بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا /متن پیش رو در ایسنا منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
تصرف کابل توسط طالبان باعث عمیق‌تر شدن بی‌اعتمادی دو جانبه بین آمریکا و پاکستان، دو کشور عرفاً هم‌پیمانی که بر سر افغانستان مناقشه و اختلاف داشته‌اند شده است اما دو طرف همچنان نیازمند یکدیگر هستند.
به گزارش ایندیپندنت در حالی که دولت بایدن به دنبال راه‌هایی جدید برای متوقف کردن تهدیدات تروریستی در افغانستان است احتمالا مجددا به پاکستانی که برای امنیت ملی و اطلاعاتی آمریکا به سبب نزدیکی به افغانستان و داشتن ارتباطات با رهبران طالبان اهمیت دارد، نگاه خواهد کرد.
در عرض دو دهه جنگ مقام‌های آمریکایی پاکستان را متهم به اجرای بازی دوگانه با دادن وعده مبارزه با تروریسم و همکاری با واشنگتن در ضمن حمایت از طالبان و دیگر گروه‌های افراطگر عامل حمله به نیروهای آمریکایی در افغانستان کرده‌اند اما آمریکا خواستار همکاری پاکستان در زمینه مبارزه با تروریسم بوده و ممکن است خواستار مجوز این کشور به انجام پروازهای شناسایی به مقصد افغانستان یا دیگر همکاری‌های اطلاعاتی شود. و پاکستان هم خواستار کمک نظامی آمریکا و روابط خوب با واشنگتن حتی با وجود استقبال علنی رهبرانش از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان است.
راجا کریشنامورتی، نماینده دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت ایلینوی و عضو کمیته اطلاعاتی این مجلس گفت: طی 20 سال گذشته پاکستان برای اهداف لجستیکی گوناگون ارتش آمریکا حیاتی بوده است. مساله واقعا آزاردهنده این است که متاسفانه اعتماد زیادی بین دو طرف وجود ندارد. من فکر می‌کنم مساله این است که آیا می‌توانیم این سابقه را با هدف رسیدن به یک تفاهم جدید پشت سر بگذاریم یا خیر.
دیپلمات‌ها و افسران اطلاعاتی سابق دو کشور می‌گویند به سبب اتفاقات دو دهه گذشته و رقابت مداوم پاکستان با هند امکانات برای همکاری شدیدا محدود هستند. دولت قبلی افغانستان که مورد حمایت قوی دهلی نو بود، مکررا پاکستان را متهم به حمایت از طالبان می‌کرد. دولت جدید طالبان در افغانستان شامل مقام‌هایی است که به اعتقاد مقام‌های آمریکایی مدت‌هاست که با آژانس جاسوسی پاکستان، آی.اس.آی ارتباط دارند.
حسین حقانی سفیر سابق پاکستان در آمریکا گفت، "وسوسه مقام‌های دو کشور برای تلاش برای بهره برداری از وضعیت" و یافتن زمینه مشترک را درک می‌کند. اما حقانی گفت انتظار دارد پاکستان "هر گونه همکاری ممکنی با طالبان داشته باشد".
حقانی که اکنون عضو اندیشکده انستیتوی هادسون است اظهار کرد: این لحظه‌ای است که پاکستان 20 سال منتظرش بوده است. آنها حالا احساس می‌کنند که یک کشور اقماری دارند".
آمریکا بدون داشتن یک کشور شریک هم مرز با افغانستان مجبور است پهپادهایش را برای مسافت‌های طولانی به پرواز در بیاورد و این زمان آنها را برای رصد اهداف محدود می‌کند. آمریکا همچنین بخش عمده شبکه مخبران و شرکای اطلاعاتی خود در دولت مخلوق قبلی افغانستان را از دست داده است و اکنون برای آن مهم است که با دیگر دولت‌های برخوردار از منابع در این کشور تفاهم پیدا کند.
تا کنون بین آمریکا و پاکستان توافق شناخته شده‌ای حاصل نشده است. ویلیام برنز، مدیر سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا سیا اوایل ماه جاری میلادی به اسلام آباد سفر کرد تا با ژنرال قمر جاوید باجوا، رئیس ارتش پاکستان و ژنرال فیض حمید، رئیس آی.اس.آی دیدار کند. همچنین در هفته‌های اخیر برنز و حمید سفرهای جداگانه‌ای به کابل با هدف ملاقات با رهبران طالبان داشته‌اند. سازمان سیا از اظهار نظر درباره این سفرها خودداری کرد.
شاه محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان متذکر شد که اسلام آباد قبل از تصرف افغانستان توسط طالبان با آمریکا در زمینه درخواست‌هایش در قبال تسهیل مذاکرات صلح همکاری داشته است و در تمام طول جنگ در افغانستان با درخواست‌های ارتش آمریکا موافقت کرده بود.
او به آسوشیتدپرس گفت: اغلب از ما به خاطر اینکه به اندازه کافی کار نکرده‌ایم انتقاد کرده‌اند. اما از ما به اندازه کافی به خاطر کارهایی که انجام شد قدردانی نکردند.
قریشی به این سوال که آیا پاکستان اجازه به استقرار تجهیزات تجسسی آمریکا یا پرواز پهپادهای آمریکایی می‌دهد، جواب مستقیم نداد.
او گفت: آنها برای اشتراک اطلاعاتی نیاز به حضور فیزیکی در آنجا ندارند. راه‌های هوشمندانه‌تری برای این کار هست.
ترجمه علی مدنی