ایران پرسمان - اعتماد / «دیپلماسی امام خمینی(ره) در نوفل‌لوشاتو» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم احمد مازنی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
امام با اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی و خارجی دیدار و در جهت پیشبرد اهداف و برنامه‌های انقلاب ملت ایران با آنها گفت‌وگو کرد. یکی از این ملاقات‌ها و مذاکرات مربوط به نماینده جیمی کارتر، رییس‌جمهور امریکاست که با استفاده از روایت دکتر سید محمد صدر از دکتر ابراهیم یزدی که در این سفر همراه امام خمینی(ره) بود، این مذاکرات ارایه می‌شود. ضمن اینکه منبع این مطلب نشریه حضور فصلنامه فرهنگی، هنری، سیاسی و اجتماعی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) شماره 108 است. دکتر سید محمد صدر چنین می‌نویسد: «دکتر ابراهیم یزدی از فعالان مذهبی و سیاسی ایران در قبل از انقلاب و نماینده امام خمینی در امریکا برای اخذ وجوهات شرعی، همراه امام خمینی از عراق به پاریس بوده که خاطرات این دوره صد و هجده روزه را به رشته تحریر درآورده و تحت عنوان شصت سال صبوری و شکوری در جلد سوم خاطرات به‌طور کامل به شرح وقایع این دوره پرداخته است. از آنجا که دکتر ابراهیم یزدی اکثر اتفاق‌های مهم دوران اقامت امام خمینی در فرانسه و نوفل‌لوشاتو را در خاطرات خود ثبت کرده و ناظر بلافصل آن وقایع بوده، منبع اصلی این مقاله قرار می‌گیرد و مطالب از آن خاطرات نسخه‌برداری می‌شود.» و در ادامه ذیل عنوان پیام کارتر به امام خمینی(ره) می‌نویسد: «در هشتم ژانویه 1979 برابر با 18 دی ماه 1357 دو نفر از جانب رییس‌جمهور فرانسه، ژیسکاردستن به دیدار آیت‌الله خمینی در نوفل‌لوشاتو آمدند. این اولین‌باری بود که نمایندگان رسمی شخص رییس‌جمهور به دیدار امام خمینی می‌آمدند .
در این ملاقات یکی از نمایندگان اینچنین گفت: «هدف از دیدار با آیت‌الله خمینی پیغامی است که برای آیت‌الله دارند. این پیغام از طرف پرزیدنت کارتر برای آیت‌الله خمینی است. او تلفن زده و از پرزیدنت ژیسکاردستن درخواست کرده است که این پیغام را به شما برسانیم. پرزیدنت کارتر خواسته است که آیت‌الله تمام نیروی خود را برای جلوگیری از مخالفت با بختیار به کار برد. حملات به بختیار خطرات بسیار زیادی دارد و قماری است که به تلفات زیادی منجر خواهد شد. به نظر پرزیدنت کارتر، احتراز از هرگونه انفجاری در ایران به نفع همه خواهد بود. خروج شاه قطعی است و در آینده نزدیک رخ خواهد داد. به نظر کارتر مناسب خواهد بود وضعیت را تماما زیر کنترل خود بگیرید تا سکوت و آرامش باشد. آنچه لازم است بگویم، این است که بدانید خطر دخالت ارتش و کودتای نظامی هست و وقوع این خطر، اوضاع را بدتر خواهد کرد، آیا بهتر نخواهد بود که یک دوره سکوت و آرامش به وجود آید؟» امام خمینی(ره) در پاسخ به کارتر می‌گوید که راهی جز تسلیم مقابل خواسته ملت ایران ندارند و ضمن تاکید بر رفتن شاه و بختیار، علاوه بر حذر داشتن کارتر از کودتای نظامی با طرح حکم جهاد مقدس کارتر را تهدید کرده و می‌گویند مردم امریکا را مسبب آن می‌دانند. امام خمینی(ره) همچنین اشاره می‌کنند که ایران به دست کمونیست‌ها نخواهد افتاد و متن سخنان امام را این‌گونه بیان می‌کنند: «پیام آقای کارتر دو جهت در آن بود؛ یکی راجع به موافقت کردن با حکومت فعلی که دولت بختیار باشد یا حداقل سکوت در این موقعیت و حفظ آرامش در این مدت و یکی هم راجع به احتمال کودتای نظامی یا پیش‌بینی کودتای نظامی، پیش‌بینی کشتار وسیع مردم که ما را از آن می‌ترسانید. اما راجع به دولت بختیار، شما سفارش می‌کنید که ما برخلاف قوانین خود عمل کنیم. بر فرض آنکه من چنین خطایی بکنم، ملت ما حاضر نخواهد بود. ملت ما که این همه مصیبت کشید و این همه خون داد برای آن است که از زیر بار رژیم سلطنتی سلسله پهلوی خارج بشود. ملت حاضر نیست که تمام خون‌ها هدر برود و شاه به سلطنت باقی باشد یا برود و بدتر از اول برگردد و نه حاضر است که شورای سلطنت را قبول کند و آن هم خلاف قانون اساسی است که من مکرر تشریح کردم و اما قضیه اینکه آرامش باشد ما همیشه می‌خواهیم مملکت آرام باشد و مردم با آرامش زندگی کنند. اما به دست آوردن آرامش با وجود شاه امکان ندارد و ما نمی‌توانیم با وجود شاه آرامش را برگردانیم. آقای کارتر اگر حسن نیت پیدا کرده‌اند و می‌خواهند آرامش باشد خون‌ها ریخته نشود خوب است که شاه را ببرند و دولت را هم پشتیبانی نکنند و به میل ملت که این امر مشروعی هست... و از میل ملت جلوگیری نکند، اما قضیه کودتا الان از ایران به من اطلاع دادند که یک کودتای نظامی در شرف تکوین است و می‌خواهند کشتار زیادی بکنند و از من خواستند کالاهای امریکایی را تحریم کنم و به امریکا اخطار کنم که اگر چنین کودتایی شود از چشم شما می‌بینند و اگر شما حسن نیت دارید باید جلوگیری کنید و برای من پیغام دادند که اگر کودتای نظامی بشود حکم جهاد مقدس باید داد من کودتا را نه به صلاح ملت می‌دانم نه به صلاح امریکا...»