بزرگنمايي:

ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
قمار سیاسی جاستین ترودو با شکست روبه‌رو شده و با اینکه مردم کانادا تصمیم گرفتند او همچنان به عنوان نخست‌وزیر این کشور به کار خود ادامه دهد، اما باز هم ترودو نتوانست به هدف خود از برگزاری انتخابات زودهنگام یعنی افزایش کرسی‌های حزب متبوع خود در قدرت دست پیدا کند. نتایج غیررسمی انتخابات کانادا که دوشنبه شب به وقت محلی منتشر شد، نشان می‌دهد جاستین ترودو به‌رغم پیروزی در انتخابات، همچنان رییس دولت اقلیت خواهد بود. در ماه آگوست، زمانی که محبوبیت او در بالاترین میزان در سال‌های اخیر قرار داشت، ترودو خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شد و از شهروندان کانادایی خواست تا دو سال زودتر از موعد مقرر پای صندوق‌های رای بیایند و به حزب لیبرال کمک کنند تا با در اختیار گرفتن اکثریت کرسی‌های پارلمان، کانادا را از بحران همه‌گیری بیماری کووید 19 نجات دهد. با این وجود، کانادایی‌ها چندان با نخست‌وزیرشان در این زمینه موافق نبودند و فکر می‌کردند اقدام ترودو در برگزاری انتخابات زودهنگام، نوعی فرصت‌طلبی سیاسی برای بازپس‌گیری اکثریت پارلمان از سوی حزب لیبرال است. حزب لیبرال تا پیش از انتخابات سراسری سال 2019 اکثریت پارلمان را در اختیار داشت و امسال نیز، ترودو فارغ از انگیزه‌هایی که داشت، نتوانست این اکثریت را دوباره به دست آورد. در حالی که هنوز رای‌گیری در برخی مناطق کانادا ادامه دارد و بخشی از آرا شمرده ‌نشده باقی مانده، به نظر می‌رسد نتایج انتخابات سال 2019 در حال تکرار است. حزب لیبرال تا اینجای کار موفق شده 156 کرسی را از آن خود کند که این رقم نسبت به سال 2019 یک کرسی کمتر است و حزب محافظه‌کار اصلی‌ترین رقیب حزب ترودو موفق شده 121 کرسی برابر با نتایج سال 2019 خود به دست بیاورد. پارلمان کانادا مجموعا 338 کرسی دارد و هر حزب برای کسب اکثریت در انتخابات پارلمانی کانادا باید دست‌کم 170 کرسی را از آن خود کند. 
دوان برات، استاد علوم سیاسی دانشگاه مونت رویال در خصوص شباهت نتایج انتخابات‌ سال‌های 2019 و 2021 می‌گوید: «برای کسانی که رقابت‌ها در سال 2019 را دنبال نمی‌کردند یا در آن انتخابات شرکت نکرده بودند، انتخابات 2021 دقیقا یک بازپخش بود.» خروجی یکسان این انتخابات‌، ترودو را بار دیگر در موقعیتی قرار داد که انتظارش را نداشت. او حالا همانند گذشته برای تصویب هر قانونی باید موافقت تعدادی از اعضای حزب رقیب در پارلمان را جلب کند و دست‌کم روی کاغذ، خطر برکناری‌اش از سوی پارلمان نسبت به گذشته افزایش یافته و او دیگر محبوبیتی را که تا ماه آگوست به دست آورده بود، ندارد. جاستین ترودو در سخنرانی پیروزی که صبح روز سه‌شنبه به وقت محلی انجام داد، نشان داد که متوجه شده شهروندان کانادایی چندان با نظر او در خصوص انتخابات زودهنگام موافق نبوده‌اند: «می‌دانم که شما نمی‌خواهید ما دیگر از سیاست و انتخابات صحبت کنیم؛ شما خواهان آن هستید که ما کارهایی را که وظیفه داریم، انجام دهیم.» او همزمان تلاش کرد از برنامه‌ها و رویکرد حزب خود که در مقایسه با احزاب دیگر با استقبال بیشتری مواجه شده بود، دفاع کند: «هنوز آرایی برای شمرده شدن وجود دارد و نتایج نهایی نشده اما مردم نشان دادند که از یک برنامه مترقی و رو به جلو حمایت می‌کنند و برخلاف کسانی که از چندپارگی در میان حامیان ما حرف می‌زدند، من چنین چیزی نمی‌بینم.»
