ایران پرسمان - انتخاب / باراک اوباما زمانی اطمینان داشت که آمریکا از دوران دونالد ترامپ جان سالم به در خواهد برد. اما اکنون دیگر چندان مطمئن نیست. چهل‌وچهارمین رئیس‌جمهور آمریکا هنوز هم می‌تواند جمعیتی از هزاران نفر را جذب کند یا با گاوین نیوسام تماس بگیرد تا درباره‌ی راهبردهای طرح بازترسیم حوزه‌های انتخاباتی در کالیفرنیا گفتوگو کند. اما دوستانی که با او صحبت کرده‌اند می‌گویند روشن است که پس از هشت سال دوری از کاخ سفید، نوعی تاریکی و اضطراب بر پیام امید و تغییر او سایه افکنده است.
سی‌ان‌ان نوشت: باراک اوباما زمانی اطمینان داشت که آمریکا از دوران دونالد ترامپ جان سالم به در خواهد برد. اما اکنون دیگر چندان مطمئن نیست.
در ادامه این مطلب آمده است: چهل‌وچهارمین رئیس‌جمهور آمریکا هنوز هم می‌تواند جمعیتی از هزاران نفر را جذب کند یا با گاوین نیوسام تماس بگیرد تا درباره‌ی راهبردهای طرح بازترسیم حوزه‌های انتخاباتی در کالیفرنیا گفتوگو کند. اما دوستانی که با او صحبت کرده‌اند می‌گویند روشن است که پس از هشت سال دوری از کاخ سفید، نوعی تاریکی و اضطراب بر پیام امید و تغییر او سایه افکنده است.
پس از آنکه اوباما در دوران بایدن عمداً خود را تا حد زیادی کنار کشید — هرچند حتی در آن زمان نیز بزرگ‌ترین筹جمع‌کننده‌ی کمک‌های مالی حزب دموکرات باقی ماند — اکنون او و دستیارانش در حال بازنگری در راهبرد دیرینه‌اش هستند: یعنی کاهش حضور عمومی‌اش تا نسل بعدی دموکرات‌ها مجال ظهور یابد. اما اقدامات ترامپ از زمان بازگشت به کاخ سفید، از جمله تلاش برای بازداشتن دموکرات‌ها از دستیابی به قدرت و دعوتش برای تعقیب قضایی یا تعطیلی نهادهای لیبرال، موجب نگرانی اوباما شده است. او بیم دارد که نسل آینده دموکرات‌ها اصلاً فرصتی برای مطرح شدن نیابد.
اریک هولدر، دادستان کل پیشین و از دوستان دیرین اوباما، در توضیح ذهنیت او گفت: «خسارت چنان عمیق است که هم در کل نیاز به رویکردی متفاوت داریم، و هم به شکل خاص، به سطحی تازه از مشارکت شخص رئیس‌جمهور اوباما.»
هولدر به شبکه‌ی CNN گفت: «اگر تمرکز داشته باشیم، اگر مایل به مشارکت و کار سخت باشیم، ملت و دموکراسی‌مان می‌تواند از این بحران جان سالم به در ببرد. در مسیر آسیب‌هایی خواهیم دید — شکی در آن نیست. همه‌ی نبردها را هم نخواهیم برد.»
یا به‌قول خود اوباما در گفت‌وگوهای خصوصی، طبق گفته‌ی چند نفری که با او صحبت کرده‌اند: «اگر باورهایی داری و هرگز به چالش کشیده نمی‌شوند، پس آن باورها فقط نوعی ژست هستند.»
برای اوباما، رفتن به سفرهای تبلیغاتی برای نامزدهای میانه‌رو فرمانداری — همان‌طور که قرار است شنبه در نیوجرسی برای میکی شرِل و در ویرجینیا برای ابیگیل اسپنبرگر این کار را انجام دهد — بخش آسان ماجراست.
آنچه دشوارتر است، تصمیم‌گیری درباره‌ی کاری است که باید در تمام روزهای دیگر سال و سال‌های آینده انجام دهد. به گفته‌ی شبکه‌ی CNN که با حدود دو دوجین مقام ارشد و استراتژیست دموکرات و چند تن از دوستان نزدیک رئیس‌جمهور پیشین گفتوگو کرده است، اوباما هنوز در این زمینه در کشمکش است، از زمانی که ترامپ به قدرت بازگشته است.
اوباما برای این گزارش حاضر به مصاحبه نشد.
