بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
سیاستمدار متولد خرداد، این روزها تمایل زیادی به دیده‌شدن ندارد؛ شاید هنوز خستگی جلوس دوازده‌ساله بر کرسی ریاست‌مجلس از تنش به در نشده است و شاید هم ترجیح می‌دهد به دور از حواشی هر روزه‌، طرحی نو در اندازد. علی لاریجانی درصدد طی چه مسیری است؟ این سوالی است که هنوز پاسخی به آن داده نشده و همگان در انتظار آن هستند تا لاریجانی را در قامت جدید مشاهده کنند. 
دوراهی سیاست یا مصلحت؟
با مــرور ســـرنوشت سیاستمــــدارانی که بر کرسی‌های قدرت تکیه زده بودند، دو تصمیم بیش از همه نمایان است. آنها دو مسیر مقابل خود داشتند: «سیاست‌ورزی در قامتی جدید» یا «دور از حواشی سیاست و بر تن کردن قبای مصلحت» و انتخاب یکی از این دو مسیر نیازمند تدبیر و تفکر طولانی است؛ چرا‌که نمی‌توان مدعی شد تمام آنانی که به مسیر سیاست‌ورزی رفتند، به‌ آنچه رسیدند که پیش از حضور در این مسیر تصور کرده بودند یا جایگاه تمام آنانی که سعی داشتند ترازوی مصلحت و تدبیر باشند، با اقبال مواجه شد. یک راهکار برای اخذ تصمیم بهتر در میان این دوراهی وجود دارد و آن هم بهره‌گیری از تجارب آنانی که این مسیرها را پیمودند.از رفتار و گفتار علی لاریجانی مشخص است که هنوز تصمیم نهایی برای انتخاب مسیر را اخذ نکرده و در حال ارزیابی فضاست؛ چراکه به‌خوبی آگاه است گام گذاشتن در هر یک از این دو مسیر، بازگشت را دشوار می‌کند پس باید توجه ویژه‌ای در انتخاب مسیر داشت.
دام سیاسی برای آینده لاریجانی
برخی معتقدند علی لاریجانی مسیر سیاست را بر مصلحت ترجیح داده و سند ادعایشان هم اظهارات چند روز پیش او درگفت‌وگو با یک نشریه است. سیاستمدار قمی از تشکیل حزب سخن گفته و البته حزبی که خودش پایه‌گذار آن خواهد بود. لاریجانی به این سوال که ممکن است حزب تشکیل دهید، پاسخ داد: «ممکن است؛ اما الان باید نظرات مطرح شود تا نقد کنند. چون حزبی که فقط برای قدرت باشد، دچار انشعاب و… می‌شود و نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد. حزب نیازمند پیوند ایدئولوژیک و فکری است که باید پایه‌های آن را بپذیرند، وگرنه تخریب می‌شود. در غیر این صورت مثل خیلی از احزاب ما تبدیل به دورهمی می‌شود. باید افراد سیاسی که دور هم جمع می‌شوند، بگویند ما این اندیشه سیاسی را داریم.» آنچه لاریجانی مطرح کرد نشان از پختگی او در طرح تئوری ایده تشکیل حزب است اما به این سوال باید پاسخ داده شود که آیا لاریجانی سبقه کار حزبی دارد که اکنون انگیزه تاسیس یک حزب سیاسی و البته متفاوت از احزاب دیگر را دارد؟ اگر علی لاریجانی به وعده تشکیل حزب عمل کرده و آن را تاسیس کند، چه اشخاصی و از چه جریانی به عضویت آن در خواهند آمد؟ از روزی که لاریجانی بحث تاسیس حزب را آغاز کرد، گمانه‌های زیادی مطرح شد چنانکه برخی با استناد به حمایت ضمنی کارگزاران از کاندیداتوری علی لاریجانی در انتخابات1400 چنین عنوان کردند که حزب لاریجانی رنگ و بوی لیبرال دموکرات به خودش می‌گیرد و اعضای آن هم دارای دیدگاه سیاسی نزدیک به کارگزاران خواهند داشت. دلواپسان هم از فرصت سوءاستفاده کرده و تشکیل حزب از سوی لاریجانی را فرصت خوبی برای خروج کارگزاران از جبهه اصلاحات و تشکیل ائتلاف جدید این حزب با حزب لاریجانی عنوان کردند! واضح است که لاریجانی هوشمندتر از آن است که اقدامی در راستای اختلاف‌افکنی در جریان اصلاحات انجام دهد؛ بنابراین ائتلاف لاریجانی با کارگزاران را باید یک گمانه غیرعملیاتی دانست.
