بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آزادی / اتفاقات تلخ و ناگوار در سراوان فراموش نشده اما خبری هم منتشر نمی‌شود. دلیلش قطع اینترنت در منطقه و سانسور در رسانه‌های غالبا مستقر در پایتخت است. تلخ ماجرا آنجاست که انگار به این رویه عادت کرده و پذیرفته‌ایم هر بحران و اتفاقی را می‌توان اینطور سپری کرد، بدون اینکه آب از آب تکان بخورد!
شاید این رویه جواب داده باشد و بزنگاه‌هایی مثل آبان 98 و همین قضایای سراوان را از سر گذرانده باشد اما به باور کارشناسان یک راه‌حل درست و موثر نیست، به خصوص در بلند مدت. این برخوردها از هر اعتراض و درگیری مختصری یک آتش زیر خاکستر می‌سازد که در یک نگاه دلسوزانه باید نگران روزی که شعله‌ور می‌شود؛ بود. همین است که بسیاری از کارشناسان در این باره هشدار داده و توصیه می‌کنند که در برخورد با موارد مشابه، به فکر راهکارهای واقعی‌تر باشیم.
جلال جلالی‌زاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب یکی از همین افراد است. او در واکنش به اتفاقات سراوان گفت: «درست است که مساله اینترنت و بایکوت خبری اتفاقات موجب بدتر شدن مساله و حادثه می‌شود اما به اعتقاد من نباید این مساله ریشه‌دار را به این امر تقلیل داد».
وی افزود: « مشکل عمده بلوچستان و سراوان به طور خاص این است که ما بعد 42 سالی که از انقلاب گذشته، نتوانسته‌ایم اعتبارات لازم را به مردم این منطقه به عنوان شهروندان ایرانی و هموطنان تخصیص و به شخصیت مردم آن بها دهیم. استانی که بسیار حاصل‌خیر است، به دریا راه دارد، با پاکستان و افغانستان هم‌مسیر است و می‌توانست در توسعه کشور نقشی داشته باشد، به خاطر تعصبات بی‌خود، مدیران غیربومی نالایق، منفعت طلب و ناشایست، همچنین به خاطر حضور برخی افراد که به اسم سیستانی خود را مالک مطلق بلوچستان می‌دانند و بی‌اعتنایی به نخبگان بلوچ و سخنان دلسوزانه افرادی مثل مولوی عبدالحمید به این روز افتاده است».
این نماینده پیشین مجلس با اشاره به اینکه « متاسفانه یک نگاه انسانی به منطقه بلوچستان وجود ندارد» گفت: « مساله سراوان یک زخمی بود که این اتفاق سر آن را باز کرد تا مردم پی به واقعیت‌ها و مسائل این منطقه بردند». جلالی‌زاده ابراز تاسف کرد که « حکومت به جای اینکه مساله را از نگاه حقوقی، انسانی و مسئولانه بررسی کند و ببیند که چه عواملی سبب شده امروز در کردستان کولبر و در بلوچستان سوخت‌بر باشد؛ به این افراد تیراندازی کرده است»
وی با اشاره به اینکهک مساله سوخت‌بری چندسالی است که وجود دارد، گفت: « چرا باید افرادی با جان مردم بازی کرده و این خوراک رسانه‌های بین‌المللی شود؟ قطع اینترنت هم که مساله دیگری است. اگر حادثه‌ای رخ داده که مسئولان باید به ارائه راهکار برای حل مشکل بپردازند، با قطع اینترنت که مشکلی حل نمی‌شود».
این عضو حزب اتحاد ملت تاکید کرد: «با قطع چند روزه و چند هفته‌ای اینترنت مساله فراموش نشده و یک آتش زیر خاکستر می‌ماند. اگر اراده قاطع برای حل مشکلات با همکاری مردم منطقه صورت نگیرد، فردا در جای دیگری و به نوع دیگر ظهور و بروز خواهد داشت».
جلالی زاده همچنین گفت: «من برخورد حاکمیت را با مساله بلوچ‌ها و سوخت برها درست نمی‌دانم و امیدورم که حاکمیت یک نگاه ملی‌گرایانه نسبت به مناطق محرومی مثل بلوچستان داشته باشد. اگر فکر کنیم که این‌ها چون سنی مذهب هستند نباید مثل سایر هموطنان از امکانات دولت و حکومت استفاده کنند و اینان را به کارهای بی‌ارزش واداریم، درست نیست».
وی تاکید کرد: «سوخت بری که شغل نیست. این نهایت واماندگی و درماندگی است که فردی ناگزیر شود، این طور برای زن و بچه خود معاش را فراهم کند. این افراد به خاطر این مسائل به افرادی عقده‌ای تبدیل می‌شوند. به هرحال زندگی آنان شبانه روز پر از خطر و حساسیت و ناامنی است. این مساله بر خود این افراد و خانواده آنان اثر خواهد داشت. برخوردهای فیزیکی مثل کشتن و زدن به این‌ها نیز این‌ها را به نوعی دچار واگرایی و دشمنی و خصومت می‌کند».