چاپ

ایران پرسمان - آخرین خبر / دانم سرآرَد غصّه را رنگین برآرَد قصّه را
این آهِ خون افشان که من هر صبح و شامی می زنم
حافظ
نویسنده داستان عالَم در پایان همه غصه ها را به پایان می برَد و قصه ای شاد و سرخ رنگ از آن برمی آورد زیرا این آهِ خون افشانِ ما انسانها راه به جایی می برد. آهِ خون افشان آرزوهای نارسیده ماست که بی گمان جامه عمل بر خود خواهد پوشید. بدین نگاه هر قصه ای که هنوز پُرغصه است به پایان نرسیده است و گرنه پایان همه قصه ها روی در شادی دارد.
برگرفته از کتاب "گنجینه آشنا"
به قلم حسین الهی قمشه ای