بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایرنا / به گزارش پایگاه خبری ساینس‌دیلی، بر اساس این مطالعه شیرین‌کننده‌های مصنوعی مانند ساکارین، سوکرالوز، اسپارتام و اسسولفام پتاسیم از طریق فرآیندی به نام هم‌یوغی (conjugation) منجر به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌شوند.
هم‌یوغی به فرآیند انتقال ماده ژنتیک میان سلول‌ها، از طریق تماس سلول به سلول یا ایجاد ارتباط پل‌مانند میان دو سلول گفته می‌شود. این فرآیند علاوه بر مقاومت آنتی‌بیوتیکی، مقاومت به داروهای دیگر را نیز در پی دارد.
در حال حاضر شیرین‌کننده‌های مصنوعی و غیرمغذی به عنوان افزودنی‌های بی‌خطر و بدون قند تبلیغ می‌شوند و میلیون‌ها نفر به امید اینکه این شیرین‌کننده‌ها باعث چاقی و اضافه وزن نمی‌شوند و برای بیماران دیابتی مضر نیستند، آنان را در برنامه غذایی خود جای داده‌اند؛ با اینکه بر اساس تحقیقات جدید، این افزودنی‌ها سالم و مغذی محسوب نمی‌شوند.
بر اساس تحقیقات قبلی این شیرین‌کننده‌ها با تغییرات میکروبیوم روده، در کاهش تحمل گلوکز نقش دارند و برای افراد مبتلا به دیابت مضر هستند.
در تحقیقات دیگری آمده‌ است شیرین‌کننده‌های مصنوعی در ایجاد تومور مثانه نقش دارند.
تحقیقات دیگری نشان می‌دهد شیرین کننده‌های مصنوعی اشتها را افزایش داده و عامل اصلی گرسنگی کاذب هستند.
اختلال خواب و بیش‌فعالی از دیگر عوارض این شیرین کننده‌ها محسوب می‌شوند.
آبمیوه‌های مصنوعی، کیک و شیرینی، نوشابه‌های معمولی و انرژی زا حاوی بیشتری مقدار قند مصنوعی هستند.
امروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی به یک معضل جهانی بدل شده است. مقاومت ضد میکروبی به مقاومت یک میکروارگانیسم (شامل باکتری، قارچ، ویروس و انگل) در برابر داروهای ضد میکروبی، برای درمان عفونت ناشی از آن گفته می‌شود. زمانی که این میکروارگانیسم‌ها نسبت به داروهای ضد باکتری، ضد قارچ و ضد ویروس مقاوم شوند، داروهای استاندارد بی اثر می‌شوند، عفونت در بدن باقی می‌ماند و به ‌راحتی منتقل می‌شود.
درمان بسیاری از بیماری‌های کشنده مانند سل، فقط با آنتی‌بیوتیک امکان‌پذیر است و همین یک مورد نشان می‌دهد مقاومت در برابر این گروه درمانی تا چه اندازه می‌تواند خطرناک باشد.
یک برنامه جهانی برای مقابله با مشکل رو به رشد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک‌ها و سایر داروهای ضد میکروبی در شصت و هشتمین مجمع جهانی بهداشت در ماه می سال 2015 میلادی تایید شد.
یکی از اهداف اصلی این طرح بهبود آگاهی و درک مقاومت در برابر آنتی بیوتیک از طریق ارتباطات موثر، آموزش و تعلیم است.
در حال حاضر سالیانه بیش از 700 هزار نفر در سراسر جهان بر اثر مقاومت آنتی‌بیوتیکی جان خود را از دست می‌دهند و بر اساس آمار تا سال 2025 میلادی بیش از 10 میلیون نفر بر اثر این معضل از بین خواهند رفت.
با ارایه راهکارهایی می‌توان به حل معضل مقاومت در برابر آنتی بیوتیک کمک کرد. یکی از این موارد افزایش اطلاعات در زمینه بیماری‌ها، درمان‌های رایج و اثر بخشی داروها است.
برای اولین قدم باید اطلاعات دقیقی در مورد درمان‌های رایج و اثر بخشی آن به دست آورد تا بتوان مواد نابجای استفاده از آنتی بیوتیک را تشخیص داد. مورد دوم توقف استفاده از آنتی‌بیوتیک در مزارع و دامداری ها است؛ چراکه استفاده از آنتی‌بیوتیک در مزارع و دامداری‌ها، یکی از مهمترین روش‌های انتقال به انسان است. عدم تجویز آنتی بیوتیک در بیماری‌های انگلی، قارچی و ویروسی، استفاده از دوره کامل آنتی‌بیوتیک و توسعه داروهای مختلف از دیگر راهکارهای عملی برای کنترل این معضل است.
نتایج این مطالعه در نشریه ISME Journal منتشر شده است.