بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان گفت: کتاب حکمه‌الاشراق بهترین اثر سهروردی و بیانگر منش فلسفی او است.
سحر کاوندی به مناسبت بزرگداشت شیخ شهاب‌الدین سهروردی، اظهار کرد: شیخ شهاب‌الدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی، معروف به شیخ اشراق در سهرورد زنجان (549 _ 587 ه.ق) متولد شد. وی بی‌شک یکی از بزرگان حکمت، فلسفه و عرفان ایران‌زمین است که در مدت عمر کوتاه اما پربار خود، آثاری ماندگار از خود بر جای گذاشت. وی در حلب و پس‌ از محاکمه‌ای با اتهام کفر، به اصرار صلاح‌الدین ایوبی و دستور پسرش ملک ظاهر در زندان به قتل رسید.
وی با بیان اینکه عمدتا، مستشرقان غربی که در کتاب‌های تاریخ فلسفه بر این باورند که فلسفه در جهان اسلام با ابن‌رشد به پایان رسیده است، تلقی‌شان از فلسفه، همان فلسفه مشایی است، افزود: با ظهور سهروردی از شرق جهان اسلام و طلوع فلسفه اشراق از مشرق، حکمت راه تازه‌ای در پیش گرفت. او در عرصه خردورزی بر راه تقلید و سرسپردگی پای ننهاد و نظام فکری خویش را، بر نور و روشنایی پایه‌گذاری کرد. همچنین او به عنوان شیخ و یگانه حکمت اشراق در دوره‌ای بیش از هزار سال مورد توجه همه نحله‌های فلسفی قرار گرفت.
این عضو گروه فلسفه دانشگاه زنجان، با بیان اینکه سهروردی را به حق می‌توان فیلسوف فرهنگ در فلسفه اسلامی دانست که در حوزه اندیشه ایرانی و اسلامی اندیشیده است، تصریح کرد: سهروردی از متفکرانی مانند فیثاغورس، امپدکلس و افلاطون، از فرزانگانی چون زرتشت و بزرگمهر و از عارفانی مانند ذوالنون مصری به عنوان سرچشمه‌های فکری خود نام برده و خود را ادامه‌دهنده حکمت آنان معرفی کرده‌ است.
کاوندی با اشاره به اینکه کتاب حکمه‌الاشراق بهترین اثر سهروردی و بیانگر منش فلسفی او است، ادامه داد: حکمه‌الاشراق به روش اشراقی است و به طور کلی ساختار آن متفاوت با دیگر آثار فلسفی است؛ اگرچه مفاد و محتوای این کتاب از سنخ اندیشه‌های فلسفی است اما صرفاً محصول تعاملات نظری نیست، بلکه برآمده از شهود قلبی و عرفانی شیخ اشراق است که در مرحله متاخر به زینت‌ برهان نیز آراسته شده‌ است.
عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه زنجان با بیان اینکه شاید بتوان برجستگی سهروردی را معلول عواملی مانند تفکر جامع و جهان‌شمول، خلاقیت و نوآوری، جسارت در بیان و استقلال فکری او دانست، عنوان کرد: مهم‌ترین ویژگی‌ فلسفی سهروردی که وی عنوان فلسفه‌اش را هم از آن گرفته‌ «نور» است، نور همواره به دلیل ویژگی‌ روشنایی بخش خود، نماد زندگی، شادی و سعادت بوده‌ است.
وی در رابطه با عقیده شیخ اشراق در رابطه با نور نیز بیان کرد: به عقیده سهروردی تنها چیزی که می‌توان نام حقیقت را بر آن نهاد و از بسیاری وضوح نیاز به تعربف ندارد، نور است. صفت نور ظهور و تجلی است و موجودات به نسبت کمال خود در سلسله مراتب وجودی از این حقیقت بهره می‌برند.
دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان با بیان اینکه به عقیده سهروردی، نور محض، یعنی حقیقت مطلق «خداوند» است که شیخ او را نورالانوار می‌نامد، گفت: درجه زیبایی و کمال هر موجود بستگی به درجه نزدیکی آن به نورالانوار دارد و به طور کلی هستی از نقطه نظر فلسفه اشراق، نور مجردی است که از نورالانوار ساطع شده و عالم را فرا می‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: شیخ اشراق فلسفه عقل‌گرایانه را شرط لازم برای فلسفه اشراقی خود می‌داند اما معتقد است عقلی که شوق رسیدن به حقیقت مطلق را دارد، از استدلال بالاتر می‌رود و از طریق ذوق عقلانی به حقیقت الهی احاطه پیدا می‌کند.