پر کردن خلأ رهبری در حزب
اوباما که روزگاری نماد جوانی و پویایی بود، اکنون 64 سال دارد — آن‌قدر از دوران ریاست‌جمهوری‌اش گذشته که کودکی که یک روز پیش از انتخاب او در سال 2008 به دنیا آمده، سال آینده در انتخابات میان‌دوره‌ای واجد شرایط رأی دادن خواهد بود.
آمریکا دیگر آن کشور متحدِ «بدون ایالت‌های قرمز و آبی» نیست که اوباما 21 سال پیش در گردهمایی ملی دموکرات‌ها از آن سخن گفت. همچنین جامعه‌ی «فرا نژادی»ای هم که برخی امیدوار بودند با انتخاب نخستین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست محقق شود، هرگز به واقعیت نپیوست.
افرادی که اوباما را از نزدیک می‌شناسند می‌گویند او از اینکه بسیاری از ثروتمندانِ حاضر در حلقه‌ی اجتماعی‌اش در برابر ترامپ کوتاه آمده‌اند، شگفت‌زده و ناخشنود است. او اکنون با رهبران تجاری و نهادهای بزرگ تماس می‌گیرد و از آنان می‌خواهد که حتی اگر به سود منافع مالی‌شان باشد، در برابر دولت کنونی سر خم نکنند.
اوباما خود را برای پیگردهای قضایی‌ای آماده می‌کند که ترامپ وزارت دادگستری‌اش را به انجام آن‌ها تشویق می‌کند. او همچنین در اندیشه است که آیا باید به سنت عمل کند و ترامپ را در کنار دیگر رؤسای‌جمهور زنده به مراسم افتتاح مرکز ریاست‌جمهوری‌اش در شیکاگو در بهار آینده دعوت کند یا نه. احتمالاً ترامپ دعوت را رد می‌کند، اما از سوی دیگر، او که همواره به دنبال فرصتی برای حمله به اوباما و دموکرات‌هاست، ممکن است از این دعوت استقبال کند تا صحنه‌ای برای انتقاد بیابد.
آنچه بیش از همه ذهن اوباما را مشغول کرده، احتمال لغو کامل قانون حقوق رأی (Voting Rights Act) توسط دیوان عالی کشور است؛ پس از آنکه چند قاضی در جلسات اخیر خود تمایل نشان دادند این قانون تاریخی را تضعیف کنند. یا اینکه در صورت افزایش تنش میان مأموران مهاجرت، نیروهای گارد ملی و شهروندان در شهرهای آمریکا، چه موضعی باید اتخاذ کند. یا اگر ترامپ دوباره اقداماتی واقعی برای ماندن در قدرت پس از پایان دوره‌اش انجام دهد — موضوعی که اخیراً ترامپ آن را کم‌اهمیت جلوه داده است.
یکی از دوستان نزدیک اوباما به CNN گفت: «او نمی‌خواهد رهبر حزب باشد — او زمانی رهبر دنیای آزاد بود. اما گاهی احساس می‌کند باید حرفش را بزند. هیچ‌کس انتظار چنین وضعیتی را نداشت: این‌قدر بد، این‌قدر زشت، تا جایی که قانون اساسی هر روز زیر سؤال می‌رود.»
او حس می‌کند که سیاست‌های حزبش در حال جا گذاشتن او هستند، اما همزمان نگران است که شاید مشکلات حزب دموکرات آن‌قدر عمیق باشد که ناچار شود خود برای بازگرداندن آن به مسیر اصلی دخالت کند.
برای گروهی از رأی‌دهندگان و چهره‌های رسانه‌ای دموکرات — که در بسیاری از جهات با بازگشت مارک مارون، مجری مشهور پادکست، به گفت‌وگویی پایانی با اوباما در آخرین قسمت برنامه‌ی طولانی‌مدتش نماد یافته‌اند — اوباما همیشه یادآور دورانی است که روشنفکری و پیشرفت‌گرایی در اوج بود و جهان برای آنان معنای بیشتری داشت.
راب فلهرتی، استراتژیست فعال در حوزه‌ی رسانه‌های اجتماعی، گفت:
«جوانانی که به‌سختی دوران ریاست‌جمهوری او را به یاد دارند، در تیک‌تاک برایش ویدیوهای طرفدارانه می‌سازند. در این برهه، دموکرات‌ها باید از دموکراسی لیبرال دفاع کنند، و اوباما یکی از مؤثرترین صداهایی است که در اختیار دارند.»
