‌زمین نیز بررسی کرد.وقتی به گذشته تحولات زمین‌شناسی این مناطق مراجعه کرده و اسناد موجود در طبیعت را بررسی می‌کنیم، متوجه خواهیم شد که در گذشته نه‌چندان دور این مناطق بارندگی بسیار سنگین داشته و سیلاب‌ها حجم بالایی از رسوبات را در فروافتادگی‌هایی مانند جازموریان یا دشت‌های همواری مانند خوزستان انباشته‌اند و این وضعیت تقریبا از حدود 12 هزار سال گذشته در بخش‌های جنوبی کشور قالب بوده است. البته بالا‌بودن میزان بارندگی در یک رخداد، لزوما به معنای وجود یک دوره ترسالی نیست؛ چراکه در مناطق خشک و بیابانی دنیا الگوی بارندگی‌ها به همین صورت است و حجم بالای بارندگی در فاصله زمانی بسیار کوتاه اتفاق می‌افتد؛ ولی بارش‌های اخیر از نظر وسعت تأثیر و حجم بارش در حالت بیشینه محتمل قرار دارند که تکرار این وضعیت می‌تواند شواهدی از نوسانات آب‌و‌هوایی یا تغییر اقلیم باشد.ضمن تأکید به موضوع تغییرات اقلیمی و آب‌و‌هوایی، واقعیت این است که جریان‌هایی که از سمت جنوب، کشور را تحت ‌تأثیر قرار می‌دهند، در سال‌های اخیر تشدید شده‌اند و این جریان‌ها نفوذ زیادی به عمق مرکزی کشور پیدا کرده‌اند. البته نباید فراموش کرد که موضوع تغییر اقلیم در‌حال‌حاضر بسیار جدی و پیچیده است. این جریان‌ها در بخش‌های جنوبی باعث بروز بارندگی‌های شدید می‌شوند؛ در‌حالی‌که در بخش‌های داخلی غبارخیزی یا تجمع آلودگی در کلان‌شهرها را سبب می‌شوند. این‌؛ مصادیقی از تکرارپذیری رخدادهای جدی است؛ رخدادهایی که در زمان کوتاه تأثیر بالایی بر زیستگاه‌های طبیعی و انسانی از خود ‌برجای می‌گذارند و معمولا موجب تشدید مخاطرات طبیعی می‌شوند؛ چراکه زمان لازم برای سازگاری یا آمادگی را نمی‌دهند.