بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / حقوق رهبران کشورهای جهان در سال 2021 چقدر است؟ دستمزد نازل برخی از رهبران قدرتمند جهان غافلگیر کننده است. البته بسیاری از امتیازهای جانبی در این آمار دیده نمی‌شوند.
دویچه وله در گزارشی به برخی از این حقوق‌ها اشاره کرده است:
لی هسین لونگ؛ سنگاپور
لی هسین لونگ، پسر بزرگ لی کوآن یو، اولین نخست وزیر سنگاپور است که به عنوان دبیرکل حزب اقدام مردم در سال 2004 نخست‌وزیر شد. او سومین نخست‌وزیر سنگاپور است. حقوق سالانه لی هسین لونگ یک میلیون و 700 هزار دلار است.
کری لام؛ هنگ کنگ
کری لام از اول ژوئیه سال 2017 بعنوان رئیس دولت هنگ کنگ انتخاب شده است. او نخستین زنی است که به این سمت برگزیده شده است. هنگ کنگ از سال 2019 درگیر اعتراضات سراسری در واکنش به اقدام پکن در زمینه محدود کردن آزادی‌های اجتماعی و مدنی است. حقوق سالانه رئیس دولت هنگ‌کنگ 670 هزار دلار است.
اسکات موریسون؛ استرالیا
اسکات موریسون از اوت سال 2018 به عنوان نخست وزیر استرالیا انتخاب شده است. حقوق سالانه او تقریبا 550 هزار دلار است.
جو بایدن؛ آمریکا
حقوق سالانه جو بایدن چهل و ششمین رئیس جمهور آمریکا 400 هزار دلار است. پیش از این بایدن به عنوان سیاستمداری "فقیر" و عضو قشر متوسط آمریکا محسوب می‌شد. در دورانی که او معاونت ریاست جمهوری را برعهده داشت برای هر سخنرانی بین 40 تا 190 هزار دلار دریافت می‌کرد. کتاب پرفروش "به من قول بده پدر" نیز ثروت بایدن را به 7 و نیم میلیون دلار رساند.
آنگلا مرکل؛ آلمان
آنگلا مرکل از نوامبر سال 2005 به عنوان صدر اعظم آلمان انتخاب شد. مرکل از آوریل سال دو هزار تا دسامبر سال 2018 رهبر حزب دموکرات مسیحی آلمان بود و پس از کناره‌گیری اعلام کرد در انتخابات ماه سپتامبر سال 2021 شرکت نمی‌کند. مرکل بارها عنوان قدرتمندترین زنان جهان را به دست آورده است. حقوق سالانه صدراعظم آلمان 369 هزار دلار است.
جاستین ترودو؛ کانادا
جاستین ترودو از پایان سال 2015 به عنوان بیست و سومین نخست‌وزیر کانادا انتخاب شده است. پیر ترودو، پدر او نیز به غیر از مدتی کوتاه از سال 1968 تا 1984 نخست وزیر کانادا بوده است. حقوق سالانه ترودو 364 هزار دلار است.
سباستین کورتز؛ اتریش
سباستین کورتز در 18 دسامبر سال 2017 بعنوان صدراعظم اتریش انتخاب شد. او در آن زمان با 31 سال سن، جوانترین رئیس یک دولت در جهان بود. حقوق سالانه صدراعظم در اتریش 320 هزار دلار است.
کریل رامافوزا؛ آفریقای جنوبی
کریل رامافوزا از سال 2014 تا 2018 در دوران ریاست جمهوری جاکوب زوما، معاون رئیس جمهور بود. او از 15 فوریه سال 2018 به عنوان رئیس جمهوری آفریقای جنوبی انتخاب شده است. حقوق سالانه او 223 هزار دلار است. باید توجه داشت که درآمد سرانه سالانه در آفریقای جنوبی بطور متوسط 12 هزار و 670 دلار است.
امانوئل ماکرون؛ فرانسه
امانوئل ماکرون در 14 ماه مه سال 2017 به عنوان رئیس جمهوری فرانسه انتخاب شد. او از سال 2006 تا 2009 عضو حزب سوسیالیست فرانسه و از سال 2014 تا 2016 در دوران ریاست جمهوری فرانسوا اولاند، وزیر اقتصاد فرانسه بود. حقوق سالانه ماکرون بعنوان رئیس جمهوری فرانسه 210 هزار دلار است.
بوریس جانسون؛ بریتانیا
بوریس جانسون از روز 24 ژوئیه سال 2019 بعنوان نخست وزیر بریتانیا انتخاب شده است. حقوق سالانه او 190 هزار دلار است. به گزارش سایت آنلاین "The National" او از دریافت این میزان دستمزد ناراضی است و احساس می‌کند حقوق‌اش کم است.
ژائیر بولسونارو؛ برزیل
سیاستمدار راست‌گرای برزیلی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2018 به پیروزی رسید و از اول ژانویه سال 2019 قدرت را بدست گرفت. حقوق بولسونارو 120 هزار دلار در سال است.
ماریو دراگی؛ ایتالیا
ماریو دراگی از سال 2011 تا 2019 رئیس بانک مرکزی اتحادیه اروپا بود. از از روز 13 فوریه سال 2021 به عنوان نخست وزیر ایتالیا انتخاب شد. حقوق سالانه دراگی 114 هزار دلار است که در مقایسه با سایر رهبران اروپایی کمترین حقوق است.
ولادیمیر پوتین؛ روسیه
در مورد سرمایه و ثروت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه سال‌هاست که گمانه‌زنی‌هایی صورت می‌گیرد. اخیرا هم اعلام شد قصر مجللی برای او ساخته شده که کاخ کرملین تکذیب کرد. حقوق سالانه مرد قدرتمند روسیه 112 هزار دلار در سال اعلام شده است.
نارندرا مودی؛ هند
نارندرا مودی از سال 2014 نخست وزیر هند است. حقوق سالانه او 33 هزار دلار است. در مقایسه با درآمد سرانه سالانه یک هزار و 400 دلاری در هند، حقوق مودی چند برابر یک شهروند معمولی است. نارندرا مودی در مقایسه با سایر رهبران جهان به لحاظ حقوق در رتبه چهاردهم قرار می‌گیرد.
شی جینپینگ؛ چین
شی جینپینگ از سال 2012 دبیر کل حزب کمونیست چین و رئیس کمیسیون مرکزی ارتش شد. او از سال 2013 رئیس جمهوری چین شده است. حقوق سالانه رهبر چین 22 هزار دلار در سال عنوان شده است که در مقایسه با حقوق‌های معمول بسیار نازل بنظر می‌رسد. او می‌خواهد نمونه‌ای از "ساده زیستی" برای کارمندان دستگاه‌های حزبی و اداری چین باشد.