اسپنبرگر و شرِل با برخی از چهره‌های احتمالی نامزد دموکرات‌ها برای انتخابات 2028 همکاری کرده‌اند، اما نه با دو نامزد پیشین حزب: جو بایدن و کامالا هریس. بااین‌حال، هر دو به‌طور مشخص از اوباما درخواست همکاری کرده‌اند.
جاذبه‌ی اوباما در میان دموکرات‌ها چنان بالاست که حتی نزدیک‌ترین اطرافیانش هم از اینکه هریس در کتابی که پس از انتخابات منتشر کرد — و در آن بسیاری از حساب‌ها را تسویه کرده بود — اوباما را به‌خاطر تأخیر در حمایت از او در تابستان گذشته (پس از کنار رفتن بایدن) مورد انتقاد قرار نداد، شگفت‌زده شدند.
در کالیفرنیا، استراتژیست‌هایی که بر روی طرح بازترسیم حوزه‌های انتخاباتی تحت رهبری گاوین نیوسام کار می‌کنند، بر اساس گفته‌های منابع مطلع، حتی جذابیت بایدن یا هریس را در نظرسنجی‌ها نیاز به آزمایش ندیدند. بیل و هیلاری کلینتون اندکی اثرگذار بودند، و چهره‌هایی مانند الکساندریا اوکاسیو-کورتز نیز تا حدی در نتایج ظاهر شدند، اما هیچ‌کس نتوانست در میزان هیجان‌بخشی به دموکرات‌ها و جلب گوش شنوای مستقل‌ها با اوباما برابری کند.
اوباما موضع خود را از حمایت از بازترسیمی مستقل تغییر داد و اکنون از اقدام ایالت کالیفرنیا برای تلافی علیه جمهوری‌خواهان تگزاس پشتیبانی می‌کند — اقدامی که با فشار ترامپ برای افزودن پنج کرسی جمهوری‌خواه دیگر در مجلس نمایندگان آمریکا انجام شد.
درس‌های کارزار 2024
ایزاک برایان، نماینده‌ی مجلس ایالتی از منطقه‌ی جنوب مرکزی لس‌آنجلس، گفت: «اگر یک چیز باشد که تمام ملت ما درباره‌ی رئیس‌جمهور باراک اوباما به آن پی برده، این است که او عمیقاً به دموکراسی، نجابت و آداب و نزاکتی که لازمه‌ی رهبری ملتی چنین متنوع و الهام‌بخش است، اهمیت می‌دهد.»
برایان 33 ساله که در عکس گواهینامه‌ی رانندگی‌اش تی‌شرتی با طرح «امید» (Hope) به تن داشته، گفت که می‌داند جذابیت اوباما در حال مقابله با گذر زمان است: «ما همه باید بپذیریم که دیگر همیشه "باهوش‌ترین" یا "باهیب‌ترین" آدم جمع نیستیم. برای نسل جدید، رئیس‌جمهور اوباما دیگر آن جذابیت و اعتمادبه‌نفس نسل من یا نسل پیش از ما را ندارد.»
اوباما از زهران ممدانی حمایت نکرد. دستیاران او می‌گویند تماس تلفنی تابستان امسال اوباما با نامزد دموکراتِ شهرداری نیویورک، در واقع تلاشی بود برای مشروعیت‌بخشی به آن نامزد در برابر کسانی که به یک سوسیالیست دموکرات 34 ساله بی‌اعتماد بودند و همزمان نشانه‌ای از تمایل اوباما برای پذیرش نقش راهنمای نسل بعدی سیاستمداران.
اما وقتی خبر این تماس پخش شد، برخی از حامیان پرشور ممدانی شروع کردند به پست گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی که صرفاً صحبت با اوباما یعنی ممدانی «به جریان اصلی فروخته شده است».
این انتقاد نه تنها برای حلقه‌ی اطراف اوباما، بلکه برای خود ممدانی نیز غافلگیرکننده بود.
جباری بریس‌پورت، نماینده‌ی مجلس ایالتی نیویورک و از اعضای برجسته‌ی سازمان «سوسیالیست‌های دموکرات آمریکا» و دوست نزدیک ممدانی، گفت:
«همیشه گروه کوچکی از افراد هستند که به سیاست مثل یک گروه موسیقی مستقل نگاه می‌کنند — وقتی محبوب می‌شود، برایشان دیگر "باحال" نیست. اما همیشه این‌طور نیست که اگر اوباما با شما تماس گرفت، یعنی فروختید. نه، این بار برعکس بود: اوباما برای نخستین بار ناچار شد یک سوسیالیست را تبریک بگوید. این یعنی حرکت و تغییر از سمتِ اوباما.»
