ایران پرسمان - فرهیختگان / «سلام بر ویدئو و پادکست» عنوان یادداشت روز در روزنامه فرهیختگان به قلم محمد زعیم‌زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
1- هر ایرانی در یک سده اخیر حداقل یک بار پرسش عباس میرزایی برای خودش ساخته است و به آن جواب داده، هر ایرانی احتمالاً در کشاکش امر مدرن و سنتی افتاده و به آن فکر کرده، انتخاب‌ها معمولاً اما صفر و یکی نیست، ذهن و زاویه پرداخت ما در دوگانه‌های این مدلی نه این، نه آن و هم این، هم آن است. سال‌هاست می‌خواهیم از منافع هر دو بهره‌مند شویم.
2- راجرز نظریه‌ای دارد به نام نشر نوآوری، ایده او تلاشی برای توضیح چگونگی و چرایی پذیرش ایده‌ها و فناوری‌های جدید و نوآورانه است. این نوآوی ممکن است بر اثر محدودیت‌ها رخ دهد یا بر اثر امکانات جدید، گاهی تنگناها عامل تغییر می‌شوند و گاه اتفاقاتی از جنس تغییرات فناورانه. او همانجا افراد را بر حسب زمان استقبال از فناوری به چند دسته تقسیم می‌کند، دسته نخست که پذیرندگان اولیه فناوری هستند و خیلی زود خود را با تغییر به‌روزرسانی می‌کنند تنها 2.5 درصدند، باقی افراد جامعه هم به‌مرور تغییر را می‌پذیرند؛ اما درنهایت حدود 16 درصد در برابر تغییر مقاومت می‌کنند که در فرجام کار تغییر بر آنها تحمیل می‌شود. آن 2.5 درصد بعدها از پذیرش نوآوری بیشترین انتفاع را می‌برند.
بازار ![]()
3- بعید است این روزها کسی در دنیا کار رسانه‌ای جدی کند و پرسش از کاغذی‌ماندن رسانه‌ها یا شیفت به عرصه صدا و تصویر نداشته باشد، این پرسش این روزها بیشتر از قبل هم مطرح است، متهم ردیف اول را هم باید در کوچه‌پس‌کوچه‌های خیابان ظهیرالاسلام جست؛ عالیجناب کاغذ!
دوست عزیزی که قیمتش این روزها چنان داغی بر دل اهل مطبوعات و کتاب و... نهاده است که شرحش روضه مکشوف می‌خواهد که ان‌شاءالله بماند برای وقتی دیگر. اهالی نشر این روزها بیش از گذشته معنای تورم را می‌فهمند، هیچ استاد اقتصاد خرد و کلانی شاید نتواند این معرفت حضوری را توضیح دهد، قیمت کاغذ از اسفند سال قبل تاکنون 300 درصد رشد داشته و... سروته این سیاهه را تا تبدیل به سیاه‌نمایی‌نشده جمع کنم که این قصه پرغصه کاغذ است. اما آیا این به معنای پایان روزنامه کاغذی است؟ حتماً نه.
4- روزنامه کاغذی هنوز مهم است، سال‌هاست کارویژه روزنامه‌های جدی دنیا عوض شده است، روزنامه دیگر کاغذ اخبار نیست، روزنامه‌ها حالا استخر داده‌های تحلیلی هستند که محتوای آن به فضای مجازی سرریز می‌کند، روزنامه‌ها و مجله‌ها با دایره مخاطب جدی‌تر و حرفه‌ای‌تر و نخبگانی‌تر، محتوای پراکنده، متکثر و گاهی فریبنده مجازی را از مسیر ساختن عینک تحلیلی برای مخاطبان قاب‌بندی می‌کنند.
کاغذی‌ها حالا عمیق‌تر، پژوهشی‌تر و ذو ابعادتر از قبل هستند و روی مخاطب هدفمند اثر عمیق‌تری می‌گذارند، رسانه کاغذی خوب می‌تواند اتفاقاً از سرگیجه رسانه‌ای حاصل از تکثر ظاهری رسانه‌ها استفاده کند و به مخاطبش به‌جای تحلیل دادن شیوه تحلیل‌کردن بیاموزد. با این کارویژه، مرز روزنامه و کتاب باریک می‌شود؛ یعنی روزنامه‌نگاران می‌شوند نویسندگان کتاب‌های کوچک که باید در یک بازه زمانی محدود محتوای حساب شده‌ای را به دست اهلش برسانند، لذا حداقل به همین یک دلیل نمی‌توان گفت کار رسانه کاغذی تمام شده است. پس زنده‌باد کاغذ!
5- همان‌قدر که لزوم ماندن روزنامه کاغذی قطعی است، پارادایم شیفت ذائقه طیفی از مخاطبان و شیوه دسترسی‌شان به شکل‌های متفاوت رسانه هم غیرقابل‌انکار است، شاهد این ماجرا مردان و زنان متروسواری هستند که هدفون در گوش یا خیره به صفحه تلفن همراه ممکن است چند ایستگاه بعد از مقصدشان پیاده شوند، درباره پادکست، ریلز، توییت و سایر محصولات میکرو مدیاها پژوهش‌های مهمی انجام شده است که همگی خبر از مصرف بالا می‌دهند، آیا می‌توان این مخاطب را ندیده گرفت؟
6- اهالی «فرهیختگان» چندماهی می‌شود که به سؤال عباس میرزایی‌شان فکر کرده‌اند و به آن پاسخ داده‌اند، سلام بر ویدئو و پادکست، زنده‌باد کاغذ!
«مجلۀ تصویری فرهیختگان» که از امروز در فضای مجازی منتشر می‌شود پاسخی عملی به این راهبرد است، کمی سبک‌تر شدن گِرَم کاغذ «فرهیختگان» در عین حفظ محتوای آن به تولید چند برنامه ویدئویی و پادکستی در زمینه‌های اندیشه، فرهنگ، تاریخ، بین‌الملل، ورزش و... بدون افزایش بار مالی به مجموعه می‌ارزد.
این تحول حاصل طراحی و اقدام تیم «فرهیختگان» است. تولیداتی که به‌مرور زمان منتشر خواهند شد و از آنها بیشتر خواهید شنید و ما سعی کردیم در مواجهه با این نوآوری جزو آن 2.5 درصد نخست باشیم.
7- نخستین فرآورده «مجلۀ تصویری فرهیختگان» نامش «ایده» است، ایده‌ای برای ایران، دانشوران جوان علوم انسانی از طیف‌های فکری، فرهنگی و سیاسی گوناگون که سال‌ها روی پروژه‌های فکری خاصی کار کرده‌اند و به نتایج مهمی رسیده‌اند، روبه‌روی دوربین «فرهیختگان» نشستند و بدون لکنت از ایده‌هایشان گفتند، جناب پرویز امینی هم متواضعانه نقش مجری و کارشناس را در این گپ علمی بر عهده داشتند و بر غنای کار افزودند، حاصل کار هم مجموعه‌ای ارزشمند شد که از امروز به پیشگاه مخاطبان عرضه شده است.
در «مجلۀ تصویری فرهیختگان» معتقدیم کارمان خالی از اشکال نیست و باید در فرایند نقد قرار بگیریم و این بخش، کار شماست.