ایران پرسمان - فرهیختگان /متن پیش رو در فرهیختگان منتشر شده و بازنشر در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
مجله «آگاهی‌نو» خبر داده بخشی از اصلاح‌طلبان از هم اکنون - سه سال زودتر - کاندیدای خود برای جایگزینی مسعود پزشکیان را انتخاب کرده و می‌خواهند او را به‌عنوان نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری در سال 1407 معرفی کنند که این کاندیدا ظفرقندی است و اکنون در دولت پزشکیان، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.
ازآنجایی‌که مجله «آگاهی‌نو» به صاحب‌امتیازی، مدیرمسئولی و سردبیری محمد قوچانی، روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب منتشر میشود، این خبر را می‌توان تا حدی جدی و مسموع دانست. اما نه برای صحبت درباره آنکه آیا ظفرقندی را با درنظرگرفتن و بررسی سابقه، عملکرد و مواضع سیاسی می‌توان رئیس‌جمهوری بالقوه دانست یا نه؛ بلکه برای صحبت درباره اینکه آیا برای انتخاب کاندیدای انتخاباتی که تابستان 407 برگزار میشود، پاییز 404 خیلی زود نیست؟
مجله «آگاهی‌نو» در بخشی از مطلبی که در اثبات ادعای خود مبنی بر حمایت اصلاح‌طلبان از مقاومت نوشته، به‌زعم خود این حمایت را به روحیه «چپ اسلامی» که در میرحسین موسوی هم موجود است، ربط می‌دهد و با بیان سابقه‌ای از این حمایت‌های اصلاح‌طلبانه از مقاومت، می‌آورد: «اکنون نیز محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت مسعود پزشکیان که عضو انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران (از گروه‌های چپ خط امامی) است، مانند حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت حسن روحانی به طور منظم با موسوی دیدار می‌کند و به همین سبب جناح چپ اصلاحات به آینده سیاسی ظفرقندی امید بسیاری دارد و او را از هم اکنون نامزد ریاست‌جمهوری بعد از پزشکیان می‌داند.»
از مطلب «آگاهی‌نو» می‌توان این اذعان را دریافت که اصلاح‌طلبان اکنون نه فقط در تب‌وتاب انتخابات شورا‌های شهر و روستا که اردیبهشت 404 برگزار میشود، بلکه در اندیشه انتخابات سه سال دیگر هم هستند. این در حالی است که هم‌اکنون دولت اصلاح‌طلب بر سرکار است و به‌زعم همین مطلب مورد اشاره در مجله قوچانی، دولتی بر سرکار است که بیش از هر دولت دیگری شبیه دولت موسوی است، لذا انتظار از اصلاح‌طلبان آن است که ظرفیت خود را برای کمک به دولت مستقر و هم‌فکر خود به کار گیرند و برای مشکلات کشور راه چاره به دولت نشان دهند و سرگرم‌شدن به انتخابات را موکول به چند ماه منتهی به انتخابات کنند، نه آنکه از آغاز این دولت به فکر پایان آن و جانشینی آن باشند.
بی‌راه نیست اگر بگوییم مطلب «آگاهی‌نو» سرریز بحث‌های متعدد انتخاباتی و زمینه‌چینی پیرامون آن در محافل سیاسی اصلاح‌طلب است، یعنی ظرفیتی که در سال‌های آغازین دولتی اصلاح‌طلب باید برای اداره کشور و حل مشکلات به کار گرفته شود، برای کار انتخاباتی زودهنگام هزینه میشود.
علاوه بر این، ادعای محمد قوچانی درباره امیدبستن بخش چپ اصلاحات به آینده سیاسی ظفرقندی در حد ریاست‌جمهوری، با نامه کمیته سیاسی جبهه اصلاحات به خاتمی در تناقض است. در نامه کمیته سیاسی جبهه اصلاحات به محمد خاتمی به‌دفعات تأکید شده بود که «باید از قدرت فاصله بگیریم». اما در واقع امر، اصلاح‌طلبان همیشه برای رسیدن به قدرت با توان به میدان آمده‌اند و به شکلی منزجرکننده و حتی با عبور از مرز‌های اخلاقی جنگیده‌اند!
اکنون هم نه فقط احزاب مختلف اصلاح‌طلب مشغول امور انتخاباتی برای رسیدن به کرسی‌های شورای شهر تهران و به‌تبع شهرداری پایتخت هستند، بلکه از رسانه‌های اصلاح‌طلب سروصدای گمانه‌زنی برای انتخابات ریاست‌جمهوری سه سال بعد هم دارد به گوش می‌رسد. تناقض میان تأکید بر «مرزبندی باقدرت» و «تلاش برای رسیدن به قدرت» کاملاً روشن است. آن‌ها در شعار از «پشت‌کردن به قدرت» می‌گویند، اما در عمل در حال کار برای انتخابات، یعنی «تلاش برای رسیدن به قدرت» هستند.
البته شنیده‌هایی هم وجود دارد که همه احزاب اصلاح‌طلب در جریان آنچه به‌عنوان نامه جبهه اصلاحات به خاتمی منتشر شد، نبوده‌اند و مثل وقت‌هایی دیگر، نوعی خودرأیی و بی‌اعتنایی به گرفتن نظرات همه احزاب در رأس جبهه اصلاحات وجود داشته است.
بازار ![]()