چاپ

ایران پرسمان - صبح نو /متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن در اخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
اینکه سطح مطالبه جریان اصلاح‌طلب، 23 سال پس از واقعه دوم خرداد، از تمهید لوازم برای تحقق جامعه مدنی و ارتقابی کیفیت روندهای دموکراتیک به تلاش برای جلب رای اقشار مردد رسیده، قابل تامل است. این تلاش‌ها البته متکی به ظرفیت‌های درون‌زاد اصلاحات نیست و صرفا جنبه سلبی دارد؛ این سلبی‌نگری نیز طی چند انتخابات گذشته شکل شدیدتری به خود گرفته است.
اصلاح‌طلبان در انتخابات‌های این سال‌های اخیر، همواره به‌مدد غرض‌ورزی‌های مبتذل فرهنگی و ایجاد هراس درباره آنها، درصدد جمع‌‌آوری رای مردم بوده‌ و در عوض از ارائه برنامه‌ای مدون و همه‌جانبه برای اداره امور عامه عاجز مانده‌اند. یادمان نمی‌رود که در انتخابات 96 اصلاح‌طلبان با بازتولید این گزاره کذب و در نوع خود تاسف‌بار که اگر جناح اصول‌گرا قدرت بگیرد، اقدام به ساخت دیوار در پیاده‌روها کرده و مردان و زنان را بدین‌وسیله تفکیک خواهد کرد، توانستند خود را در منظر عموم، طرفدار تجدد و نوگرایی و جبهه رقیب را هوادار سنت‌گرایی نامعقول جلوه بدهند. در انتخابات پیش‌رو نیز به نظر می‌رسد که دوقطبی‌‌‌سازی‌های مبتذل، همچنان برای اصلاح‌طلبان کارایی داشته باشد. جریان اصلاحات که هیچ ‌قابلیتی در چنته از حیث کارکرد مطلوب ندارد و کارنامه حکمرانی آنها بر قوه مجریه طی هشت سال گذشته گویای بارز آن است، بار دیگر در تلاش است تا با بزرگنمایی و موج‌سواری بر مساله‌‌‌سازی‌های جعلی مثل خرید واکسن، حمله به طب سنتی و نظایر این، خود را در منظر جامعه مصلح و خیرخواه و همسو با نیازهای زمانه جلوه بدهد و رقیب را مشتی واپس‌گرا که درصدد به قهقرا بردن ایران است. دوقطبی‌سازی جعلی، تنها سرمایه جریان تجدیدنظرطلب است.
دوقطبی واکسن‌-ضد‌واکسن
یکی از دوقطبی‌های جعلی اصلاح‌طلبان طی این مدت، درباره واکسن کرونا اتفاق افتاد. اصلاح‌طلبان به‌خصوص رادیکال‌های آنها، به دنبال این بودند که وانمود کنند جمهوری اسلامی ایران در سطح کلان هیچ ‌برنامه‌ای نه برای ساخت کرونا در داخل و نه برای واردات آن دارد و با این مسامحه، مشغول بازی با جان و سلامتی ایرانیان است. آنها با تمرکز روی وضعیت سایر کشورها که در آن واکسیناسیون محدود آغاز شده و بدون اشاره به عوارض واکسن‌های تزریقی از جمله فایزر، این گزاره را ترویج می‌دادند که ایران از بقیه کشورها عقب است و دارد زمان را از دست می‌دهد.
در همین‌باره، اصلاح‌طلبان خود را طرفدار واردات واکسن و اصول‌گرایان و جریان انقلابی را مخالف این امر جا زدند؛ این در حالی است که تمام سخن جریان انقلابی این بوده و هست که اگر بنا بر واردات واکسن است، این امر باید از مجاری مطمئن صورت بگیرد تا جان ایرانیان مورد سوءاستفاده شرکت‌های تولیدکننده قرار نگیرد.