خطای کارزار انتخاباتی 2024
برای اوباما و منتقدانش، کارزار انتخاباتی سال گذشته معیاری است برای سنجش اینکه او چه چیزهایی را درک نمی‌کند و چه خطاهایی ممکن است مرتکب شود. در پشت صحنه، ستاد انتخاباتی کامالا هریس از او خواسته بود تا چهره‌های سرشناس سیاه‌پوست مانند جی-زی و لبران جیمز را ترغیب کند که از او حمایت کنند.
اما اظهارات او در یکی از توقف‌های مسیرش در پیتسبورگ، در راه نخستین گردهمایی تبلیغاتی برای هریس، جنجال بزرگی به پا کرد. او در سخنرانی‌اش به مردان سیاه‌پوست جوان تاخت، به خاطر اینکه از یک زن سیاه‌پوست حمایت نمی‌کنند.
اوباما گفت: «مستقیماً دارم با مردان صحبت می‌کنم — بخش‌هایی از این موضوع باعث می‌شود فکر کنم که شاید در واقع با ایده‌ی داشتن یک رئیس‌جمهور زن راحت نیستید و برای توجیه این احساس، دلایل و بهانه‌های دیگری می‌تراشید.»
او افزود: «به نظر می‌رسد این مسئله در میان برادران، پررنگ‌تر باشد.»
در روزهای بعد، کارزار انتخاباتی با واکنش‌های خشمگینانه‌ای روبه‌رو شد — از جمله از سوی مجری رادیویی مشهور، شارلامین دِ گاد — در حالی که شبکه‌های آنلاین جمهوری‌خواهان به‌طور گسترده در حال دامن زدن به این تنش‌ها بودند تا از آن به نفع خود استفاده کنند.
جی-زی هرگز از هریس حمایت نکرد و گفت که به‌دلیل اتهامات علیه رپر همکارش، شان کامبز (P. Diddy)، نمی‌خواهد درگیر فضای رسانه‌ای پرتنش شود.
سخنرانی اصلی اوباما برای گردهمایی‌های بعدی، خیلی زود پس از پیتسبورگ بازنویسی شد تا از تکرار آن اشتباه جلوگیری شود.
درس‌ها و واکنش‌ها پس از انتخابات
درس‌هایی برای ادامه‌ی کارزار انتخاباتی گرفته شد — اما همین‌طور برای آنچه پس از انتخابات باید انجام شود.
نخستین گام، سخنرانی پس از انتخابات در «انجمن سالانه‌ی دموکراسی» بنیاد اوباما بود؛ جایی که او با تأمل فراوان درباره‌ی چگونگی مقابله با «زمان‌هایی که یک جناح تلاش می‌کند قواعد بازی را به نفع خود تغییر دهد و کنترل دائمی قدرت را در دست گیرد — چه از طریق سرکوب فعالانه‌ی رأی‌دهندگان، یا سیاسی‌سازی نیروهای مسلح، یا استفاده از قوه‌ی قضاییه و دستگاه عدالت کیفری برای هدف گرفتن مخالفانش» صحبت کرد.
از آن زمان، اوباما تصمیم گرفته است حتی به لحظات کوچک‌تر نیز واکنش نشان دهد.
برای نمونه، در ماه گذشته در جریان یک سخنرانی در لندن، او عامدانه زمانی را به پاسخ دادن به «نمایش جانشینم» اختصاص داد — اشاره‌ای به ادعاهای بی‌پایه‌ی ترامپ درباره‌ی خطرات مصرف تایلنول در دوران بارداری که فراتر از هشدارهای علمی دولت خودش بود.
دستیاران اوباما شبکه‌هایی از حامیان و رسانه‌ها ایجاد کرده‌اند تا گفته‌هایی را که او در سخنرانی‌هایش به‌طور ضمنی یا مستقیم در پاسخ به ترامپ بیان می‌کند، تقویت کنند.
برای مثال، وقتی او از طریق برنامه‌های بنیاد اوباما با رهبران جوان در اروپای شرقی درباره‌ی رشد اقتدارگرایی در سراسر جهان صحبت می‌کند، پیامش آشکارا نگاهی انتقادی به وضعیت فعلی آمریکا دارد.
