ایران پرسمان - فرهیختگان / «آلبانی‌نشین‌ها پیچیده شدند؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه فرهیختگان به قلم کبری آسوپار است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
همچنان افراد زیادی در میان کاربران مجازی فارسی‌زبان هستند که خبرسازی‌های منافقین را باور می‌کنند. این گروهک هم البته در کنار شیوه‌های قدیمی برای خبرسازی و قلب واقعیت، گاه ابتکارات شیطانی به خرج داده و تلاش می‌کند راهی تازه را استفاده کند، اما فقط کمی هوش و کمی ابتداییات رسانه لازم است تا جعلی بودن آنچه به عنوان خبر و گزارش و گفت‌وگو منتشر می‌کنند، روشن شود. ذهن فرسوده دارودسته رجوی هم این را کم و بیش فهمیده، لذا این بار علاوه بر خبر، عنوان رسانه را هم جعل کردند و نام کانال تلگرامی خود را به گونه‌ای انتخاب کردند که گویی یکی از زیرمجموعه‌های صداوسیمای ایران است. از سویی دیگر در شیوه خبرنویسی دروغ هم راه جدیدی را در پیش گرفتند که باعث شد افرادی در داخل کشور فریب این عملیات رسانه‌ای را بخورند. در این مجال علاوه بر نگاهی به کانال تلگرامی «شبکه یک» و خبری پیرامون فرزند رهبر انقلاب، نکاتی مجمل درباره شیوه‌های کار رسانه‌ای منافقین را هم مرور می‌کنیم. تبیین یک خطی کار منافقین، وارونگی رسانه است، چه آنکه رسانه برای بازتاب حقایق و واقعیت‌ها آمده، اما گروهک رجوی برای بازتابی عکس از حقایق و وقایع از آن استفاده می‌کند.
شبکه یک منافقین
شبکه یک عنوان کانالی خبری در تلگرام است که منافقین با جعل عنوان رسانه زیر مجموعه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، آن را ساختند و آن را به عنوان شبکه یک صداوسیمای ایران معرفی کردند. لوگوی شبکه یک را هم بر آن زدند و آدرس صداوسیما را هم در معرفی آن نوشتند تا همه چیز برای فریب مخاطب آماده باشد. در مدل ارائه محتوا هم آن‌ها تغییراتی ایجاد کردند. اگر تا دیروز مدل خبرنویسی دروغ منافقین این بود که یک گزاره خبری دروغ را صرفاً با عبارات خبری کوتاه منتشر می‌کردند، حالا چند سالی می‌شود که برای آن گزاره دروغ، مصاحبه‌های جعلی هم منتشر می‌کنند. اگر تا دیروز با ناسزاگویی به امامین انقلاب اسلامی یا مقامات ایرانی، خبر می‌نوشتند، حالا با ادبیاتی مشابه رسانه‌های داخلی و با معرفی خود به عنوان خبرنگار صداوسیما، گفت‌وگویی را حول گزاره دروغ مدنظرشان با مسئول مربوطه منتشر می‌کنند. درحالی‌که کل گفت‌وگو دروغ است و روح مسئول مربوطه هم از آن بی‌اطلاع است.
بازار ![]()
پاییز سال گذشته و در روز‌های سقوط دولت سوریه، خبری در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شد که حسین اکبری، سفیر ایران در دمشق گفته که نیرو‌های مسلح سوری که به سفارت ایران حمله کردند، 43 میلیون و 700 دلار پول نقد از سفارت بردند و این دلار‌ها کمک‌های جمع‌آوری‌شده در پویش ایران همدل برای محور مقاومت بوده است. در این خبر، هیچ عبارت منفی و ناسزایی نسبت به جمهوری اسلامی و مقامات کشور وجود نداشت. از ادبیات مسئولان کشور استفاده شده بود. جزئیاتی همچون بیان رقم پول به شکل دقیق، محل پول‌ها و... استفاده شده بود و از سویی نام و عنوان دقیق مصاحبه‌شونده خیالی هم آمده بود. لذا برخی از مردم باور کردند. درحالی‌که کل مصاحبه دروغ بود و حسین اکبری هیچ گفت‌وگویی با صداوسیما نداشت. همه این قصه نوشته شده بود تا ذهن مخاطب به سمت آن برود که چرا ایران باید چنین کمکی به گروه‌های مقاومت کند یا چرا مراقب کمک‌های مردمی نبوده و...
