بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سیناپرس / بررسی ها و تحقیقات چندین دهه نشان می دهد که اگر ظروف تفلون در حرارت خیلی بالا قرار نگیرند، خظری ندارند اما اگر حرارت این ظروف بالا برود، ماده شیمیایی به نام اسید پرفلوئوروکتانوئیک آزاد می شود که برای سلامت افراد بسیار خطرناک است.
 پیش از ساخت ظروف تفلون، معمولا غذا در قابلمه ها یا ماهی تابه ها ته گرفته و می سوخت. اما با ساخت ظروف آشپزی نچسب یا تفلون، به نوعی زندگی و تهیه غذا جذاب تر و آسان تر شد. شست و شوی این ظروف نیز نسبت به ظروف قدیمی که غذا به آنها می چسبید، آسان تر است. اما در اینجا این سوال مطرح می شود که آیا استفاده از این ظروف بی خطر است و سلامتی انسان دچار مشکل نخواهد شد؟
سوزان فنتون (Suzanne Fenton)، متخصص غدد درون ریز در انستیتوهای ملی علوم بهداشت محیط در کارولینای شمالی ایالات متحده آمریکا در این رابطه می گوید: «معمولاً وقتی مردم از ایمنی ظروف نچسب خود پرس و جو می کنند، در مورد تفلون صحبت می کنند.»
تفلون یا همان پلاستیک صاف که با نام پلی ترترافلوئوراتیلن (PTFE) نیز شناخته می شود، برای پوشش دادن قابلمه های فلزی استفاده می شود که به آنها یک سطح تمیز و صاف می دهد. برای چندین دهه، دانشمندان در مورد اینکه آیا این ظروف برای پخت و پز ایمن هستند، بحث کردند و این مسئله همچنان ادامه دارد.
برخی متخصصان متفق القول هستند که تفلون به خودی خود مشکلی ندارد. این پوشش ظروف غیر سمی محسوب شده و حتی اگر بخشی از آن کنده شده و همراه غذا خورده شود نیز اتفاقی نمی افتد و در نهایت با مدفوع از بدن خارج می شود.
اما برخی از متخصصان نگران این مسئله هستند که وقتی تفلون بیش از حد داغ شود، چه اتفاقی می افتد؟ فنتون در پاسخ به این سوال می گوید: «وقتی ظروف تفلون بیش از حد گرم می شوند، پوشش پلی ترترافلوئوراتیلن آن شروع به از بین رفتن می کند.»
با تجزیه تفلون، انبوهی از گازهای سمی آزاد می شود. در موارد نادر، تنفس در این بخارات شیمیایی می تواند باعث ایجاد تب بخار پلیمر شود، وضعیتی که با تب بالا، تنگی نفس و ضعف مشخص می شود. نگرانی اصلی که در مورد اسید پرفلوئوروکتانوئیک (PFOA) وجود دارد، این است که این ماده یکی از مواد شیمیایی خاصی است که با گرم شدن قابلمه های تفلون آزاد می شود. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اسید پرفلوئوروکتانوئیک با مواردی از انواع سرطان تا بیماری تیروئید مرتبط است.
گفتنی است که تاکنون هیچ مطالعه ای به طور خاص در مورد تأثیر طولانی مدت استفاده از ظروف تفلون روی بدن انسان انجام نشده است. در عوض، این مطالعات روی تأثیرات محصولات جانبی شیمیایی تفلون، مانند اسید پرفلوئوروکتانوئیک، تمرکز دارند. بیشتر اطلاعات مربوط به این سموم، با مواردی مرتبط است که در معرض محیطی قرار می گیرند که میزان قرار گرفتن در معرض آنها بسیار بیشتر از مواد آزاد شده از ظروف نچسب آشپزی است.
کایل استین لند (Kyle Steenland)، استاد بهداشت محیط دانشگاه اموری (Emory) در آتلانتا درباره موضوع فوق گفت: «به طور کلی، تابه های نچسب خطرناک نیستند.» استین لند و سایر دانشمندان همچنین استدلال می کنند که مردم در دمای بسیار بالا که برای انجام این واکنش های شیمیایی مورد نیاز است، آشپزی نمی کنند.
 حالا اگر ظرف های تفلنتان را به مدت یک ساعت با درجه بسیار زیاد حرارت دهید، تفلون آن خراب می شود. با این حال، تحقیقات جدید نشان می دهد تابه ها می توانند به راحتی به دمایی برسند که بتواند تفلون را از هم بپاشد.
یک گروه از محققان در کانادا آزمایشی را انجام دادند که در آن ترکیب تفلون در دمای 360 درجه سانتیگراد خراب شد. این پژوهش ها در سال 2001 میلادی در مجله طبیعت (Nature) منتشر شد. طبق این پژوهش اگر ظرف تفلون را دائماً در 127 درجه سانتیگراد، دمایی که در آن استیک را گرم می کنیم، گرم کنید، این ظرف می توانند حدود 2 تا 3 سال دوام داشته باشد.
طبق آزمایش های پژوهشی که در قالب یک مقاله در سال 2017 میلادی در مجله تحقیقات علوم زیست محیطی و آلودگی به چاپ رسیده، اگر یک تابه روکش دار تفلون به مدت هشت دقیقه با حرارت زیاد روی اجاق گاز بماند، می تواند به 399 درجه سانتیگراد برسد.
بر اساس مقاله دیگری که در سال 1998 میلادی در مجله تخریب و پایداری پلیمر (Polymer Degradation and Stability) منتشر شده، مشخص شد که در دماهای پایین، پوشش تفلون همچنان با شکست مواجه می شود. بنا بر این مراقبت خوب از ظروف نچسب می تواند به حفظ امنیت آشپزخانه و سلامت افراد خانواده کمک کند.
اسید پرفلوئوروکتانوئیک به طور خاص با مشکلات مربوط به رشد کودکان مرتبط است. این تاثیر نامطلوب به این دلیل است که ماده شیمیایی فوق به عنوان یک برهم زننده غدد درون ریز در نظر گرفته می شود که در سیستم هورمون های بدن تداخل ایجاد می کند. طبق مقاله ای که در سال 2012 در ژورنال بیوشیمی استروئید و زیست شناسی مولکولی منتشر شده است، قرار گرفتن در معرض اسید پرفلوئوروکتانوئیک باعث افزایش استروژن در موش های صحرایی نر و تاخیر در رشد غده پستانی در موش های ماده می شود. در انسان، این ماده شیمیایی با چاقی، دیابت، کیفیت پایین اسپرم و چرخه قاعدگی نامنظم مرتبط است.
فنتون در این رابطه توضیح داد:استفاده از ماهی تابه ها روی حرارت کم تا متوسط ​​بسیار مهم است و نباید از وسایلی که باعث خراشیدن سطح آن می شود، استفده کنید تا ظروف تفلون شما سالم باشد و سلامت بدن شما نیز به خطر نیافتد.