چاپ

ایران پرسمان - آخرین خبر /سحابی هلال که به نام ان‌جی‌سی 6888 هم شناخته می‌شود، یک حباب کیهانی به پهنای نزدیک به 25 سال نوری است که با بادهایی که از ستاره‌ی سنگین و درخشان مرکزی‌اش می‌وزد باد شده است.
سه عکاس نجومی به نام‌های جو، گلن و راسل این تصویر پُروضوح را از این حباب کیهانی پدید آورده‌اند.
در این همکاری تلسکوپی، بیش از 30 ساعت داده‌های تصویری باند باریک برای جداسازی نور اتم‌های هیدروژن و اکسیژن گرد آمد.
پرتوی گسیلیده از اتم‌های اکسیژن که به رنگ آبی-سبز دیده می‌شود به نظر می‌رسد جزییاتی از چین‌ها و رشته‌های سحابی را نمایان کرده است.
ستاره‌ی مرکزیِ ان‌جی‌سی 6888 که درون این سحابی دیده می‌شود از رده‌ی ستارگان ولف-رایه است و در این رده‌بندی به نام دبلیوآر 136 شناخته می‌شود. این ستاره دارد لایه‌های بیرونی‌اش را با بادهای نیرومند خود به فضا پس می‌زند به گونه‌ای که در هر ده هزار سال، جرمی هم‌ارز جرم خورشید از دست داده و در فضا می‌پراکند.
ساختارهای پیچیده‌ی این سحابی به احتمال بسیار دستاوردِ برهمکنشِ همین بادهای نیرومند با موادی هستند که در یکی از گام‌های پیشینِ پس‌زنی از ستاره بیرون زده بوده.
این ستاره دارد سوختش را با نرخی سرسام‌آور می‌سوزاند؛ از همین رو واپسین روزهای زندگیش را می‌گذراند و سرانجام منفجر شده و ابرنواختری تماشایی پدید خواهد آورد.
سحابی ان‌جی‌سی 6888 حدود 5000 سال نوری از زمین فاصله دارد و آن را می‌توان در صورت فلکی پُر از سحابیِ ماکیان پیدا کرد.