ایران پرسمان - مشرق /متن پیش رو در مشرق منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ابعاد و جزئیات پیش و پس از حمله به تاسیسات اتمی ایران، به محور بحثی جهانی تبدیل شده که یک پیام ساده به همه به ویژه چین و کره شمالی دارد؛ هیچوقت به واشنگتن اعتماد نکنید.
بازار

اکنون که آمریکا و رژیم صهیونیستی جنگی تحمیلی را علیه ایران انجام داده و واشنگتن با حمله به تاسیسات اتمی که تحت نظارت آژانس بین المللی بوده، مشارکتی جدی در این ماجرا داشته، نگرانی های جدیدی برای کشورها ایجاد شده که می تواند آینده موضوعات اتمی را در جهان دچار چالش هایی عمیق و راهبردی کند. آمریکا که به اذعان رسانه های معتبر، تصمیم به این اقدام غیرقانونی داشته، در دوران مذاکرات با تهران، در حال اجرای طرح فریب و آماده سازی جهت این تجاوز بوده است. همین نیز موجب شده تا کشورهایی مانند چین و کره شمالی، به این تجربه با نگاهی عمیق نگریسته و در فعالیت های اتمی خود، رویکرد جدیدی را اتخاذ کنند. البته این موضوع به سایر کشورهای دارای سلاح هسته ای مانند پاکستان، هند و ... هم مربوط می شود.
اگرچه درباره کم و کیف حمله به تاسیسات هسته ای ایران، گمانه زنی ها و تحلیل های مختلفی وجود دارد، اما آنچه امروز می تواند تاثیر ادامه دار و غیرمستقیم ماجرا باشد، هشدار برای کشورهایی مانند چین و کره شمالی است. این کشورها که در اردوگاه مقابل غرب به شمار می روند، این تجربه را مورد توجه دارند که ایران با وجود همکاری های بی سابقه با آژانس بین المللی انرژی و نظارت هایی که وجود داشت، با بهانه هایی واهی و غیرمستدل، مورد تجاوز قرار گرفت. همین نیز موجب خواهد شد تا پکن و پیونگ یانگ به سوی بازدارندگی بیشتر و اقدامات احتیاطی جدی تری در این باره تمایل پیدا کنند. البته، موضوع حفاظت از تاسیسات هسته ای را بایستی در کنار صیانت از دانشمندان و فعالان در این عرصه قرار داد.
نکته قابل تامل دیگر، ایجاد امکان و استدلال تهاجم پیشگیرانه یا بازدارنده است که از این پس، کشورهایی مانند چین نیز می توانند در قبال موضوعاتی که در مقابلشان قرار دارد، مورد استفاده قرار دهند. در واقع، تهاجم غیرقانونی و ساختارشکنانه صورت گرفته به ایران، می تواند مورد استفاده از چین در مواردی مانند تبت، تایوان و ... نیز قرار گیرد. این موضوع هم اکنون نگرانی های زیادی را در خود آمریکا نیز ایجاد کرده که می تواند عواقب جدی برای کشورهای همکار یا متحد واشنگتن در پی داشته باشد. فراموش نکنید که چین با تایوان در آستانه یک درگیری و مخاصمه قرار دارند که تجربه کنونی، می تواند توسط پکن مورد استفاده قرار گیرد.
لیل گلداشتاین، کارشناس موضوعات دفاعی در واشنگتن، در این باره می گوید: " alt="ایران پرسمان" width="100%" />
ژائو تونگ که از پژوهشگران موسسه کارنگی است، عنوان می کند: "با این اتفاق که اکنون رخ داده، به عنوان مثال، چین می تواند به طور فزاینده ای نگران ادعاهای آمریکا مبنی بر تولید پلوتونیوم برای استفاده بالقوه در سلاح ها در راکتورهای استان فوجیان باشد. اینکه دونالد ترامپ مایل به استفاده از زور برای جلوگیری از برنامه های هستهای ایران بود، یک سیگنال بازدارنده ارسال میکند اما می تواند بهانه ای برای کشورهایی مانند کره شمالی و چین فراهم کند تا اقدامات قهری و نظامی را علیه هرگونه اقدام جدی به سوی برنامه های تسلیحات هستهای بومی در کره جنوبی یا ژاپن توجیه کند." و این تحلیل یعنی یک نابسامانی بین المللی و امنیتی که تبعات اقدامات آمریکا و رژیم به شمار می رود.
این موضوع را در نظر داشته باشید که گزارشهای رسمی دلالت بر توسعه برنامه های هسته ای تمامی 9 کشور دارنده سلاح است؛ آمریکا، فرانسه، بریتانیا، چین، هند، پاکستان، رژیم صهیونیستی، کره شمالی و روسیه. این اطلاعات را کنار دو گزاره فوق بگذارید تا آینده را کمی نگران کننده بدانیم. صحبت های تیموتی هیث، محقق ارشد دفاع بینالمللی در موسسه رند را می توان جمع بندی این موضوع مهم دانست: "حمله موشکی اخیر، احتمالا چین و کره شمالی را به ادامه توسعه برنامه تسلیحات هستهای خود ترغیب خواهد کرد. ایران به این دلیل مورد حمله قرار گرفت که فاقد بازدارندگی هستهای بود. اگرچه بعید است حملات مشابهی علیه چین انجام شود اما احتمالاً پکن را تشویق می کند تا به گسترش زرادخانه خود و توسعه قابلیتهای تلافیجویانه ایمن از جمله پرتابگرهای موشک بالستیک قارهپیمای متحرک و مستقر در تونل و موشکهای هستهای زیردریایی ادامه دهد."