چاپ

ایران پرسمان - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
روزنامه اعتماد روز گذشته ضمن اذعان به درستی و هوشمندی سیاست اتخاذ شده از سوی جمهوری اسلامی ایران در مواجه با تحولات افغانستان‌، مزایای حفظ ارتباط با طالبان را برشمرد و نوشت: «منافع جمهوری اسلامی ایران ایجاب می‌کرد که با رصد تحولات سیاسی و میدانی این کشور و اتخاذ راهکارهای مناسب منافع خود را تامین کند. لذا حفظ ارتباط با طالبان به چند دلیل بهتر از قطع ارتباط با آنها است: 1- در دوران تحریم بازار افغانستان یکی از بازارهای اصلی صادرات ایران است. 2- حضور در تحولات افغانستان و ارتباط با طالبان می‌تواند اهرمی برای کنترل رفتار آنها در قبال شیعیان و دیگر اقوام غیرپشتون باشد. 3- حضور در صحنه سیاسی افغانستان ایران را از تحولات این کشور آگاه و سیاستگذاران جمهوری اسلامی ایران را قادر به تصمیم‌گیری براساس تحولات جهت ممانعت از تبدیل این کشور به کانون بحران علیه ایران خواهد کرد.»
در ادامه این مطلب آمده است:« 4- وابستگی شرق ایران، استان سیستان‌وبلوچستان، به حقابه آب رودخانه هیرمند از طریق حفظ رابطه با طالبان بهتر قابل تحقق است. 5- ممانعت از تبدیل افغانستان به کانون تولید و صادرات مواد مخدر از طریق همکاری با طالبان بهتر امکان‌پذیر است. 6- در داخل ایران در نواحی مرزی با افغانستان گروه‌هایی ساکنند که از نظر مذهبی به طالبان سمپاتی داشته و از تحولات این کشور استقبال کرده‌اند، لذا منافع ملی اقتضا می‌کند که ایران از طریق تنش‌زدایی منطقه‌ای مانع از رویکرد این گروه‌ها به سمت رفتار رادیکالیسم گردد. 7- حضور در صحنه افغانستان مانع از تبدیل این کشور به حیاط‌خلوت رقبای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایران می‌گردد. لذا به‌ نظر می‌رسد در شرایط کنونی جمهوری اسلامی ایران از نظر عقلانی باید سیاست فعلی در قبال تحولات افغانستان را ادامه و در عین ‌حال با اتخاذ راهکارهای سیاسی مانع از افزایش اعمال خشونت علیه گروه‌هایی مانند شیعیان یا زنان در این کشور گردد.»
چند روز پیش هم عباس عبدی از فعالین سیاسی مدعی اصلاحات در گفت وگو با یک سایت خبری گفته بود: «مخالفت با مذاکره با طالبان، واقعاً موضع عجیب و غریبی است؛ یعنی اصلا نمی‌توان تصور کرد که چرا اینها چنین ایده‌ای دارند؟ خودشان به دولت ایران می‌گویند با همه مذاکره کنید، ولی وقتی که یک نیرویی در کنار ما است، می‌گویند خیر، با اینها مذاکره نکنید! با رفتار آمریکا که 20 هزار کیلومتر با اینجا فاصله دارد و با آنان وارد مذاکره و امضای توافق می‌شود، هیچ مسئله‌ای ندارند و اعتراض نمی‌کنند که چرا دستور می‌دهید 5 هزار زندانی‌ طالبان آزاد شود و چرا می‌نشینید و در بالاترین سطح مذاکره و توافق می‌کنید؛ اما وقتی نوبت ایران می‌شود، باید ظریف یواشکی مذاکره کند. این اصلا درست نیست.وقتی می‌گوییم باید از مقاومت پنجشیر حمایت شود، آیا زمینه‌ای هم برای موفقیت دارد؟ طالبانی که ایالات متحده را بیرون کرده و مردم از حضور آنها استقبال کردند، یا حداقل مخالفتی موثر نکردند و این همه امکانات به دست آورده، چگونه ممکن است فقط در پنجشیر در برابر آن مقاومت شود؟ آیا ما هیچ ارزیابی دقیقی داریم؟ باید منطقا احتمال نتیجه‌بخشی هم داشته باشد و همین‌طوری نمی‌شود از این اقدام حمایت کرد.»
این در حالی است که طی هفته‌های اخیر برخی چهره‌های مدعی اصلاحات در مواضعی عجیب و تامل برانگیز تلاش داشتند با وارونه‌نمایی از تحولات افغانستان‌، ضمن پوشاندن شکست خفت بار آمریکا در این کشور، ایران را شریک ورشکستگی آمریکا کرده و در فضای مجازی خواستار ورود ایران به صحنه افغانستان و جنگ با طالبان شده بودند.