چاپ

ایران پرسمان - آخرین خبر / گویند حاتم اصم از پارسایان قرن سوم هجری ، همسایه ای داشت به نام معاذ ؛معاذ یکی از عزیزانش را از دست داد و با بی صبری ، جمعی نوحه خوان را دعوت کرد و مجلس سوگ بر پا کرد؛ حاتم نیز به قصد عرض تسلیت به منزل معاذ رفت و چون اوضاع را چنین دید به یکی از شاگردانش گفت آنجا که رسیدیم معنای آیه " ان الإنسان لربه لکنود " را از من بپرس!
پس از احوالپرسی و آداب اجتماعی ، شاگرد سؤال فوق را مطرح کرد اما حاتم جواب داد فعلاً موقعیت مناسب نیست ، ان شاء الله بعداً!
حاضران گفتند خوب چه بهتر که توضیح بفرمایید تا ما نیز بهره ببریم!
حاتم پاسخ داد: بر اساس این آیه انسان ، بصورت غریزی و در حالت خامی و ناپختگی ، مصیبتها و دشواریها را می شمارد اما نعمتها را در نظر نمی گیرد! مانند معاذ همسایه ما که پنجاه سال است در رفاه و دارندگی زندگی میکند و هنوز ، مجلسی برای اعلام بخشندگی و لطف خدای متعال برگزار نکرده است ؛ اما با مبتلا شدن به یک مصیبت ، مجلسی برای شکایت از خدا ترتیب داده است.
اینبارحاتم باشیم