ایران پرسمان - اکو ایران /متن پیش رو در اکو ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در حالیکه به نظر میرسد مقامات آمریکایی توانستهاند مذاکرهکنندگان اوکراینی را تا حدی به سازش ترغیب کنند، اما چالش بزرگتر ایالات متحده به توانایی آن در کاهش انتظارات روسیه برای پایان جنگ مربوط میشود.
بازار ![]()
در باشگاه خصوصی Shell Bay گروه ویتکاف در جنوب فلوریدا، هیئتهایی از واشنگتن و کییف برای مذاکراتی دشوار و در عین حال سازنده دیدار کردند، در حالیکه به صرف سوپ برش اوکراینی دلچسب مشغول بودند.
ژست ماهرانه دیپلماتیک اوکراینیها و پیشرفتهای موقت
به نوشته سیانان، اما صرف این غذا به همراه دلمه کلمپیچ سنتی اوکراین، به عنوان یک خوشامدگویی از فرهنگ اوکراینی تلقی میشود؛ این در واقع یک ژست دیپلماتیک ماهرانه در جهت ترغیب اوکراین به سوی سازش برای یک توافق صلح با روسیه است.
یک منبع آگاه از مذاکرات فلوریدا که با حضور مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، استیو ویتکاف، نماینده مخصوص ترامپ، و جرد کوشنر، داماد رئیسجمهوری آمریکا، برگزار شد، به سیانان اعلام کرد که این مذاکرات یک قدم رو به جلو بوده که موجب تقویت پیشرفتهای ژنو شده است؛ شهری که هفته گذشته میزبان دور نخست مذاکرات درباره پیشنهادهای آمریکا برای پایان جنگ روسیه در اوکراین بود.
این منبع به سیانان گفت: «بسیار زود است که بگوییم همه موضوعات نهایی شدهاند، چراکه همچنان مباحث بسیار زیادی باقی مانده است». او با اشاره به اینکه پیشرفتهای موقت در برخی حوزهها میتواند رخ دهد، افزود: «اما این جلسه بسیار متمرکز بود و نامعینترین جنبههای پیشنهادات صلح آمریکا به شکل دقیق مورد بحث قرار گرفت.»
یکی از غیرقابل پیشبینیترین جنبههای پیشنهاد صلح 28 بندی آمریکا به این مسئله برمیگردد که اوکراین رسما از آرزوی خود یعنی پیوستن به ناتو صرف نظر کند و آن را در قانون اساسی خود بگنجاند؛ این یک تقاضای اصلی روسیه برای پایان جنگ به حساب میآید و موضوعی است که مقامات اوکراینی همچنان به مخالفت با آن میپردازند.
با این حال، این منبع گفت که مذاکرهکنندگان یک سناریوی احتمالی را مورد بررسی قرار دادند که در آن اوکراین به طور موثر از پیوستن به ناتو منع میشود، آن هم از طریق مذاکره مستقیم میان اعضای ناتو و مسکو. این منبع همچنین اعلام کرد: «اوکراین مجبور نخواهد شد که از لحاظ قانونی، رسما این هدف خود را کنار بگذارد».
این منبع اضافه کرد: «اما اگر ایالات متحده موضوعی داشته باشد که بخواهد درباره آن به شکل دوجانبه با مسکو توافق کند یا اینکه روسیه بخواهد تضمینهای چندجانبهای از ناتو دریافت کند، در این صورت اوکراین در فرآیند تصمیمگیری حضور نخواهد داشت». این منبع تأکید کرد که یک گزینه نهایی درباره آنچه که یک سازش بسیار حساس تلقی میشود و احتمالا در میان اعضای ناتو مورد استقبال قرار نگیرد، همچنان روی میز نیست و در نهایت توسط رئیسجمهوری اوکراین اتخاذ خواهد شد.
پاورچینپاورچین به سوی خطوط قرمز اوکراین
اما در شرایطی که مذاکرات آمریکا و اوکراین ادامه دارد و ویتکاف به مسکو سفر میکند تا در مذاکرات با کرملین حضور یابد، راهحلهای خلاقانه برای حرکت آرام به سوی خطوط قرمز اوکراین مورد بررسی قرار میگیرد.
یکی دیگر از مسائل حساسی که در پیشنهاد 28 بندی واشنگتن دیده میشود، به واگذاری سرزمین اوکراین در منطقه دونباس واقع در شرق اوکراین مربوط میشود که با وجود الحاق، همچنان به طور کامل در کنترل مسکو قرار ندارد.
این منطقه شامل یک کمربند دژ مانند از شهرهایی است که به طور قابل توجه مورد دفاع قرار گرفتهاند و برای امنیت اوکراین، حیاتی تلقی میشوند. طبق پیشنهاد صلح آمریکا، منطقه یادشده به یک منطقه غیرنظامی روسیه تبدیل میشود که مسکو مدیریت آن را بر عهده میگیرد اما در آن نیروی نظامی مستقر نمیکند.
این منبع اظهار داشت که مباحث درباره این مسئله که یکی از بحثبرانگیزترین موارد گفتوگوها به حساب میآید، در حال پیشرفت است. منبع یادشده اعلام کرد: «ایده واگذاری کنترل به روسها، آن هم در منطقهای که میتواند به طور قابل توجهی دفاع اوکراین را تضعیف کند و احتمال رفتار تهاجمی بیشتر از سوی روسیه را افزایش دهد و قابلیتهای دفاعی اوکراین را کاهش دهد، موضوعی است که به هیچ عنوان نمیتوان در نظر گرفت. اما این بدان معنا نیست که هیچ راه حل بالقوهای برای حفظ مفاد قانون اساسی و امنیت اوکراین وجود ندارد.»
با این حال، این منبع از بیان گزینههای خاص که در حال بررسی است، خودداری کرد چراکه اطلاعات مربوط به آن بسیار حساس هستند و در صورت علنی شدن، ممکن است راهحل بالقوه برای پایان جنگ از میان برود.
ممکن است در روزهای آینده یک عامل مخرب دیگر نیز آشکار شود: کرملینی که تاکنون از هرگونه کوتاه آمدن از خواستههای حداکثری خود برای مطیع کردن اوکراین قبل از پایان جنگ خودداری کرده است.
در بحبوحه نشانههایی از سازشهای اوکراین در مقابل مذاکرهکنندگان آمریکایی، چالش بعدی و بزرگتر در دیپلماسی رفت و برگشتی آمریکا ممکن است وادار کردن روسیه به پذیرش آنها باشد.