چاپ

ایران پرسمان - راه راه / ای که بیماری مرموز تو خودتحقیری‌ست
لااقل ماسک بزن چون مرضت واگیری‌ست
خانه بر روی گسل ساخته با جیغ بنفش
این خرابی همه‌اش حاصل آن جوگیری‌ست
سیل اشکی که شد از دیده‌ی مردم جاری‌
فارَالتنّور تن‌آسایی و بی‌تدبیری‌ست
یک نفر داد زد، البته کمی با لکنت؛
گگرانی اثر ارز جهانگیگیری است
شده بازار به آزار شما آشفته
بس که بین خودتان با خودتان درگیری‌ست
قفل کردید و به آن نام گشایش دادید
این کرامات هم از معجزه‌های ‌پیری‌ست
عذرخواهی نکن ای شیخ، تو را می‌بخشد
آنکه پیغمبر او حضرت آقامیری‌ست!
زهرا فرقانی