ایران پرسمان
یک مدلسازی واقعی از اختروشی حدود 12.1 میلیارد سال نوری دورتر
سه شنبه 5 اسفند 1399 - 13:16:35
ایران پرسمان -

برای دیدن این کلیپ لطفا امکان استفاده از جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال نمایید،و از مرورگر خود را بروزرسانی نمایید

آخرین خبر / توجه داشته باشید این گیف بر اساس واقعیت ها و نظریات علمی موجود درباره کویزارها تهیه شده..
کوازار یا کویزار(Quasar) که خوانده میشود(kway zar)هسته های فعال و به شدت نورانی کهکشان های دور دست هستند. معنی اسم آنها اختروش است و نام اختروش یا شبه ستاره به این خاطر به آنان داده شده است که اجرامی بسیار درخشان هستند و درست مثل نقطه ای هماننده ستاره به نظر می آیند.
کوازارها در گذشته بیشتر به عنوان منابع انرژی الکترومغناطیسی که شامل امواج رادیویی و نور مرئی با انتقال به سرخ زیاد شناخته میشدند که بسیار به ستاره ها شبیه بودند.با وجود بحث های متناقض بر سر موجودیت این جرم و شیء آسمانی بالاخره همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اختروش هاله متراکم شده ماده است که ابر سیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است. ماهیت واقعی اختروش ها به درستی شناخته نشده اما بر اساس مطلاعاتی که دانشمندان در این زمینه داشته اند به این نتیجه رسیدند که انرژی عظیم اختروش ها از فرو ریزش مواد داخل ابر سیاهچاله مرکزی کهکشان های جوان(مثل ابر سیاهچاله مرکز کهکشان خودمان) تامین میشود.
اما گفتیم اختروش ها اجرامی هستند با انتقال به سرخ بالا؟
این به آن معناست که آنها با سرعت زیادی از ما در حال دور شدن هستند و بنا بر قانون انبساط عالم هابل این نشان دهنده اینه که آنها در فاصله بسیار دوری از ما قرار دارند.. بنابر این نوری که ما از اختروش ها دریافت میکنیم در واقع مربوط به میلیارد ها سال قبل است زمانیکه هستی بسیار جوان بوده!
این اجرام از پر انرژی ترین منابع شناخته شده در عالم هستند انرژی تابش شده از یک کوازار معادل هزاران میلیارد ستاره هماننده خورشید است.طیف تابش‌شده از اختروش‌ها بسیار با طیف یک ستاره تفاوت دارد و به این طریق می‌توان اختروش‌ها را از ستاره‌ها متمایز کرد.
تاریخچه کشف آنها به سال ١٩٦٠ باز میگردد آنها همچون کهکشان ها منابعی از نور و امواج رادیویی اند. بنظر میرسد آنها دورترین اجرام شناخته شده در عالم برای ما هستند. با این حال بسیار نورانی اند یعنی به روشنایی صدها کهکشان اما بسیار کوچک تر از آنها.
اما یک سوال:چه چیزی باعث میشود که یک جسم کوچک بتواند چنین نوری تولید کند؟
احتمالا حفره ای سیاه درون مرکز اختروش باعث نابودی آن میشود و پیش از نابود شدن نوری درخشان و قوی پدید می آورد.
حالا یک توافق علمی وجود دارد که اختروش، یک ناحیه متراکم و فشرده در مرکز، یک کهکشان بزرگ میباشد
که سیاهچاله بسیار بزرگی را احاطه کرده‌است.
برگرفته از اینستاگرام nasa_farsi1

http://www.PorsemanNews.ir/fa/News/259751/یک-مدلسازی-واقعی-از-اختروشی-حدود-121-میلیارد-سال-نوری-دورتر
بستن   چاپ