ایران پرسمان - باشگاه خبرنگاران / کشور مراکش یا مغرب از اقوام عرب و بربر‌ها تشکیل شده است و هر کدام از این قومیت‌ها به غنی‌تر شدن آیین ها، جشن ها، آداب و رسوم و سنت‌های فرهنگی این کشور کمک زیادی کرده اند. از آنجا که بیشتر مراکشی‌ها مسلمان هستند، تاثیر‌هایی از فرهنگ و لباس‌های اسلامی گرفته اند، اما همچنان مواردی در این کشور وجود دارد که تنها به این منطقه اختصاص دارد. با برخی از این موارد آشنا شوید:
لباس جلابه
جلابه‌ها نوعی از لباس‌های بلند و گشاد هستند که مربوط به جنسیت خاصی نیست و هم مرد‌ها و هم زن‌ها آن را می‌پوشند. این لباس‌ها معمولا آستین‌های بلندی دارند و یک کلاه نیز در بالای آن قرار دارد. این لباس عموما توسط مراکشی‌ها پوشیده می‌شود و ریشه در فرهنگ قوم بربر دارد. به همین دلیل می‌توان آن را در سرزمین‌های دیگر آفریقای شمالی مثل الجزایر و تونس هم دید. حدود یک ماه طول می‌کشد تا یکی از این لباس‌ها با دست تولید شود.

لباس تکشیطه
این نوع لباس شباهت زیادی به لباس خفتان دارد. لباسی بلند و گشاد که توسط زنان مراکشی عموماً برای مجالس، جشن‌ها و رویداد‌های خاص پوشیده می‌شود. این لباس از دو تکه تشکیل شده است.
موسیقی ملحون
ملحون یا اشعار آهنگین، نوعی از موسیقی است که توسط هنرمندان مراکشی در جنوب این کشور خلق شد. ملحون از انواع موسیقی اندلسی تاثیر گرفته و نوعی موسیقی با اشعاری است که بیشتر مرتبط با مسائل اجتماعی و فرهنگی هستند.
غذای طنجیه

طنجیه غذای سنتی مراکش است و نام آن از ظرف‌هایی گرفته شده که در آن‌ها پخته می‌شود. طنجیه غذایی است که با گوشت (که معمولا گوشت گوسفند است) درست می‌شود و پیش از آنکه پخته شود، به آن لیمو می زنند. این غذا به طور سنتی بیشتر به وسیله مردانی که در بازار کار می‌کردند، خورده می‌شود. آن‌ها این غذا را برای روز‌های تعطیل و فراغت خود درست می‌کردند.
دکوراسیون زلیج

زلیج نامی است که به کاشی کاری‌های رنگارنگی که در سراسر ساختمان‌های مراکش وجود دارد، گفته می‌شود. این کاشی کاری به شهر فاس مربوط می‌شود و اکنون نیز به وسیله افراد متبحر انجام می‌شود. تکه‌های کوچک این کاشی‌ها با دست و با استفاده از از اسکنه شکل داده می‌شوند و سپس در گچ سفید قرار داده می‌شوند تا طراحی‌های زیبا روی آن انجام شود. این طرح‌ها که به فرهنگ اسلامی نزدیک هستند عموما شکل‌های هندسی و نقش‌های مثل گل دارند.
زبان دارجه (عربی مراکشی)
در حالی که زبان عربی و آمازیغی (زبان بربری) دو زبان اصلی هستند که در کشور مراکش صحبت می‌شوند و عربی معمول، زبان رسمی این کشور است، دارجه نوعی از عربی است که توسط ساکنان عرب زبان مراکش استفاده می‌شود. البته شباهت زیادی به عربی کشور‌های الجزایر و تونس دارد. این زبان از منابع مختلفی مثل عربی، زبان‌های بربری، ترکی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ساخته شده است.
جشن ادریس
ادریسیان سلسله‌ای بودند که در مراکش و بخشی از الجزایر فرمانروایی کرده‌اند. ادریس اولین پادشاه عرب این منطقه بود. بعد از مرگش پسر او به نام ادریس دوم شهر فاس را تاسیس و آن را به پایتخت ادریسیان تبدیل کرد. هر سال جشنی به افتخار این فرد برگزار می‌شود و مردم با آهنگ‌های سنتی و ساز‌های موسیقی خود در آن حضور پیدا می‌کنند. تاریخ این جشن بر اساس تقویم اسلامی است و به همین دلیل هر سال زمان آن متغیر است.