شباهت لاریجانی به عارف؟
علی لاریجانی پیش از اقدام به تاسیس حزب باید به گذشته و آنچه در ذهن برخی سیاستمداران برای تاسیس حزب بود، توجه کند. محمدرضا عارف نمونه خوبی از ناکامی در تاسیس حزب است. او هم مانند لاریجانی ایده‌های زیادی برای تاسیس حزب در سر می‌پروراند. سال 97 بود که شفقنا نوشت:«‌دکتر عارف از چندین ماه قبل رایزنی‌هایی را آغاز کرده و در حال نهایی‌کردن اعضای شورای مرکزی این حزب است. بنا بر این گزارش در صورت تاسیس این حزب، تعدادی از نمایندگان مجلس که در جریان انتخابات اخیر هیات‌رئیسه مجلس در حمایت از دکتر عارف نقشی جدی داشتند در حزب آینده او حضور خواهند داشت.» اما این حزب هیچ‌گاه تاسیس نشد و دلایلش پنهان ماند‌... عارف پتانسیل رشد در فضای علمی و حتی مصلحت را داشت یعنی می‌توانست در نقش یکی از بزرگان جریان اصلاحات به ایفای نقش بپردازد، اما او ترجیح داد در سیاست باقی بماند و وعده‌هایش درباره تاسیس حزب هیچ‌گاه رنگ عملیاتی شدن به خود نگیرد. سرنوشت عارف هشدار بزرگی برای لاریجانی است که با ارزیابی شرایط خود و کشور به ارایه وعده تاسیس حزب بپردازد. همانطور که همگان مشاهده کردند حضور عارف پس از عدم تحقق این وعده به تدریج در عرصه سیاست کمرنگ شد؛ خطری که ممکن است علی لاریحانی را هخم تهدید کند.
لاریجانی ناطق می‌شود؟
راه دوم پیش روی لاریجانی رفتن در مسیری است که پیش از او شخصیت‌های دیگری هم پیمودند و موفقیت بیشتری از مسافران راه سیاست کسب کردند. حجت‌الاسلام علی‌اکبر ناطق‌نوری یکی از مسافران مسیر مصلحت بود که از دور شاهد آنچه است در مسیر سیاست رخ می‌دهد و جایگاهش چنان بر این کرسی مستحکم و به رسمیت شناخته شده که او را شیخ‌نور می‌نامند. ناطق‌نوری هم مانند لاریجانی رئیس‌مجلس بود، اما ترجیح داد جایگاه والاتر از حواشی سیاست برای خود انتخاب کند که همین مسیر باعث محبوبیت و ارتقای جایگاهش شد. او با‌توجه به سوابقی که داشت بر‌خلاف عارف ترجیح داد در نقش هدایتگر باشد تا بازیگر و خوب می‌دانست هر بازیگری روزی شکست خورده و حذف می‌شود، اما هدایتگر شاید تخریب شود، اما حذف نمی‌شود. لاریجانی با حضور در این مسیر می‌تواند نقش‌آفرین باشد و از جایگاه برتر برخوردار شود.
در نهایت...
مسیری که لاریجانی پس از خداحافظی با کرسی ریاست‌مجلس پیمود‌، فرازوفرودهایی داشت چنانکه ابتدا در مسیر ناطق رفت و سکوت پیشه کرد، اما زمان انتخابات ریاست‌جمهوری تغییر مسیر داد‌، به جاده سیاست رفت که ناکام ماند. اکنون هم گفته که از احتمال تاسیس حزب سخن گفته که نمایانگر حضورش میان دو مسیر مصلحت و سیاست است. تصمیم نهایی لاریجانی مشخص می‌کند که عارف خواهد شد یا ناطق!