بزرگنمايي:

ایران پرسمان - صبح نو /متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تایید آن نیست
معضل کم‌آبی در استان خوزستان، بهانه‌ای به دست جریان اصلاح‌طلب تندرو داده تا با مستمسک قرار دادن اعتراضات مردم، غرض‌ورزی سیاسی خود را پیش ببرند. این جریان به‌جای آرام کردن فضا و کمک برای حل مشکلات در فضای منطقی و درعین‌حال بدون اشاره به نقش دولت حسن روحانی در ایجاد وضعیت موجود، مشکلات در خوزستان را به ابزاری برای حمله به کل ساختار جمهوری اسلامی تبدیل کرده‌اند.
مدتی است که اعتراض به مساله بی‌آبی و کم‌آبی در خوزستان، نگاه‌ها را به خود جلب کرده و باعث شده عملکرد دستگاه‌های متولی در زمینه تامین آب، به زیر تیغ نقد کشیده شود. یکی از این دستگاه‌ها بی‌شک وزارت نیروست که عملکرد ضعیف آن در مدیریت منابع آب طی سال‌های متمادی، وضعیت فعلی را رقم زده است. با وجود این مباحث کارشناسی، جریان رادیکال به‌ظاهر اصلاح‌طلب با ابراز مواضعی معنادار، مساله بی‌آبی در خوزستان را به وسیله‌ای در جهت اغراض صرفا سیاسی خود تبدیل کرده است. نکته محوری و مهم در مواضع جریان اصلاح‌طلب تندرو، آن است که ایشان به نقش دولت تدبیر و امید که هشت‌سال بی‌وقفه از آن حمایت کردند، اشاره‌ای نمی‌کنند و به‌راحتی از کنار نابخردی‌ها و ناکارآمدی‌های دولت در حوزه مدیریت منابع آب می‌گذرند. در این گزارش، گوشه‌ای از واکنش غیرعقلانی، احساسی و بی‌مبنای تندروهای اصلاح‌طلب را که هیچ کمکی به معیشت مردم خوزستان نمی‌کند، واکاوی کرده‌ایم.
رادیکال کردن فضای مطالبه‌گری مردم خوزستان
 یکی از چهره‌های اصلی جریان تندروی اصلاحات، بی‌شک سیدمصطفی تاجزاده است و کاملا قابل پیش‌بینی بود که او به یکی از اصلی‌ترین عناصر موج‌سوار روی بی‌آبی مردم خوزستان تبدیل شود. تاجزاده از هر فرصتی که در آن نظم اجتماعی به مخاطره می‌افتد، برای ارائه نظرات ساختارشکنانه خود نهایت سوءاستفاده را می‌برد. پس از غائله آبان‌ماه سال98 نیز او در گفت‌وگویی اعلام کرد که «حوادث آبان به‌صورتی خشن‌تر در آینده تکرار خواهد شد». او آذرماه آن سال در گفت‌وگویی با سایت اعتمادآنلاین، صراحتا اعلام کرد: «من پیش‌بینی می‌کردم که دیر یا زود اتفاق می‌افتد و الان هم باز پیش‌بینی می‌کنم که دیر یا زود باز هم اتفاق می‌افتد. همچنان که آبان98 از دی‌ماه96 گسترده‌تر، خشن‌تر و غارتی‌تر بود، بعدی هم گسترده‌تر، خشن‌تر و غارتی‌تر خواهد بود». طبق این اظهارنظر، طبیعی بود که تاجزاده برای موج‌سواری مجدد، منتظر یک غائله دیگر باشد و اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم خوزستان به کم‌آبی در این استان، فرصت مغتنمی برای او ایجاد کرد تا بار دیگر با احساسی کردن فضا، عامدانه بر دامنه اعتراضات بیفزاید. تاجزاده چندی پیش در توییتی به نقل از یک شهروند فرضی خوزستانی، مدعی شد: «پدرم جان جوانش را برای پس گرفتن تکه‌ای از خوزستان داد. خوزستان آب ندارد و جان جوانانش را کسانی می‌گیرند که از خون پدرم و جوان‌هایی مثل او اعتبار گرفتند». تاجزاده اما در رادیکال کردن فضای اعتراض‌ها بی‌یار و بی‌کمک نبود.سعید حجاریان که از او به‌عنوان یکی از تئوریسین‌های جریان اصلاحات یاد می‌شود نیز به‌سان تاجزاده در صف اول اصلاح‌طلبی رادیکال قرار دارد. حجاریان که در یادداشت‌ها و جستارهای مختلف، ایران پیش رو را معمولا ایرانی مملو از اغتشاش و اعتراض و بحران تصویر می‌کند، در روزهای گذشته نیز با برخی یادداشت‌ها و مطالب سعی کرد به روند قبلی خود ادامه دهد. حجاریان دی‌ماه سال97 در مطلبی با قطبی ارزیابی کردن وضعیت جامعه ایران و رودررویی پابرهنگان و ثروتمندان(اعم از مشروع و نامشروع) و شورش پایینی‌ها علیه بالایی‌ها مدعی شد: «در جنبش پابرهنگان علیه ثروتمندان، به‌صورت کور خواست اقتصادی و معیشتی پی گرفته می‌شود و در جنبش‌هایی از جنس دوم خرداد و 
جنبش سبز، به‌صورت هدفمند خواست سیاسی و دموکراسی دنبال می‌شود. چنانچه این دو جنبش در مقابل یکدیگر صف‌آرایی کنند، دموکراسی و سیاست و طبقه متوسط و متوسط به بالا جملگی بلعیده می‌شوند و جنوب تا شمال تهران، یکدست انقلابی می‌شود». حجاریان اخیرا نیز در توییتی با سوءبرداشت از اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم خوزستان و بدون ریشه‌یابی وضع موجود نوشت: «ممد! کاش بودی و می‌دیدی… در جنگ هشت‌ساله خوزستانی‌ها بر سر خاک مقابل گلوله‌های روبه‌رو ایستادند اما الان بر سر آب به گلوله‌های پشت‌سر فکر می‌کنند. با سرنوشت خوزستان بازی نکنید».