دوقطبی غربالگری‌‌-ضدغربالگری
حذف غربالگری ژنتیک و آغاز غائله «غربالگری-ضدغربالگری»، با توییت خانم کبری خزعلی، رییس شورای سیاست‌گذاری زنان و خانواده آغاز شد. اگرچه مجلس رسما اعلام کرد چنین تصمیمی ندارد، اما جریان‌های فرصت‌طلب شایعه به‌راه‌انداختند که قرار است بودجه غربالگری ژنتیک پیش از زایمان، در بودجه 1400 حذف شود. عباس عبدی، روزنامه‌نگار رادیکال اصلاح‌طلب در توییتی کنایه‌آمیز، نوشت: «اگر همه مادران خانه‌های مصادره‌ای در الهیه تهران داشتند، باکی از معلول به دنیا آمدن کودکان‌شان نبود. شرم چیز خوبی ا‌ست؛ اگر یافت شود.» با وجود این اکاذیب بی‌مایه، بسیاری از چهره‌های اصول‌گرا صراحتا موافقت مشروط خود با حذف غربالگری را اعلام ‌کردند. برای نمونه، مرضیه وحیددستجردی، وزیر اسبق بهداشت در واکنش به برخی اظهار نظرها درباره اجباری‌بودن غربالگری جنین، گفت: ممنوعیت غربالگری به‌هیچ‌وجه کار درست و منطقی‌ای نیست و ظاهرا مجلس هم تاکید روی عدم‌اجبار غربالگری دارد؛ البته تاکید می‌کنم غربالگری هیچ‌گاه اجباری نبوده و اگر فرضا پزشکی اقدام به اجبار مادر برای غربالگری کرده،‌ متخلف بوده و باید با تخلف برخورد شود.
دوقطبی طب سنتی‌-طب علمی
یافتن راه‌های درمان برای ویروس کرونا، دیگر عرصه‌ای بود که اصلاح‌طلبان برای سوءبرداشت‌های سیاسی خود، از آن بهره‌برداری ‌کردند. اصلاح‌طلبان با وجود اینکه می‌دانستند سخنگویان خرافه‌گویی درباره ویروس کرونا، هیچ‌ پایگاهی در میان جریان انقلابی ندارند و اساسا فاقد وجه سیاسی هستند و با اینکه از موضع رسمی حاکمیت درباره لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی از سوی ستاد مقابله با کرونا آگاه بودند، تلاش ‌کردند مهمل‌گویی‌هایی ترویجی درباره کرونا را به اصول‌گرایان منتسب کنند و چنین روا بدارند که اصول‌گرایی، مساوی با خرافه‌گویی و ضدعلم‌گرایی است. این درحالی است که جریان انقلابی، چه در سطح بدنه اجتماعی و چه در سطح نخبگانی، از همان آغاز شیوع، بنا بر فرمایشات بزرگان نظام خود را ملزم به رعایت اصول علمی بهداشتی دیدند و حتی با خرافه‌گویی و بعضا بروز رفتارهای خلاف‌قاعده در بقاع متبرک آل‌الله، زاویه یافتند.
دوقطبی سرباز وظیفه‌-عنابستانی
آخرین فرصت‌طلبی جریان اصلاح‌طلب برای ایجاد دوقطبی، به ماجرای خطاکاری نماینده مجلس در قبال سرباز وظیفه بازمی‌گردد. اصلاح‌طلبان کوشیدند با تعمیم رفتار عنابستانی به کل گفتمان انقلابی‌گری، مجلس یازدهم را از اصل، زیر سوال ببرند و وانمود کنند که اگر همه اختیار کشور به دست جریان انقلابی بیفتد، دیگر باید فاتحه همه چیز را خواند. برخی در این میان، تحلیل‌های شاذ و بی‌مایه نیز از خود ارائه ‌کردند؛ مثلا مهدی نصیری، تحلیلگر در این‌باره، توییتی عجیب زد و مدعی شد: «سیلی به سرباز وطن، پیش‌درآمدی بر شکل‌گیری بناپارتیسم و دولت نظامیان است.» این هوچی‌گری‌ها و تبلیغات سیاسی در شرایطی بود که نمایندگان مجلس یازدهم از همان ابتدا تاکید ‌کردند که اقدام عنابستانی در قبال سرباز وظیفه باید به شکلی کاملا قانونی پیگیری شده و اگر خطا محرز و مسجل شود، باید با نماینده برخورد شود؛ همین هم شد و پس از آنکه تناقض‌گویی‌های عنابستانی در قبال آن سرباز بروز کرد، بسیاری از فعالان انقلابی علیه او موضع ‌گرفتند و وعده برخورد دادند.