روزنامه نیویورک‌تایمز در این باره می‌نویسد: «نتایج انتخابات هشداری برای دولت بود که در میانه یک پاندمی و در شرایطی که شیوع واریانت دلتا بیمارستان‌ها را در برخی نواحی پر کرده بود، تصمیم گرفت انتخابات زودهنگام برپا کند و کانادا را به مدت 36 روز درگیر کارزارهای انتخاباتی کرد. مخالفان ترودو نیز اقدام او را بی‌پروایی و فرصت‌طلبی خواندند و ارین اوتول، رهبر حزب محافظه‌کار تا آنجا پیش رفت که رفتار ترودو را غیرکانادایی بنامد.» کیمبرلی اسپیرز، استاد علوم سیاسی دانشگاه ویکتوریا معتقد است که این اقدام اشتباهی بزرگ از سوی حزب لیبرال بود. او می‌گوید «تعجب نمی‌کنم اگر اکنون لیبرال‌ها در ذهن خود بگویند این چه کاری بود ما کردیم و خود را برای برگزاری انتخابات زودهنگام در زمانی نامناسب سرزنش کنند.» به گفته او، دیگر مشخص نیست دولت لیبرال برآمده از این انتخابات تا چه زمانی پابرجا خواهد بود و شکست در دستیابی به اهداف چه معنایی برای رهبران حزب خواهد داشت. اسپیرز تصریح می‌کند که حالا باید پرسید: «ترودو تا چه مدت می‌تواند دوام بیاورد؟» جاستین ترودو زمانی که برای اولین‌بار در سال 2015 حضور خود را در انتخابات اعلام کرد، در نقش سیاستمداری جوان ظاهر شد که می‌خواهد خود را به عنوان صدای جدیدی از جامعه معرفی کند. در آن زمان بیشتر کارشناسان تصور نمی‌کردند که ترودوی جوان بتواند بر رقیب سرسخت خود از حزب محافظه‌کار پیروز شود. ترودو رقابت را در جایگاه سوم آغاز کرد و با کارزار خلاقانه و پویایی که به راه انداخت، توانست در انتخابات به پیروزی برسد. این‌بار اما رویکرد او تا حدود زیادی متفاوت بود، ترودو 49 ساله بیش از اینکه به صحبت درباره اقداماتی که می‌تواند برای رای‌دهندگان انجام دهد یا آنچه می‌تواند برای آنها فراهم کند، بپردازد ترجیح داد تا رویکردی سلبی را در پیش بگیرد و به آنها در خصوص تبعات و نتایج روی کار آمدن یک دولت محافظه‌کار هشدار دهد. او کوشید تا بگوید روی کار آمدن دولت اوتول، رهبر حزب محافظه‌کار می‌تواند تمامی دستاوردهای دولت در سال‌های اخیر را بر باد دهد، از جمله کارهایی که برای برابری جنسیتی بود، مقابله با تغییرات اقلیمی، مراقبت از کودکان و مقابله با پاندمی کرونا انجام شده است. 
نمونه‌های زیادی در این خصوص در سخنان ترودو قابل مشاهده بود. او در کارزاری که دو روز پیش از برگزاری انتخابات برگزار کرد در این خصوص گفت: «آقای اوتول اطمینان حاصل نخواهد کرد کسی که کنار شما و فرزندان‌تان در هواپیما و اتوبوس می‌نشیند، واکسینه شده باشد و جان شما را به خطر نیندازد. در این زمان حساس، ما به کسی نیاز داریم که مردم را رهبری کند، اوتول مردم را گمراه می‌کند.» او در آخرین روزهای مبارزات انتخاباتی از مردم کانادا خواسته بود که با مشارکت در انتخابات «رای‌ استراتژیک» خود را به صندوق بریزند. ترودو همچنین هشدار داده بود که بازگشت محافظه‌کاران به قدرت «یک گام رو به عقب» در کشور به ویژه در زمینه موضوعات مرتبط با تغییرات آب و هوایی است. حزب لیبرال به عنوان جریانی میانه‌رو، رقیب سرسخت دیگری را در سمت چپ خود می‌دید. حزب دموکرات جدید به رهبری جاگمیت سینگ عملکرد خوبی در کارزارهای انتخاباتی داشت و توانست 3 کرسی به مجموع کرسی‌های خود در مقایسه با انتخابات 2019 اضافه کند. آنها اکنون با در اختیار داشتن 27 کرسی راهی طولانی تا کسب اکثریت پارلمان دارند اما با توجه به در اکثریت نبودن لیبرال‌ها و نیاز آنها به جلب حمایت نمایندگان احزاب دیگر برای قانونگذاری، از قدرت چانه‌زنی و نفوذ زیادی برخوردار خواهند بود.