در کنار اظهارات تاجزاده و حجاریان، شاید تعریض‌وارترین سخن از زبان یک عضو حزب کارگزاران سازندگی بیان شد. هدایت‌الله آقایی چندی پیش در گفت‌وگو با «ایلنا» با اشاره به لزوم حضور اصلاح‌طلبان در میان معترضان تاکید کرد: «تصمیم‌گیران در جریان اصلاحات درباره حرکت‌های اعتراضی به‌هیچ‌عنوان نباید در داخل حاکمیت با چند سخنرانی، تذکر، در نطق‌های پیش از دستور و مصاحبه‌ها مطالبی را عنوان کنند، بلکه باید به داخل مردم بیایند و حرف‌های آنها را با پشتوانه خودشان به گوش تصمیم‌گیران و کسانی که سیاست‌گذار هستند، برسانند».
ماهیگیری سیاسی با اسم رمز هرج‌ومرج
 اصلاح‌طلبان در شرایط و موقعیت‌های مختلف تلاش داشته‌اند با بازنمایی وضعیت به هرج‌ومرج و آنارشی، اهداف سیاسی خود را پیش ببرند و حضور خود در قدرت را استمرار بخشند. مثلا در آستانه انتخابات96 بسیاری از اصلاح‌طلبان با این ادعا که در صورت قدرت گرفتن سیدابراهیم رئیسی، دلار به 12هزار تومان و پراید به 50میلیون تومان خواهد رسید، جامعه را دچار رعب کرده و به این وسیله نامزد موردنظر خود یعنی حسن روحانی را به قدرت رساندند. درباره مساله خوزستان نیز اصلاح‌طلبان به‌جای پرداختن به عملکرد دولت تدبیر و امید که خودشان بیشترین نقش را در استقرارش ایفا کردند، با رادیکال و آشوبناک کردن وضعیت، به‌دنبال مطامع و مقاصد صرفا سیاسی خود هستند. جریان اصلاحات که در انتخابات اخیر، شکستی مطلق را تجربه کرد، قصد دارد با دامن زدن به هرج‌ومرج‌ها، کار دولت سیزدهم را در آستانه آغازبه‌کارش دچار سختی و مشکل کنند. به‌بیان‌دیگر، اصلاح‌طلبان به‌ویژه طیف رادیکال آن‌ها برخلاف آنچه همیشه تظاهر می‌کنند، بالاآمدن و وجاهت یافتن نزد عموم را در شکست سخت دولت آینده می‌بینند و داستان خوزستان و تلاش برای خارج کردن اعتراضات از ریل طبیعی، یکی از نشانه‌ها برای فهم راهبرد شوم اصلاح‌طلبی تندرو است. اصلاح‌طلبان با موضع‌گیری‌های احساسی و بی‌منطق درباره موضوعات مختلف ازجمله درباره خوزستان، به خیال خود قصد دارند خود را در نزد عامه مردم، جریانی دلسوز و به‌واقع ناراضی از وضعیت موجود نشان بدهند تا بلکه بتوانند با این نمایش‌های کذایی، در آینده‌ای نه‌چندان دور بار دیگر اریکه‌دار قوه مجریه شوند. این تلاش‌ها در شرایطی است که اصلاحات و اصلاح‌طلبی با حمایت‌های مشتاقانه و مشفقانه از دولت‌های یازدهم و دوازدهم، خود متهم ردیف اول در ایجاد وضعیت نامناسب امروز در خوزستان است و به‌هیچ‌وجه ردای اپوزیسیونی به تن ایشان نمی‌آید. اصلاحات امروز و بعد از هشت‌سال حضور در قوه مجریه، باید پاسخگو باشد، نه شاکی.