چاپ

ایران پرسمان - دارالارشاد/ آقای قدس می گوید:« آیت الله بهجت(ره)می فرمود: یکی از علمای بزرگ نجف هنگام سحر و وقت نماز شب پسر نوجوانش را صدا زد و گفت: برخیز و چند رکعت نماز شب بخوان. پسر پاسخ داد: چشم. آقا مشغول نماز شد و چند رکعت نماز خواند. ولی آقازاده برنخاست. باز آقا او را صدا زد باز پسر گفت: چشم.
آقا مشغول نماز شد ولی دید فرزندش از رختخواب برنمی خیزد، برای بار سوم او را صدا زد. پسر گفت: حاج آقا، من دارم فکر می کنم، همان فکری که درباره آن در روایت یک ساعت تفکر بهتر از یک سال عبادت است .»
آقا پرخاش کرد و فرمود:....(خود آیت الله بهجت کلمه را بر زبان جاری نکرد، ولی ما فهمیدیم که آن بزرگ مرد فرموده بود: پدر سوخته) آن فکری از عبادت یک یا شصت سال بهتر است که انسان را به خواندن نماز شب وادارد، نه اینکه انسان وقت نماز شب دراز بکشد و فکر بکند و به این بهانه از خواندن آن شانه خالی کند»