بزرگنمايي:

ایران پرسمان - انتخاب /متن پیش رو در انتخاب منتشر شده و انتشار آن به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست و صرفا برای آگاهی خوانندگان از تحلیل های رسانه های خارجی است
سامح راشد-العربی الجدید/ پس از چند هفته فضای مثبت بین تهران و واشنگتن، ناگهان پس از ورود جو بایدن به کاخ سفید، نشانه های تنش و تهدید بین دو طرف افزایش یافت. مسئولان آمریکایی از تهران می خواهند برنامه های هسته ای خود را متوقف کرده و به تعهدات برجامی اش بازگردد، اما پاسخ ایران آن است که واشنگتن باید به توافق بازگردد، زیرا پیش از ایران از توافق خارج شده است.
 در ادامه این مطلب آمده است: هر دو طرف تمایل شدیدی به افزایش سقف خواسته های خود در جریان مذاکره دارند. تنش بین دو طرف از مرحله کلامی فراتر رفته و به مرحله عملی هم رسیده است. به گونه ای که فرودگاه اربیل در عراق مورد حمله موشکی قرار گرفت و در مقابل، واشنگتن به پایگاههای نیروهای نزدیک به ایران در مرزهای سوریه و عراق حمله کرد.
با اینکه پنتاگون از وقوع این حمله در مرزهای سوریه خبر داد، اما شبه نظامیان عراقی تاکید کردند که حمله مذکور بیشتر در مرزهای عراق بوده است.
چه این حمله داخل سوریه انجام شده باشد و چه داخل عراق، مساله مهم آن است که هدف، نیروهای نیابتی ایران در سوریه بودند. می توان گفت شاید عراق آخرین میدانی است که ایران و آمریکا درگیریهای خود را در آن صورت می دهند.
انتخاب عراق بعنوان محور درگیریها بین نیروهای وابسته به ایران و آمریکا، نشان می دهد دو طرف تمایل متقابلی برای محدود و حساب شده بودن درگیری ها دارند. هدف اصلی آنها، بهبود مواضع خود در مذاکره است، نه قطع راههایی که می تواند منجر به تفاهم شود.
طرفهای متعددی به دنبال کارشکنی در روابط بین تهران و واشنگتن و پیچیده کردن آن بوده اند. در این میان، سهم کارشکنی های دولتهای منطقه ای بیشتر است و همواره به دنبال مانع تراشی بر سر راه تحرکات تاکتیکی هستند .
این مساله بدان معنا نیست که بهبود روابط ایران و آمریکا، به نفع برقراری آرامش منطقه است یا اینکه دولتهای متضرر از این بهبود رابطه، مُحِق نیستند، بلکه برعکس در صورتی که نزدیکی تهران و واشنگتن به نحوی نباشد که حقوق دولتهای منطقه حفظ شود، هر گونه بهبودی در روابط بین این دو، باعث آتش افروزی و کینه توزی های منطقه ای بیشتری می شود. اما خطر واقعی آن است که در صورت ادامه تعلل ایران و آمریکا، باب دخالتها و تحرکات طرفهایی گشوده می شود که به حفظ آرامش و امنیت منطقه اهمیتی نمی دهند.