در هنگام انفجار در بندر شهید رجایی، فروردین امسال هم گفت‌وگویی خیالی با ریاست این بندر در کانال تلگرامی این شبکه منتشر شد تا دلیل انفجار را آنچه مد نظر منافقین بود، بیان کند.
نکته جالب دیگر در مورد شیوه کار این شبکه، گرفتن ژست ادبیات انقلابی در متن خبر‌ها یا انتشار اخبار درست مذهبی و انقلابی در لابه‌لای اخبار دروغ است تا برای کانال رجویست‌ها اعتبار کسب شود.
شیوه‌های کار رسانه‌ای منافقین
به‌طور کلی می‌توان استفاده سخت‌افزاری منافقین از رسانه را به‌مثابه ابزار کار تروریستی، در چند شیوه تعریف کرد:
اول؛ شیوه کلاسیک و استفاده از شیوه‌هایی مثل رادیو مجاهدین و سیمای مجاهدین و سایت رسمی و اکانت توییتر است که جنبه رسمی دارد و اخبار مرتبط با منافقین و مواضع تروریست‌های رجوی و سرکرده‌های آنان و اعضای آن‌ها را منتشر می‌کند.
دوم؛ استفاده از تیم‌های سایبری فیک و متعدد که می‌تواند توهم زیاد بودن را به آن‌ها ببخشد و مانور ترسی هم برای مخاطب باشد که البته مورد دوم به دلیل نخ‌نماشدن این حیله در واقع دیگر اتفاق نمی‌افتد.
سوم؛ در شیوه سوم با جعل کردن رسانه‌ها به تولید و پخش شایعات می‌پردازند.
البته در هر حال کار رسانه‌ای منافقین بر محور «دروغ» است و عجیب هم نیست؛ منافقین حتی در عنوان خود هم فقط دروغ نوشته‌اند، چه «مجاهدین»، چه «خلق» و چه «ایران»، هیچکدام در قیاس با این گروهک تروریستی صادقانه نیست. آن‌ها نه مجاهد هستند، نه ربطی به مردم ایران دارند و نه ربطی به خود ایران.
در بخش نرم‌افزار و نگارش‌های متنی و تولیدات رسانه‌ای هم منافقین شیوه‌های مختلفی را دارند و از راه‌های مختلف به جعل و دروغ می‌رسند. آن‌ها گاهی خبر دروغ را مستقیم و به‌عنوان تک‌عبارت منتشر می‌کنند؛ مثلا صدای انفجار در شرق تهران. گاه با دستکاری آمار و تحریف اخبار اقدام به خبرسازی می‌کنند که این تحریف را می‌توان به سه شکل شاهد بود: برجسته‌سازی اخبار منفی، تقلیل و کوچک‌سازی خبر‌های مثبت و یا تاکتیک زنده نگه داشتن و تکرار یک خبر.
استهزا، هجو، تقطیع خبر و انتشار بخشی از خبر به عنوان کل خبر، حذف جزئیات یا توضیحات تکمیلی یک خبر، پیشگویی‌های سیاه‌نمایانه از آینده ایران، برچسب‌زنی و تخریب شخصیت‌های ایران بخشی دیگر از شیوه‌های کار منافقین در عملیات‌های رسانه‌ای آنان است.
ارتباط رسانه‌ای منافقین با برخی کشور‌ها هم جالب توجه است. بهزاد علیشاهی، عضو جداشده منافقین که در سال‌های حضورش در این گروهک در حوزه رسانه فعالیت می‌کرد، چندی پیش در مصاحبه‌ای گفت که «این رسانه‌ها با رسانه‌های برخی کشور‌ها ارتباط دارند؛ البته این ارتباط اکنون بیشتر اساس و پایه مادی دارد؛ معتبرترین رسانه‌ها در جهان هم یک قیمتی دارند و با پرداخت مبلغ مورد نظر می‌توان از بستر آن‌ها استفاده کرد؛ منافقین هم از این مسیر استفاده می‌کند؛ مسیر دیگر این همکاری‌ها، توصیه است، مثلاً رژیم صهیونیستی برای انتشار جعلیات خودش درباره ایران به سه تا چهار رسانه دیگر توصیه می‌کند که با منافقین همکاری کنند.»