اریک هولدر در این باره گفت: «به‌سادگی باید گفت: صرف اینکه یک رئیس‌جمهور چیزی را می‌گوید، به این معنا نیست که درست است. ببینید — این هم یک رئیس‌جمهور دیگر است که منطقی و عاقلانه حرف می‌زند.»
آماده شدن برای آینده
یاران و مشاوران اوباما همواره تلاش می‌کنند تا از تکرار اتفاقی که در ماه سپتامبر رخ داد جلوگیری کنند؛ زمانی که طعنه‌های اوباما به ترامپ در یکی از رویدادهای ایالت پنسیلوانیا (در شهر اِری) آن‌قدر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت که سایه‌ای بر سخنرانی مهم همان روز انداخت — سخنرانی‌ای از جاش شاپیرو، فرماندار پنسیلوانیا، که یکی از چهره‌های محبوب اوباما محسوب می‌شود.
در ماه اوت، در اوج تلاش نافرجام دموکرات‌های تگزاس برای مقابله با طرح بازترسیم حوزه‌های انتخاباتی مورد نظر ترامپ، نماینده‌ی ایالتی جیمز تالاریکو شماره‌ی تلفنی برای پیوستن به یک تماس کنفرانسی دریافت کرد.
در ابتدا فکر کرد صدای یک مقلد اوباما است — اما خیلی زود فهمید که خودِ رئیس‌جمهور پیشین است که او را تحسین می‌کند، بابت حضورش در برنامه‌ی فاکس نیوز و پادکست جو روگان.
تالاریکو — که اکنون برای کرسی سنای ایالات متحده نامزد شده است — گفت که در آن تماس به عنوان یک میلی‌نیال 36 ساله توضیح داده که نسل او به دلیل رهبری اوباما، با دیدی امیدوارانه‌تر رشد کرده است.
او افزود: «اوباما این موضوع را تحسین کرد. گفت که باید کمک کنیم نسل زد (Gen Z) هم بتواند به همان جایگاه امیدوارتری برسد، چون آن‌ها دوران سختی را پشت سر گذاشته‌اند.»
جلسات خصوصی و شبکه‌سازی اوباما
علاوه بر تماس‌های منظم با متحدانی مانند نانسی پلوسی، رئیس سابق مجلس نمایندگان، و دیدار با چند سیاستمدار که شخصاً به دنبال مشورت با او رفته‌اند — از جمله جاش شاپیرو و وس مور — اوباما چندین نشست خصوصی و بدون اعلام قبلی را با گروهی از اینفلوئنسرها و چهره‌های رسانه‌ای برگزار کرده است تا بتواند با تغییرات سریع در رسانه و الگوهای توجه عمومی هماهنگ بماند و تصمیم بگیرد که چگونه و در چه زمان‌هایی بهتر است اظهار نظر کند.
او در این جلسات از حاضران می‌خواهد با او صادقانه مخالفت کنند و دیدگاه‌هایش را به چالش بکشند — رفتاری که به گفته‌ی برخی از افرادی که اخیراً با او صحبت کرده‌اند، نشانه‌ی تردیدهای درونی او نسبت به کارآمدی دیدگاه کنونی‌اش درباره‌ی «دستور کار فراوانی» (Abundance Agenda) است و اینکه آیا این رویکرد واقعاً پاسخگوی شرایط امروز آمریکا هست یا نه.
گفتوگو با فایز شاکیر
در میان افرادی که اوباما دعوت کرده بود، فایز شاکیر، مشاور ارشد برنی سندرز و بنیان‌گذار شرکت رسانه‌ای و محتوایی پیشرو More Perfect Union بود. آن‌ها درباره‌ی سیاست‌های پیشرو گفتوگو کردند.
شاکیر اذعان دارد که اوباما دیگر نمی‌تواند دوباره برای ریاست‌جمهوری نامزد شود، اما امیدوار است که حضور عمومی او افزایش یابد؛ شاید از طریق برگزاری نشست‌های عمومی و گفتگوهای مردمی (Town Hall) تا نشان دهد سایر دموکرات‌ها چگونه باید رفتار کنند و چگونه می‌توانند در این رویدادها موضع بگیرند.
شاکیر گفت: «متأسفانه او نمی‌تواند مستقیماً در خط مقدم مبارزات حضور داشته باشد، اما فکر می‌کنم او می‌خواهد خود را به چالش بکشد: آیا واقعاً درک درستی از آنچه مردم درباره‌ی وضعیت کشور فکر می‌کنند، دارم؟»
بازار ![]()