يکشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴
جهان ما

وزیر خارجه انگلیس: ایرانی‌ها می‌گویند غنی‌سازی ۶۰ درصد برای اهداف علمی است، اما من این را نمی‌پذیرم

وزیر خارجه انگلیس: ایرانی‌ها می‌گویند غنی‌سازی ۶۰ درصد برای اهداف علمی است، اما من این را نمی‌پذیرم
ایران پرسمان - انتخاب / وزیر خارجه انگلیس گفت: «رهبران ایران نمی‌توانند برایم توضیح دهند و من بارها با آن‌ها گفت‌وگو کرده‌ام که چرا به اورانیوم با غنای ۶۰ درصد نیاز دارند. اگر ...
  بزرگنمايي:

ایران پرسمان - انتخاب / وزیر خارجه انگلیس گفت: «رهبران ایران نمی‌توانند برایم توضیح دهند و من بارها با آن‌ها گفت‌وگو کرده‌ام که چرا به اورانیوم با غنای 60 درصد نیاز دارند. اگر من به سل‌فیلد یا یورنکو در چشایر بروم، حتی یک گرم اورانیوم با غنای بالای 6 درصد هم نخواهند داشت. ایرانی‌ها می‌گویند این میزان غنا برای اهداف علمی است، اما من این را نمی‌پذیرم. این گوردون براون بود که در سال 2009، زمانی که ایران سایت زیرزمینی فردو را علنی کرد، آن‌ها را به فریبکاری متهم کرد.» تهدید ایران واقعی است. او همچنین تأکید می‌کند که تصمیم آمریکا برای حمله، با هدف سرنگونی حکومت ایران نبود، اگرچه «با استدلال‌های اسرائیل برای تغییر حکومت» نیز مواجه بوده است.
دیوید لمی افزود: همه بر سر اینکه ایران نباید به سلاح هسته‌ای دست یابد توافق داشتند؛ مسئله این بود که چگونه باید جلوی آن را گرفت. لمی می‌گوید نقش او در پل‌سازی دیپلماتیک قرار بود آغاز گفت‌وگوهای دقیق با مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، و استیو ویتکاف، فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، باشد و پس از آن راهی ژنو شود تا دو عضو دیگر گروه E3 یعنی فرانسه و آلمان را در جریان بگذارد.
بازار
گاردین نوشت: از دیوید لمی وزیر خارجه انگلیس می‌خواهم تصویر کند که اگر سفرش به واشنگتن دی‌سی در ماه ژوئن انجام شده بود، من چه چیزی می‌دیدم. به جلو روی صندلی‌اش خم می‌شود و می‌گوید: «تمام دنیا لبه‌ی صندلی‌هایشان نشسته بودند. پس شما شاهد سیاست خارجی در بالاترین سطح آن می‌بودید.»
 او می‌گوید: «یادم هست زمانی که دانشجوی تاریخ بودم، درباره بحران موشکی کوبا در سال 1962 می‌خواندم. در تاریخ لحظاتی هست که جهان در لبه پرتگاه قرار دارد. امسال، یکی از همان لحظات بود. شما هم اگر آنجا بودید، آن تنش را حس می‌کردید.»
به‌طور کلی، لمی دیپلماسی را بر مداخله نظامی ترجیح می‌دهد، اما در عین حال «با دیدی واقع‌بینانه» به برخی بخش‌های ایران نگاه می‌کند که «اهدافی خاص» را دنبال می‌کنند. او تنها نگران وقوع جنگ هسته‌ای میان ایران و اسرائیل نیست. لمی می گوید «بسیاری از خوانندگان شما فیلم اوپنهایمر را دیده‌اند و می‌دانند ساخت بمب اتم چه پیامدهایی دارد. نگرانی اینجاست که [ایران هسته‌ای] چه تأثیری بر کشورهای دیگر منطقه خواهد گذاشت؛ کشورهایی که ممکن است آن‌ها هم به دنبال بمب اتم بروند. و این یعنی ناگهان دنیایی پُر از سلاح هسته‌ای را به فرزندان و نوه‌هایمان تحویل خواهیم داد؛ دنیایی خطرناک‌تر از امروز.»
لمی می‌داند که ممکن است هر شب خوابش مختل شود (همسرش مشکلی با این ندارد؛ «او انگار با خواب کمتر هم سر می‌کند») و شب 21 ژوئن هم زمانی که به رختخواب رفته بود، گوشی‌اش شروع به لرزیدن کرد. آن‌طرف خط مارکو روبیو بود که خبر داد آمریکا قرار است ایران را هدف قرار دهد.
از لمی پرسیدم چقدر زودتر خبر دادند؟ او با احتیاط پاسخ داد که نخست‌وزیر در جریان بود و هم‌زمان کانال‌های نظامی نیز مطلع شدند. آیا فاصله زمانی اطلاع‌رسانی فقط چند دقیقه بود؟ 
لمی به جای پاسخ، موضوع را عوض می‌کند:
«وقتی به رئیس‌جمهور ترامپ تیراندازی شد، من هم خواب بودم. در لحظات ابتدایی، میزان جراحت او مشخص نبود. یادم هست که بیدار شدم و با خودم گفتم، خدایا!»
او تأکید می‌کند که تصمیم آمریکا برای حمله، با هدف سرنگونی حکومت ایران نبود، اگرچه «با استدلال‌های اسرائیل برای تغییر حکومت» نیز مواجه بوده است.
وزیرخارجه انگلیس می گوید «بیایید صادق باشیم؛ [افرادی] خواهان تغییر رژیم هستند. اما هیچ تضمینی نیست که آنچه بیاید، بهتر باشد — ممکن است حتی بدتر باشد.»
او با دست بر میز می‌کوبد: «پس این تصمیمی است که باید مردم ایران بگیرند. تمرکز من این است که بریتانیا چه می‌تواند بکند تا مانع هسته‌ای شدن ایران شود.»


نظرات شما